داخلی صفحه اقتصادی آرشيو يادداشت

۵

تا كجا بايد اين سيكل دوار را طي كنیم؟

بخش تعاملی الف - حميد نجف

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

جناب آقاي وزير، مردم تا كجا بايد اين سيكل دوار را طي كنند؟

در خبر ها آمده بود كه جنابعالي در حاشیه همایش مدیران ارشد صنعت آب و برق در مورد برنامه وزارت نیرو برای افزایش قیمت آب و برق فرمود ه ايد: " كه با توجه به فاصله قیمت تمام شده و پولی که از محل فروش آب و برق دریافت می شود، صنعت آب و برق دچار مشکل است و به همین دلیل خواهان افزایش قیمت هستیم"

هر چند بنده هم تا حدودي نسبت به فاصله نجومي قيمت تمام شده با نرخ هاي مصوب دريافتي از مردم با خبر هستم اما در نقطه نظر راهبردي با شما اختلاف نظرجدي دارم .

همانگونه كه مستحضريد، گراني حكايت، داستان تكراري درد بي درمان اقتصاد ماست و نوش دارويی است، كه هر از چند گاهي توسط مديران وبرخي خبرگان اين مرز و بوم براي اين بيمار رو به موت تجويز مي شود.

گراني تا ديروز از دهان مديران ارشد، دكتر مهرورز زبانه مي كشيد و امروز با ادبياتي متفاوت از زبان شما، گويي در مصاف براي مهار غول گراني، چاره اي جز استفاده از سلاح گراني نداريم، شايد هم اين بهترين و ساده ترين كار است براي مديران ارشد اجرايي كشور كه هميشه، بار ناشي از سو مديريت ها و فساد گسترده اقتصادي و اداري را بر دوش خميده مردم بگذارند.

به راستي ملت، تا كجا بايد اين سيكل دوار را طي كنند؟ چه تضميني وجود دارد كه پس ازافزايش قيمت آب و برق ، مردم مجددا با اين قبيل توجيهات با گراني بيشتر رو به رو نشوند؟

اگر خاطرجنابعالي ياري كند، مردم ما پيش از اين نيز بار ها و بارها، مشابه نظرات امروز شما را در لابه لاي كلمات گوهر بار مديران پاكترين دولت تاريخ ايران شنيده اند، نظراتي كه امروز آثار و نتايج درخشان آن را مي توان در وضعيت بغرنج زندگي آنان به وضوح مشاهده كرد.

گراني تنها مسكني است، گذرا براي عبور از بحران، مشكل اساسي درجاي ديگري است. سو مديريت، فساد گسترده مالي و ساختار معيوب و بيمار دولتي كه باعث مي شود بخش عمده اي از هزينه هاي زائد، از طريق گراني بيشتر به مردم تحميل شود.

گراني به عقيده نگارنده نوعي سرقت از جيب مردم به نفع گروهي مفسد اقتصادي و رانتخوار به حساب مي آيد، همان كساني كه با سو استفاده و ابزار هاي متفاوت يك پروژه ساخت و ساز را به چند برابر قيمت به بيت المال تحميل مي كنند.

همان افرادي كه رياست محترم جمهوري در بخشنامه اي از آنان به عنوان ويژه خوار ياد كرد، همان افرادي كه اين روزها با اتومبيل هاي چند ميلياردي خود، مشغول دهن كجي به دولت و ملت هستند و به من و شما نيشخند مي زنند.

تجربه نشان داده است كه هميشه بخش اعظمي از اين درآمد هاي حاصله، در اندك زماني در سفره مفسدين اقتصادي ذوب خواهد شد و ما مجبوربه تكرار، مكررات خواهيم بود.

پس راه حل اصلي تنها در سايه كاهش هزينه ها، از طريق رفع سو مديريت، توجه به بهداشت مالي و تغييرات ساختاري ممكن است نه گراني.