کد مطلب: 291408
راهنمای کتاب/ «گزنه»؛ حسن فرهنگ فر؛ چشمه
زندگی در گذر است!
بخش فرهنگی الف، ۶ شهریور ۱۳۹۴
تاریخ انتشار : جمعه ۶ شهريور ۱۳۹۴ ساعت ۲۰:۵۹
گزنه
نویسنده: حسن فرهنگ فر
ناشر: چشمه، چاپ اول۱۳۹۳
۱۰۵صفحه، ۸۰۰۰ تومان
این کتاب را در فروشگاه اینترنتی شهر کتاب تا یک هفته پس از معرفی، با ۱۰% تخفیف ویژه عرضه می‌کند، در صورت تمایل اینجا کلیک کنید.
****
حسن فرهنگ فر در شمال زاده شده است، لاهیجان سال ۱۳۳۰. در تبریز لیسانس زبان و ادبیات فارسی گرفته و بعد به کار معلمی پرداخته است. در طول سالهای تدریس همانند بسیاری از اهالی قلم دغدغه های زندگی و گذران آن، مجال زیادی برای پرداختن به داستان‌نویسی برایش باقی نگاشته تا اینکه سرانجام پس از بازنشستگی به طور جدی به نوشتن روی آورده و آثار خود را یکی بعد از دیگری منتشر کرده است. دلواپس کهرم ۱۳۸۲، پاره‌ی تاریک ۱۳۸۵، دگمه های بی رنگ ۱۳۸۵، گُ گمه های برف ۱۳۸۸، چه زود بزرگ شدم! ۱۳۹۰ عناوین آثاری هستند که پیش از این در حوزه ادبیات داستانی به قلم فرهنگ فر وارد بازار کتاب شده اند.
سومین مجموعه داستان او که با عنوان گزنه به همت نشر چشمه (پس از سه سال انتظار برای دریافت مجوز) به تازگی منتشر شده از سیزده داستان با عنوان‌های «شاه بلوط»، «زن زیر تیر برق»، «اسمم سفیدرود است»، «درنگ»، «چِخه!»، «رنگ یشمی تیره»، «گزنه»، «تنها یک روایت دارد»، «تفاهم»، «هنوز زود زود تشنه‌ام می‌شود»، «رنگین‌کمان»، «شاخه‌های بید» و «تو اسمش را چی می‌ذاری؟»تشکیل شده است.
داستانهای این مجموعه به شیوه اول شخص روایت شده اند که گاه احساس می شود توسط یک روای واحد با نگاهی که همانند دوربین فیلمبرداری ضبط کننده و بی طرف است بازگو شده اند. فرهنگ فر بیش از آنکه به جزییات موقعیت های داستانی توجه داشته باشد دربند فضای کلی داستان است و برای گذر زمان و تغییراتی که به همراه آورده اهمیت خاصی قائل است. زبان داستان او نیز محاوره ای و نزدیک به زبان معیار جاری در میان آدمهای این داستانهاست.
داستانهای این مجموعه همچون پاره‌ای آثار فرهنگ فر متضمن نگاهی اجتماعی گرایانه و خاصه توجه به مسائل روز است. با این حال فرهنگ فر از تجربه های خود در زندگی به عنوان نسلی که سالهای پرفراز و نشیبی چون انقلاب، حوادث سیاسی بعد از آن، جنگ و ....پس از آن را پشت سر گذاشته، برای قوت بخشیدن به داستانهایش بسیار بهره گرفته است.
این مهم گاه در حد یک اشاره برای پیش کشیدن یک موقعیت استفاده می شود، در حالی که هدف نویسنده پرداختن به نکات دیگری ست. برای نمونه در گزنه داستانی که عنوان کتاب نیز از آن گرفته شده، ماجراهای سیاسی بعد از انقلاب که باعث شده راوی نوارها و کتابهایش را در پشت بام خانه باجناقش پنهان کند. در اینداستان ایده فوق همانند پاساژی عمل می کند که راوی را در موقعیتی دیگر قرار دهد و خاطراتی از یک دوره دیگر زندگی اش را به خاطر بیاورد.
در داستانهای فرهنگ فر گذشته حضوری محسوس دارد، اما نگاه او به گاهی گذشته توام با حسرت خواری برای روزهای رفته نیست از این سبب این داستانها از حال و هوای نوستالژیک برخوردار نیستند. نویسنده بیشتر بر گذر زمان و تغییراتی که به دنبال داشته به عنوان حقیقتی گریزناپذیر در ذات زندگی اشاره کرده است.
فرهنگ فر معتقد است نویسنده در آثارش باید «به تبیین چیزهایی بپردازد که به دید عموم نمی‌آید و به زبان دیگر کمتر آن‌ها را آزار می‌دهد. یک هنرمند از درد‌های اجتماعی آن‌چنان زجر می‌کشد که آدم معمولی نمی‌کشد، حال این هنرمند شاعر، موسیقی‌دان یا نویسنده باشد.» این ایده ای ست که در گزنه به شکل پررنگی توسط نویسنده دنبال شده است و از این رو اجتماعی گری و گاه انتقال پاره ای مفاهیم اجتماعی سیاسی را به دغدغه نویسنده در کتاب بدل کرده است.
نویسنده: حسن فرهنگ فر
ناشر: چشمه، چاپ اول۱۳۹۳
۱۰۵صفحه، ۸۰۰۰ تومان
این کتاب را در فروشگاه اینترنتی شهر کتاب تا یک هفته پس از معرفی، با ۱۰% تخفیف ویژه عرضه می‌کند، در صورت تمایل اینجا کلیک کنید.
****
حسن فرهنگ فر در شمال زاده شده است، لاهیجان سال ۱۳۳۰. در تبریز لیسانس زبان و ادبیات فارسی گرفته و بعد به کار معلمی پرداخته است. در طول سالهای تدریس همانند بسیاری از اهالی قلم دغدغه های زندگی و گذران آن، مجال زیادی برای پرداختن به داستان‌نویسی برایش باقی نگاشته تا اینکه سرانجام پس از بازنشستگی به طور جدی به نوشتن روی آورده و آثار خود را یکی بعد از دیگری منتشر کرده است. دلواپس کهرم ۱۳۸۲، پاره‌ی تاریک ۱۳۸۵، دگمه های بی رنگ ۱۳۸۵، گُ گمه های برف ۱۳۸۸، چه زود بزرگ شدم! ۱۳۹۰ عناوین آثاری هستند که پیش از این در حوزه ادبیات داستانی به قلم فرهنگ فر وارد بازار کتاب شده اند.
سومین مجموعه داستان او که با عنوان گزنه به همت نشر چشمه (پس از سه سال انتظار برای دریافت مجوز) به تازگی منتشر شده از سیزده داستان با عنوان‌های «شاه بلوط»، «زن زیر تیر برق»، «اسمم سفیدرود است»، «درنگ»، «چِخه!»، «رنگ یشمی تیره»، «گزنه»، «تنها یک روایت دارد»، «تفاهم»، «هنوز زود زود تشنه‌ام می‌شود»، «رنگین‌کمان»، «شاخه‌های بید» و «تو اسمش را چی می‌ذاری؟»تشکیل شده است.
داستانهای این مجموعه به شیوه اول شخص روایت شده اند که گاه احساس می شود توسط یک روای واحد با نگاهی که همانند دوربین فیلمبرداری ضبط کننده و بی طرف است بازگو شده اند. فرهنگ فر بیش از آنکه به جزییات موقعیت های داستانی توجه داشته باشد دربند فضای کلی داستان است و برای گذر زمان و تغییراتی که به همراه آورده اهمیت خاصی قائل است. زبان داستان او نیز محاوره ای و نزدیک به زبان معیار جاری در میان آدمهای این داستانهاست.
داستانهای این مجموعه همچون پاره‌ای آثار فرهنگ فر متضمن نگاهی اجتماعی گرایانه و خاصه توجه به مسائل روز است. با این حال فرهنگ فر از تجربه های خود در زندگی به عنوان نسلی که سالهای پرفراز و نشیبی چون انقلاب، حوادث سیاسی بعد از آن، جنگ و ....پس از آن را پشت سر گذاشته، برای قوت بخشیدن به داستانهایش بسیار بهره گرفته است.
این مهم گاه در حد یک اشاره برای پیش کشیدن یک موقعیت استفاده می شود، در حالی که هدف نویسنده پرداختن به نکات دیگری ست. برای نمونه در گزنه داستانی که عنوان کتاب نیز از آن گرفته شده، ماجراهای سیاسی بعد از انقلاب که باعث شده راوی نوارها و کتابهایش را در پشت بام خانه باجناقش پنهان کند. در اینداستان ایده فوق همانند پاساژی عمل می کند که راوی را در موقعیتی دیگر قرار دهد و خاطراتی از یک دوره دیگر زندگی اش را به خاطر بیاورد.
در داستانهای فرهنگ فر گذشته حضوری محسوس دارد، اما نگاه او به گاهی گذشته توام با حسرت خواری برای روزهای رفته نیست از این سبب این داستانها از حال و هوای نوستالژیک برخوردار نیستند. نویسنده بیشتر بر گذر زمان و تغییراتی که به دنبال داشته به عنوان حقیقتی گریزناپذیر در ذات زندگی اشاره کرده است.
فرهنگ فر معتقد است نویسنده در آثارش باید «به تبیین چیزهایی بپردازد که به دید عموم نمی‌آید و به زبان دیگر کمتر آن‌ها را آزار می‌دهد. یک هنرمند از درد‌های اجتماعی آن‌چنان زجر می‌کشد که آدم معمولی نمی‌کشد، حال این هنرمند شاعر، موسیقی‌دان یا نویسنده باشد.» این ایده ای ست که در گزنه به شکل پررنگی توسط نویسنده دنبال شده است و از این رو اجتماعی گری و گاه انتقال پاره ای مفاهیم اجتماعی سیاسی را به دغدغه نویسنده در کتاب بدل کرده است.
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
