روزنامه های امروز کشور بازتاب خیزش سیاهان آمریکا علیه نژاد پرستی پلیس این کشور را اغلب در تیترهای اول یا دوم خود آورده اند. در عین حال واکنش وزیر بهداشت به منتقدین، واکنش ها به سخنان ظریف در دانشگاه علامه، سخنان سحرخیز در مورد عدم علاقه اصلاح طلبان به امام خمینی، تلاش روحانی برای کاستن از آنچه نگاه امنیتی می نامد و برخی حواشی پیرامون مذاکرات جمهوری اسلامی ایران و ۱+۵ نیز از سوژه هایی ست که صفحات سیاسی مطبوعات کشور به آنها پرداخته اند.
تخریب محفلی علیه وزارت بهداشت؟!وزیر بهداشت دولت یازدهم را اغلب همه به آرامش و کاری بودن می شناسند؛ اما این روزها گویا او کمی عصبانی ست. هاشمی که به نظر می رسد از برخی انتقادهای جسته و گریخته علیه طرح تحول سلامت شدیداً دلخور شده است، از جمعی اقلیت و تهران نشین می گوید که علیه این طرح موضع گرفته اند. تیتر یک روزنامه ی ایران به سخنان وزیر بهداشت تعلق گرفته است: «اولتیماتوم وزیر به محفل۳۰۰نفره» با روتیتر «اظهارات افشاگرانه وزیر بهداشت درباره مخالفان طرح تحول سلامت»
روزنامه ایران می نویسد: «وزیر بهداشت با اشاره به کارشکنی صورت گرفته از طرف عده قلیلی از پزشکان درخصوص اجرای کتاب سلامت گفت: آنچه راجع به اعتبارات (تعرفه ها) میگویند با آنچه در اجرا صورت میگیرد فاصله هست.
دکتر هاشمی با بیان اینکه در ۱۵-۱۰ سال گذشته انصافاً به حوزه پزشکی ظلم شد، افزود: اقداماتی هم که ما صورت دادیم به خاطر آن کم توجهی هاست چرا که معتقدیم اگر نسبت به پرداختیها و کتاب سلامت توجه کافی میشد این مشکلات کنونی به وجود نمیآمد.
وی با اشاره به کارشکنی برخی از پزشکان در اجرای تعرفههای جدید درمانی گفت: بعضی از دوستان با وجود اینکه مورد مشورت قرار گرفتهاند با این حال زیر همه چیز زده و بعد هم بیانیه صادر کردهاند اما این افراد فکر میکنند همه جامعه پزشکی خودشان هستند و همه را هم در تهران میبینند.
وی افزود: کل این دوستان بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ نفر میشوند البته سر و صدایشان بلند است اما ما به گفته بزرگان دین تلاش میکنیم به اکثریت مردم توجه کنیم. وی گفت: میگویند شما با معرفی شماره تلفن به جامعه پزشکی توهین کردید اما آیا نباید حکومت درد مردم را بشنود. وزیر بهداشت افزود: مگر شمارههای ۱۱۰ یا ۱۳۷ یا ۱۲۲ یا ۱۹۷ که ما پزشکان نیز برخی مواقع از آن استفاده میکنیم خوب نیست؟
دکتر هاشمی با بیان اینکه فضاسازیها درخصوص طرح تحول سلامت مؤثر نخواهد بود، افزود: تاکنون هر چه را گفتهایم عمل کردهایم ولی در فضای مجازی متأسفانه در مورد گروههای پزشکی اخیراً برنامهریزیهایی برای تخریب جلوه وزارت بهداشت یا ایجاد و افزایش اختلافات بین گروههای پزشکی به صورت مهندسی در شبکههای مجازی در قالبهای مختلف بویژه پیامکهای تلفن همراه صورت گرفته است که همگی رصد میشود و همه اینها به صورت تیمی است که هدفش تخریب چهره وزارت بهداشت است اما تمام جوسازیها و فضاسازیها علیه وزارت بهداشت بیمورد است و جامعه پزشکی باید نسبت به چنین مباحثی بیتوجه باشد و به برنامههای وزارت بهداشت اعتماد کند، قطعاً ما به تمام وعدههایی که دادهایم عمل میکنیم.»
نقش پاسداری در تقویت دیپلماسیروزنامه ی وطن امروز مطلب یک صفحه سیاسی خود را به انعکاس سخنان جانشین فرمانده کل سپاه با تیتر «درس دیپلماسی سردار» اختصاص داده است که در واقع واکنشی به سخنان محمد جواد ظریف در مورد امن تر شدن ایران پس از مذاکرات هسته ای و توافقنامه ژنو است. این روزنامه می نویسد: «در روزهایی که ناکامان عرصههای دیگر، به جای پاسخگویی به مردم درباره عملکرد خود، تلاش میکنند با مصادره دستاوردهای دفاعی و نظامی، برای مسؤولیتهای خود مقبولیت ایجاد کنند؛ فرماندهان نظامی در حال تشریح بخشهایی از توانمندیهای دفاعی کشور بویژه در نحوه مقابله با آمریکا هستند. به گزارش «وطن امروز»، شاید یکی از دغدغههای فرماندهان نظامی در شرایط فعلی، مقابله با توزیع «ناتوانی» از سوی سردمداران همان باند معروف «ما نمیتوانیم» باشد و به همین دلیل فرماندهان ارشد نظامی به میان مردم میآیند و از توانمندیهای دفاعی کشور و امنیت پایدار جمهوری اسلامی ایران در سایه «ما میتوانیم» میگویند و البته قدرت این شیوه رفتار در نتیجهبخش بودن دیپلماسی را نیز به نوعی آموزش میدهند. شاید این روزها مهمترین اولویت برخی افراد، نوشتن سرمشق «نقش پاسداری در تقویت دیپلماسی» باشد. در همین راستا، سردار حسین سلامی، جانشین فرمانده کل سپاه به همایش اساتید دانشگاههای علوم پزشکی سراسر کشور رفت و برای آنان از قدرت دفاعی ایران و امنیت ناشی از این قدرت گفت. سردار سلامی در این همایش، هدایتهای رهبر حکیم انقلاب برای ترسیم افقهای آرمانی برای ایران را «استادانه» دانست و درباره نتایج این هدفگذاریها اظهار داشت: «ما حدود ۱۰ سال قبل آرزو داشتیم یک پرنده بدون سرنشین در مسیری راهبردی و دوربرد داشته باشیم اما سپاهیها و بسیجیها با تکیه بر تفکر «ما میتوانیم» آن را عملی کردند. این کار در سولههای ساده آغاز شد و در نهایت موتوری ساخته شد که فناوری ساخت آن ـ که نوعی موتور دوار بدون پیستون است ـ تنها در اختیار انگلیس بود و آمریکاییها نیز از انگلیس تهیه کردند. ما به این تکنولوژی دست پیدا کردیم و امروز کشورهای پیشرفته برای تهیه این موتورها با ما قرارداد میبندند. پهپادهایی که میتوانند ۳۰۰۰ کیلومتر را با فناوری رادارگریز طی و تصاویری از میدان دید خود تهیه کنند و بهلحظه آن اطلاعات را منتقل کنند. زمانی این موضوع فراتر از آرزوی ما بود اما این کار را فارغالتحصیلان دانشگاههای کشور انجام دادند.»
سردار سلامی پس از برشمردن پیشرفت های بسیار دیگر در زمینه ی نظامی، با بیان اینکه «ما امروز نگران هیچ چیز نیستیم» خاطرنشان کرد: قدرت دفاعی ما امروز بهترین پتانسیل و تکیهگاه را برای دستگاه دیپلماسیمان فراهم کرده و این یک حقیقت است و این راه با شتاب و اعتماد به نفس و باور قویتری نسبت به گذشته ادامه دارد.»
امنیتی ها علیه نگاه امنیتیروزنامه آرمان تیتر یک خود را به موضع گیری حسن روحانی علیه نگاه های امنیتی اختصاص داده و با تیتر «امنیتیها علیه نگاه امنیتی» می نویسد: «دوران افراط و زمان امنیتی بودن به سر آمده است.» این جمله یک منتقد یا کنشگر اجتماعی و سیاسی و فعال مدنی نیست. این اشاره و تصریح مردی است که ۱۶سال سمت دبیر شورای عالی امنیت ملی را بر عهده داشته و خود متخصص بلامنازع این عرصه است. مردی که با حضور دو دههای و توأمان در راس هرم مرکز تحقیقات استراتژیک به عنوان یک نهاد کارشناسی و بالادستی اشراف جامع و کاملی بر سیر تحولات و رویدادها داشته و اکنون در مقام دومین شخصیت عالی نظام از عدم کارایی چنین نگرشی میگوید. دکتر حسن روحانی سالها در گرانیگاه و گلوگاه عالی ترین نهاد امنیتی کشور حضور داشته و با این وصف اشراف جامع و مانعی در این زمینه دارد و جالب آنکه نه فقط این بار که در ایام رقابتهای انتخاباتی و در فواصل و برهههای مختلف پس از سکانداری امور اجرایی کشور بر حذف نگاه امنیتی و عدم کارایی آن انگشت گذاشته است. نکته جالب توجه در این میانه آن است که منتقدان پرو پا قرص دولت به جای توجه به این نگرش سازنده و روامندانه و توجه به جوانب و زوایای آن و چرایی طرح این موضوع در اقدامی لجوجانه و دور از نگاه عمقی به سوابق حضور برخی از اعضای دولت در نهادهای اطلاعاتی و امنیتی اشاره کرده و به این بهانه دولت را مورد حمله و هجمه قرار داده و چنین مدعی میشوند که سخنان روحانی با سوابق و عقبه اعضای دولت همخوانی نداشته، فلذا این سخنان محلی از اعراب ندارد. حال آنکه آنان به جای ورق زدن گذشته و بهانهجویی صرف باید عملکردها و واقعیات میدانی را سنجیده و حکم به صحت یا عدمصحت گفتار رئیس جمهوری بدهند و از طرف دیگر آنان باید این نکته بدیهی را ملحوظ کنند که آیا سابقه امنیتی چهرههای حاضر در دولت آنان را به سمت و سوی نگرشهای انسدادی و بسته سوق داده یا در نقطه مقابل آن، با اشراف نسبت به ضرورتها و نیازهای اجتماعی و سیاسی، رویکردهای متفاوتی را به منصه ظهور رسانده است. سوال اصلی اینجاست که این سوابق به عنوان نقطه ضعف و کاستی محسوب میشود یا به غنای بینشی و نگاه راهبردی اعضای دولت در پیگیری روندهای تعاملی و تعادلی در عرصههای مختلف انجامیده است؟»
موسوی تبریزی یا سحرخیز؛ کدام یک راست می گویند؟روزنامه ی جوان در مطلب صفحه ی سیاسی خود با اشاره به یادداشت موسوی تبریزی در روزنامه آرمان می نویسد: «موسويتبريزي در يادداشت خود به اين نكته اشاره كرده است كه اصلاحطلبان امام حسين(ع) را بزرگترين قهرمان اصلاحطلبي ميدانند و معتقدند قيام عاشورا با هدف اصلاح جامعه بوده است. در اين يادداشت همچنين اشارههايي به بحث باز شدن باب اجتهاد در حكومتداري توسط امام(ره) شده است و از اين جهت ايشان را مهمترين مصداق و نماد اصلاحطلبي عنوان ميكنند.
جدا از بحثهاي فقهي مرتبط با اجتهاد در حكومتداري از سوي حضرت امام و شباهت آن با روش و منش امروز اصلاحطلبان كه بايد از سوي افراد صاحبنظر مورد نقد و بررسي قرار بگيرد، اين نكته واضح و روشن است كه عملكرد تاريخي اصلاحات و افراد وابسته به آنان دقيقاً ۱۸۰ درجه در تناقض با سخنان موسوي تبريزي است... اولين شخصيتي كه سخن از ضرورت سپرده شدن تفكر حضرت امام(ره) به موزه گفت، اكبر گنجي بود. درباره اين مسئله نكته فوق شايان توجه است كه اين سخنان در دوران اوج اصلاحات بيان شد؛ زماني كه گنجي قهرمان اصلاحطلبان بود و گنجي در حاشيه كنفرانس برلين اين جملات را به زبان راند.
از سوي ديگر در اوج دوران مطبوعاتي اصلاحات بود كه قيام حضرت امام حسين(ع) به عنوان يك واقعه تاريخي و انتقام قبيلهاي ذكر شد. همان واقعهاي كه از سوي آيتالله موسويتبريزي به عنوان بزرگترين قيام اصلاحطلبي ذكر ميشد.
كمي به جلوتر بياييم. به فتنه ۸۸ و زماني كه رويارويي اصلاحطلبان با نظام جمهوري اسلامي به اوج رسيده بود. دو واقعه در حوادث اين فتنه روي داد كه به درستي نقض سخنان موسويتبريزي و البته تا حدودي صحت سخنان سحرخيز درباره عدم علاقه فعالان اصلاحات را به آرمانهاي امام راحل به اثبات رساند. يكي از اين موارد به آتش كشيده شدن تصاوير حضرت امام(ره) در اتفاقات مرتبط با تحولات دانشگاهها در همان سال بود. اين اقدام كه با تظاهرات سرتاسري ملت ايران پاسخ داده شد، با محكوميت هيچ كدام از سران اصلاحات به خصوص رأس فتنه سال ۸۸ روبهرو نشد. از آن مهمتر هتك حرمت به روز عاشوراي حسيني بود كه سرآغاز پايان عمر فتنه ۸۸ بود كه به راهپيمايي تاريخساز نهم ديماه و همچنين حضور حماسي ملت ايران در ۲۲ بهمن همان سال منجر شد. در اين ميان سؤال اصلي اينجاست كه اين اقدام با محكوميت سران اصلاحات انجام شد يا نه. غير از اين نبود كه آنان در بيانيههاي خود آنان را عدهاي از آزاديطلبان و خداجو ناميدند... اگر سابقه اصلاحات را مرور كنيم كه از دهه ۷۰ و با تشكيل حلقه كيان و مباحث فكري كه در حلقه كيان تدريس ميشد، آغاز شد، رسيدن به اين نقطه دور از ذهن هم نيست. تكيه بر مباني فكري غربي تنها سبب ميشود كه تفكر اسلامي نه تنها نمونههاي اصلي تفكر حاكميت ديني از جمله حضرت امام(ره) به زائدههايي بيارزش تبديل شود، بلكه عملا تلاش براي حذف آن از جريان جامعه نيز آغاز ميشود. نكته جالب اينجا است كه هيچ تلاشي نيز از سوي سران اصلاحات كه مدعي ارتباط با امام راحل هستند، براي اصلاح اين مسئله صورت نگرفته است. متأسفانه در رفتار اين جريان و كساني كه رهبري اصلاحات را بر عهده دارند، اشكالات و اشتباهات فاحشي رخ داده كه به تبع آن، نشو و نما و پيدا شدن چهرههايي مانند سحرخيز است كه مطمئنا اين فرد، نه اولين و نه آخرين آنهاست.
اين جريان بايد موضع خود را نسبت به چنين افراد و نگاههايي روشن و آسيبشناسي كند تا خود را از مسيري كه چنين افرادي در آن تربيت ميشوند دور كند و به مسير اصلي انقلاب بازگردد؛ مسئلهاي كه فعلا دور از دسترس به نظر ميرسد.»
اتفاقاتی که مذاکرات را تحت الشعاع قرار می دهدروزنامه اعتماد مطلب یک خود را به تغییرات در تیم های مذاکره کننده ۱+۵ اختصاص داده و با اشاره به تغییر کاترین اشتون و برخی از اعضای تیم آمریکایی می نویسد: «در شرايطي كه ايران و ١+٥ در حال تلاش براي تعيين زمان و مكان مذاكرات آتي هستند و گمانهزنيهاي رسانهيي از احتمال برگزاري مذاكرات در مسقط خبر ميدهد،اتفاقاتي كه ميتواند اين مذاكرات را تحتالشعاع خود قرار دهد هر روز پررنگتر از ديروز ميشود. شش كشور مقابل ايران در مذاكرات هستهيي در يك سال گذشته مذاكرات بسيار فشرده و تنگاتنگي را با تهران پشت سر گذاشتهاند و به نظر ميرسد كه دو طرف بيش از هر زمان ديگري براي رسيدن به توافق به هم نزديك شدهاند. در اين ميان بسياري از كارشناسان بر اين باورند كه در نتيجه هفت روز مذاكرات فشرده در وين كه منتهي به تمديد توافقنامه ژنو شد، مواضع حداكثري و حداقلي دو طرف مشخص شده و در دورهاي جاري دو طرف با مواضع واقعي يكديگر روبهرو هستند. در اين ميان جمهوريخواهان و مخالفان مذاكره در ايران كه تعداد آنها در كنگره ايالات متحده هم كم نيست بر تلاشهاي خود براي نظارت بيشتر بر مذاكرات افزودهاند. شايد اگر مذاكرات هستهيي ايران با ١+٥ تا ژانويه به پايان رسيده بود احتمال تاثيرگذاري مستقيم كنگره بر اين مذاكرات كمتر شده بود. محمد جواد ظريف، وزير امور خارجه كشورمان تاكنون بارها تاكيد كرده است كه ايران با امريكا به عنوان يك دولت واحد مذاكره ميكند و حل اختلافهاي ميان كاخ سفيد و كنگره به شخص باراك اوباما، رييسجمهور دموكرات ايالات متحده مربوط است. با اينهمه مجلس نمايندگان امريكا روز پنجشنبه لايحه بودجه نظامي اين كشور را به تصويب رساند كه در بخشي از آن واشنگتن ملزم شده است تا در مورد روند مذاكرات هستهيي به كنگره گزارش دهد. در بخشي از اين لايحه تصريح شده است كه دولت امريكا بايد ظرف ٣٠ روز آينده، گزارشي درباره سازگاري اقدامات ايران با آنچه سال گذشته با عنوان «توافق اقدام مشترك» در ژنو سوييس، ميان ايران و گروه ١+٥ توافق شد، به كميتههاي مرتبط در كنگره ارايه دهد. اين كميتهها، نيروهاي مسلح و كميته روابط خارجي در كنگره و سنا را شامل ميشود.»