کد مطلب: 227102
بیمه طلایی و معلمان
بخش تعاملی الف - عبدالکریم پیران
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : شنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۳۶
چند سالی است که وزارت آموزش و پرورش و شرکت بیمه ایران در طرحی مشترک وابتکاری، بیمه ی تکمیلی درمان فرهنگیان را با عنوان بزرگ (( بیمه ی طلایی)) به صورت گسترده و بین تمام فرهنگیان کشور ترویج و قریب به ۹۰% فرهنگیان را تحت پوشش این بیمه بردند.
تبلیغات وسیع و مزایای کارت بیمه طلایی در زمان وزیر وقت آموزش و پرورش آنچنان تبلیغ می شد که کارت مذکور در مواجه با پزشکان و مراکز درمانی همان نقش (نشان حاکم بزرگ) در کارتون میتی کومان را ایفا می نمود. برطبق قرارداد سال اول، فرهنگیان دارای کارت بیمه طلایی از کلیه هزینه پزشکی و کلینیکی مازاد بر تعرفه دفترچه معاف بودند و بدون دست در جیب کردن وارد بیمارستان واز آن خارج می شدند. هزینه های سال اول ۷۰۰۰ تومان سهم معلمان و ۷۰۰۰ تومان نیز سهم دولت بود که مقرر شده بود هر ماهه به حساب بیمه ایران واریز شود. ۷۰۰۰تومان سهم معلمان نیز تحت عنوان کمک های رفاهی هر ماه به حساب معلمان برگشت داده می شد.
در حقیقت چیزی از جیب معلمان خرج نمی شد و تحت پوشش بیمه ی کامل نیز قرار می گرفتند. قبول هزینه های دندانپزشکی و عینک نیز برای اولین بار در شمول بیمه قرار می گرفت ... رفته رفته فرهنگیان داشتند مزه ی یک خدمت رسانی کامل که با هدف تکریم شخصیت آنها در مراکز درمانی بود، را می چشیدند. قرارداد جالب و واقعا در جهت رفاه فرهنگیان تعبیر می شد ولی این همه ی ماجرا نبود... دولت فقط ۷ ماه سهم معلمان را پس دادو بعد از آن سهم معلمان را خودشان باید می پرداختند...
این موضوع در سال های بعد هم ادامه پیدا کرد و به جایی رسید که سهم دولت وکارمند را باید خود معلم می پرداخت ....! واما آن سوی کارزار نیز بیمه ی ایران که چاه نفت پیدا کرده بود ! و خوان نعمتش روز به روز گسترده تر می شد، هرروز و به بهانه های مختلف از باز پرداخت هزینه ها و فاکتورهای درمانی معلمان سرباز می زد و با ایجاد بروکراسی اداری و دریافت انواع و اقسام فتوکپی از مدارک پزشکی فرهنگیان عملا آنها را دنبال نخود سیاه می فرستاد.
این رویه که آنقدر معلم را این ور وآن ور بفرستند تا خسته شود وبیخیال هزینه های ولو ناچیز خود گرددبه رویه ای عادی در دفاتر بیمه ی ایران تبدیل شده بود. البته نگاهی گذرا به پرونده اختلاس در بیمه ی ایران که هنوز درمحاکم در حال پیگیری است کم وبیش به گنجینه اندوخته مالی ناشی از بیمه ی فرهنگیان مربوط می شود.
ارسال بخشنامه به شهرستان ها و اجبار معلمان و ادارات آموزش وپرورش به بیمه ی خودرو و عمر، حوادث دانش آموزی و بیمه اماکن و ساختمان ها و اموال توسط بیمه ی ایران، عملا انحصار بیمه ای را برای شرکت بیمه ایران در وزارت عریض وطویل آموزش وپرورش بوجود آورد. هم اکنون نیز در آستانه اول خرداد وزارت اموزش وپرورش با ارسال بخشنامه ی جدید مجددا در پی تمدید قرارداد با بیمه ی ایران با نرخ هرنفر ۲۶۰۰۰ تومان شده است و جالب اینکه هزینه های دندان پزشکی و عینک از شمول بیمه خارج شده است و اینکه اگر خود فرهنگی و خانواده او بیمه ی طلایی نشوند، نمی توان پدر و مادر فرد بیمه شده را تحت پوشش بیمه ی تکمیلی برد!
و بسیار جالبتر اینکه وزارت اموزش و پرورش بجای بیمه ای ایران در مقام توجیه برآمده، و دلایل این عدم شمول را قول های وزیر بهداشت برای توسعه شمول بیمه ی همگانی اعلام نموده است. آنچنان که از بخشنامه مستفاد می گردد انگار عزیزانمان در وزارت آموزش وپرورش بجای اینکه در مسیر حقوق معلمان حرکت نمایند در حال توجیه قرارداد خود با بیمه ی ایران هستند ودر مقام شاکی با متهم همدردی می کنند!
انتظار فرهنگیان شهرستان ها و استان ها این است که وزارت متبوع مفاد قرارداد بیمه ی تکمیلی فرهنگیان را برای شرکت های بیمه به مزایده علنی بگذارد و هر شرکتی که با کمترین حق بیمه، بیشترین خدمات را ارائه نماید، برنده و قرارداد با آن شرکت منعقد شود. ضمنا از انحصار بیمه ای خودداری شود و هرسال با شرکتی متفاوت قرارداد منعقد گردد. ضمنا اختیار انعقاد قرارداد و شرایط پرداخت حق بیمه و مذاکره برای حیطه ی شمول به خود ادارات شهرستان ها تفویض گردد.
امید که با مطالعه این چند سطر دوستان زحمتکش در وزارت آموزش وپرورش، تجدید نظری اساسی در انعقاد قرارداد بابیمه ی ایران بعمل آورند.
تبلیغات وسیع و مزایای کارت بیمه طلایی در زمان وزیر وقت آموزش و پرورش آنچنان تبلیغ می شد که کارت مذکور در مواجه با پزشکان و مراکز درمانی همان نقش (نشان حاکم بزرگ) در کارتون میتی کومان را ایفا می نمود. برطبق قرارداد سال اول، فرهنگیان دارای کارت بیمه طلایی از کلیه هزینه پزشکی و کلینیکی مازاد بر تعرفه دفترچه معاف بودند و بدون دست در جیب کردن وارد بیمارستان واز آن خارج می شدند. هزینه های سال اول ۷۰۰۰ تومان سهم معلمان و ۷۰۰۰ تومان نیز سهم دولت بود که مقرر شده بود هر ماهه به حساب بیمه ایران واریز شود. ۷۰۰۰تومان سهم معلمان نیز تحت عنوان کمک های رفاهی هر ماه به حساب معلمان برگشت داده می شد.
در حقیقت چیزی از جیب معلمان خرج نمی شد و تحت پوشش بیمه ی کامل نیز قرار می گرفتند. قبول هزینه های دندانپزشکی و عینک نیز برای اولین بار در شمول بیمه قرار می گرفت ... رفته رفته فرهنگیان داشتند مزه ی یک خدمت رسانی کامل که با هدف تکریم شخصیت آنها در مراکز درمانی بود، را می چشیدند. قرارداد جالب و واقعا در جهت رفاه فرهنگیان تعبیر می شد ولی این همه ی ماجرا نبود... دولت فقط ۷ ماه سهم معلمان را پس دادو بعد از آن سهم معلمان را خودشان باید می پرداختند...
این موضوع در سال های بعد هم ادامه پیدا کرد و به جایی رسید که سهم دولت وکارمند را باید خود معلم می پرداخت ....! واما آن سوی کارزار نیز بیمه ی ایران که چاه نفت پیدا کرده بود ! و خوان نعمتش روز به روز گسترده تر می شد، هرروز و به بهانه های مختلف از باز پرداخت هزینه ها و فاکتورهای درمانی معلمان سرباز می زد و با ایجاد بروکراسی اداری و دریافت انواع و اقسام فتوکپی از مدارک پزشکی فرهنگیان عملا آنها را دنبال نخود سیاه می فرستاد.
این رویه که آنقدر معلم را این ور وآن ور بفرستند تا خسته شود وبیخیال هزینه های ولو ناچیز خود گرددبه رویه ای عادی در دفاتر بیمه ی ایران تبدیل شده بود. البته نگاهی گذرا به پرونده اختلاس در بیمه ی ایران که هنوز درمحاکم در حال پیگیری است کم وبیش به گنجینه اندوخته مالی ناشی از بیمه ی فرهنگیان مربوط می شود.
ارسال بخشنامه به شهرستان ها و اجبار معلمان و ادارات آموزش وپرورش به بیمه ی خودرو و عمر، حوادث دانش آموزی و بیمه اماکن و ساختمان ها و اموال توسط بیمه ی ایران، عملا انحصار بیمه ای را برای شرکت بیمه ایران در وزارت عریض وطویل آموزش وپرورش بوجود آورد. هم اکنون نیز در آستانه اول خرداد وزارت اموزش وپرورش با ارسال بخشنامه ی جدید مجددا در پی تمدید قرارداد با بیمه ی ایران با نرخ هرنفر ۲۶۰۰۰ تومان شده است و جالب اینکه هزینه های دندان پزشکی و عینک از شمول بیمه خارج شده است و اینکه اگر خود فرهنگی و خانواده او بیمه ی طلایی نشوند، نمی توان پدر و مادر فرد بیمه شده را تحت پوشش بیمه ی تکمیلی برد!
و بسیار جالبتر اینکه وزارت اموزش و پرورش بجای بیمه ای ایران در مقام توجیه برآمده، و دلایل این عدم شمول را قول های وزیر بهداشت برای توسعه شمول بیمه ی همگانی اعلام نموده است. آنچنان که از بخشنامه مستفاد می گردد انگار عزیزانمان در وزارت آموزش وپرورش بجای اینکه در مسیر حقوق معلمان حرکت نمایند در حال توجیه قرارداد خود با بیمه ی ایران هستند ودر مقام شاکی با متهم همدردی می کنند!
انتظار فرهنگیان شهرستان ها و استان ها این است که وزارت متبوع مفاد قرارداد بیمه ی تکمیلی فرهنگیان را برای شرکت های بیمه به مزایده علنی بگذارد و هر شرکتی که با کمترین حق بیمه، بیشترین خدمات را ارائه نماید، برنده و قرارداد با آن شرکت منعقد شود. ضمنا از انحصار بیمه ای خودداری شود و هرسال با شرکتی متفاوت قرارداد منعقد گردد. ضمنا اختیار انعقاد قرارداد و شرایط پرداخت حق بیمه و مذاکره برای حیطه ی شمول به خود ادارات شهرستان ها تفویض گردد.
امید که با مطالعه این چند سطر دوستان زحمتکش در وزارت آموزش وپرورش، تجدید نظری اساسی در انعقاد قرارداد بابیمه ی ایران بعمل آورند.
کلمات کلیدی : عبدالکریم پیران
