سریال‌های کره‌ای؛ فرهنگ کره‌ای؛ در رسانه ملی ایران

بخش فرهنگی الف، 6 خرداد 94

6 خرداد 1394 ساعت 13:18


"شمشيرها بالا می‌رود و دو چشم بادامي به جان هم مي افتند و در اين بين عاليجناب جومونگ ظاهر می‌شود و ده متر به بالا می‌پرد و درجا همه را ميخکوب می‌کند." اين بخشي از سريال جومونگ محصول کشور کره جنوبی است که در سال‌های اخیر به لطف مدیران رسانه ملی ایران طرفداران پروپاقرصی در ایران پیدا کرده بود.

روزهای تابستان نزدیک است و خبرهای جدیدی از پخش مجموعه‌های جدید کره ای در سیمای ملی ایران به گوش می‌رسد، ادامه‌ پخش این سریال‌ها، همواره موجب انتقادهایی از سوی فعالان عرصه فرهنگی شده است، چراکه به مرور زمان از کیفیت سریال‌های کره ‌ای کاسته شده و سریال‌های بی محتوا جای آن‌ها را گرفته است.

در واقع بیش از یک دهه است که تلویزیون‌ها، یخچال‌ها، مایکروفرها و گوشی‌های موبایل بازار ایران را کره‌ای‌ها قبضه کرده‌اند و فرهنگ کشور کره جنوبی نیز چند سالی است در ایران در حال عرضه است. با این وجود موج سریال‌های کره ای، از سال ۸۵ و با پخش «جواهری در قصر» از شبکه دو آغاز شد و با پخش «افسانه جومونگ» در سال ۸۷ به اوج خودش رسید و یانگوم و جومونگ تا حدی برای مخاطبان، جذابیت پیدا کردند؛ اما سریال «افسانه خورشید و ماه» که در اواخر سال گذشته پخش شد، سریالی افسانه‌ای و خرافاتی که بود جزو سریال‌های درجه چندم کره‌ای به حساب می‌آید.

از سویی تاجران و مديران تبليغاتي شرکت‌های بزرگ کره جنوبي به سراغ ساخت فيلم و سريال رفتند تا از اين طريق علاوه بر اينکه درآمد قابل توجهي از فروش اين فیلم‌ها و سریال‌ها نصيب سازندگان می‌شود، عامه مردم، اين کشور را بهتر بشناسند و بر اساس خاطره خوشي که از تماشاي آثار توليد شده آن‌ها نصیبشان شود و بازار ایران را لقمه‌ای چرب برای خود بدانند.

شاید بتوان گفت که علت اصلی کشش و استقبال از این سریال‌ها تا حدودی شباهت‌های فرهنگی و اسطوره سازی با مردم است. مردم ما علاقه خاصی به ژانرهای تاریخی و اسطوره ای دارند و با دیدن این سریال‌ها به مقایسه شباهت‌های تاریخی کشورمان با سایر کشورها می‌پردازند.

اما یکی از دلایل اصلی روی آوردن مردم به این سریال‌ها عدم تنوع سریال‌های ایرانی و تکراری بودن آن‌ها است که این موضوع از دیگر نقاط ضعف صداو سیما محسوب می‌شود که موجب انتقاد بسیاری از صاحبنظران شده است، چراکه با وجود داستان‌های ایرانی و یا بازنمایی اسطوره‌های ملی، قهرمان‌های کشورهای دیگر برای ما پررنگ‌تر شده است. مخاطبی که با وجود شبکه‌های متنوع فارسی زبان و پخش سریال‌های جذاب ترکیه ای و کره ای هیچ گاه حاضر نخواهد شد فضای تاریک و سیاه سریال‌های ایرانی را تحمل کند و در حال حاضر نیز به سمت فیلم‌های کره ای نیز روی آورده است تا شاید جایگزینی بهتر برای سریال‌های ماهواره ای پیدا کرده باشد.

به نظر می‌رسد که تلویزیون ایران از برنامه مشخصی تبعیت نمی‌کند. یک روز آنتن تلویزیون از سریال‌های ایرانی پر می‌شود و سهم سریال‌های خارجی به تعداد انگشت دست نمی‌رسد و روزی مثل امروز این قضیه برعکس می‌شود که هر دو حالت دلزدگی مخاطب را دربر دارد.

در کشور ما چون تلويزيون يک رسانه ملي است، بودجه توليد فیلم‌ها و سریال‌ها با بودجه کلي کشور توليد می‌شود. به همين دليل هم صرف نظر از سطح کيفي آن، به جهت فرهنگي با فرهنگ عمومي جامعه هماهنگي زيادي دارد و برنامه سازان تلويزيون سعي می‌کنند از مؤلفه‌های تجاري مخاطب پسند تا حدودي فاصله بگيرند.

حتی بسیاری از منتقدین در حوزه فیلم و سینما اعتقاد دارند که درحاضر بسیاری از سریال‌های کره‌ای اکشن شده و با قتل و غارت همراه است که موجب تاثیرگذاری منفی در ذهن مخاطبین می‌شود و فیلم کره‌ای ارزشمند به ندرت دیده می‌شود. به طوریکه دوبله این فلیم ها نیز در روزهای اخیر موجب ناراحتی و اعتراض برخی از دوبلگران نیر شده است، چرا که آن‌ها اعتقاد دارند که کره‌ای‌ها خیلی مقطع مقطع و بریده بریده حرف می‌زنند، سخت است.

در واقع با کلیشه‌ای شدن موضوعات و محتوای سریال‌های وطنی و عدم انتظار پیشرفت در این گونه سریال‌ها، سیاستگذاران صدا وسیما در حداقل کار ممکن، با گزینش سریال‌های با کیفیت‌تر کشورهای شرقی، ضمن احترام بیشتر به مخاطبان حوصله و صبر خانواده‌های ایرانی را به بازی نگیرند.

اگرچه پخش سریال‌هایی از فرهنگ شرق که مورد علاقه‌ی مخاطبان ایرانی هم هست، می‌تواند به عنوان راهکاری جدی برای مقابله با سریال‌های شبکه‌های ماهواره‌ای که علاوه بر سطح کیفی نازل با فرهنگ ما نیز همخوانی ندارند مطرح باشد.

اختصاص سرمایه و زمان بیشتر به تولیدات داخلی، فرصت را برای آشنایی بیشتر با فرهنگ کشورمان فراهم می‌کند؛ از این رو مسئولان و تصمیم سازان بزرگ‌ترین رسانه فرهنگی ایران باید متوجه این مهم باشند که تاریخ ایران سراسر از سوژه‌ها و شخصیت‌هایی است که بسیاری از ایرانیان حتی نام آن‌ها را نشنید‌ه‌اند و با وجود چنین پتانسیلی جایی برای نمایش سریال‌های کره ای که تاریخ آن‌ها حتی کمتر از انگشتان یک دست هم حادثه تاریخی ندارد، نیست.


کد مطلب: 273135

آدرس مطلب: http://alef.ir/vdcipparwt1ayz2.cbct.html?273135

الف
  http://alef.ir