نمی دانم چند روز از نسبت دادن ان انکر الاصوات لصوت حمیر! توسط سید حمید روحانی به علی مطهری گذشته است؟ اهانتی که با افتخار در سایت های خرد و کلان دست به دست منتشر می گردد.

نمی دانم علی آقا چند ماه و سال است که تند ترین اهانت ها را بخاطر اینکه می خواهد خودش و عقایدش باشد تحمل می کند؟

نمی دانم در مجلس چقدر یار دارد یا از ترس رد صلاحیت چند نفر با او همراهی می کنند؟

نمی دانم اما می دانم که خیلی ها با اشاره و پیامک و پیام خصوصی و مخفی از او تشکر می کنند که حرف های دلشان را می زند. حرف هایی که خود آنها هرگز بر زبان نمی آورند اما او می گوید و زخمی می شود و هر روز زخم علی مطهری عمیق تر از دیروزش است.

در اوج فضای رعب آور رسانه ای که کوچک ترین حمایت حقوقی و منصفانه ای از جریان معترض مساوی بود با سرباز بی بی سی و آمریکا و اسرائیل لقب گرفتن، او بود که فضا را شکست و بر حقوق همه حتی معترضان فریاد زد. در زمانی که بسیاری از اصلاح طلبان درون حاکمیت جرأت نداشتند خیلی حرف ها را بگویند، او بود که بدون ترس از رد صلاحیت، تخریب و تهمت و اهانت، حرف هایش را صریح و قاطع زد و تمام بمباران ها او را خاموش نکرد. نه از اسم ها ترسید و نه رسم ها.

خوب گفت یا بد گفت همه می دانند که نترسید و آنچه گفتنش بعید بود را گفت!

اما امروز علی مطهری مانند گذشته از دغدغه های اسلامی و اصلاحیش می گوید، یعنی ارجحیت تفکیک جنسیتی در محل کار، امری که مخالفان سرسختی در بدنۀ اجتماعی دارد، همان بدنۀ اجتماعی که علی مطهری ظاهرا با رای آن ها در مجلس مانده و با حمایت آن ها مصونیت دارد، کسانی که برای او مانده اند اما وی می داند که خدا مصونیت می دهد و رأی او معیار حسن و قبح است.

چه می شود که ما از شجاعت و آزادگی وی که آبروی نماد اصلاحات اصول گرایانه است، سلام و صلوات نثارش می کنیم اما دغدغه های عفاف و حجابی وی را تندروی و فکر بسته می خوانیم؟

چگونه از فکر بسته و تندرو، این همه شجاعت و پایداری بر سر حقوق ملت و شهروندان زاییده شده است آنگونه که بسیاری از فکرهای به ظاهر روشن و معتدل جرأت ابراز آن را نداشته اند؟

باید بدانیم که همۀ این اظهارات درست یا غلط یک ریشه دارد و مطهری برایش یک دلیل مهم است و آن اسلام است.

اگر مطهری از حق انتقاد سخن می گوید بخاطر کلام اسلام است.
اگر از دادگاه صالح و حق اعتراض می گوید، بخاطر کلام اسلام است.

اگر از رفع حصر سخن می گوید از اسلام و عقل دلیل می آورد و اگر با تمام فشارها و اهانت ها و منزوی شدن ها این اعتقادات را در مقابل همگان بارها و بارها می گوید بخاطر اسلام به آن اعتقاد دارد و البته اگر از عفت و کرامت زن مسلمان و لزوم حفظ حرمت وی سخن می گوید باز هم از اسلام و بخاطر اسلام می گوید.

رمز حیات اجتماعی و سیاسی ما و باز شدن گره ها اسلام است. هرکجا که به اسلام و فرامین حیات بخشش عمل نشد، به حقوق مترقی اش عمل نشد، فساد و استبداد و رخوت و عقب ماندگی حاصل شد.

اسلام می گوید خداوند بنده ای را دوست دارد که چون کاری را انجام می دهد آن را به محکم ترین و استوارترین شکل انجام دهد، بعد باید دید ایران خودرو و سایپا اسلامی عمل می کنند یا بنز آلمان؟!

اسلام ما می گوید جنازه احترام دارد و پیامبرش در رویارویی با جنازۀ یهودی به احترام برمی خیزد، بعد ما مثلا برای اعلام برائت نسبت به معترضان به خودمان، به تشییع جنازه حمله می کنیم!

در اسلام ما علی علیه السلام با یهودی با هم به دادگاه می روند و در کنار هم می نشینند و علی بخاطر نداشتن دلیل، زره خود را به یهودی می بازد! (دادگاهی که تحت خلافت علی است) بعد ما برای برخی خط قرمز معرفی می کنیم و برای دولتمان دم از عدالت علوی هم می زنیم!

اسلام ما در زمان اعراب جاهلی اعلام کرد وقتی از صحرا بر می گردید اول به حیوانتان آب بدهید بعد خودتان!

زمانی که زن به ارث می رسید (زن بابا همراه اموال به فرزندان ارث می رسید!) اعلام کرد زن وظیفه ندارد در منزل کار کند واجب النفقه طبق شأنش است، حتی برای شیر دادن می تواند مطالبۀ اجرت کند، و هرگز بهره کشی اقتصادی از زن در اسلام جایی ندارد تا جایی که صدای برخی از معاریف صدر اسلام درآمد که تو داری زن ها را بر ما چیره می کنی! بعد برخی از ما مسلمان نماها هنوز نمی دانیم با نظام حقوقی زن چند چندیم!

در اسلام ما عهد شکنی و خیانت در امانت هرگز مجوز و استثناء ندارد، بعد اسم بازار و کاسبی و تولید خود را اسلامی می گذاریم! طوریکه جنس کفار از جنس های ما مورد اعتماد ترند! گارانتی کالاهای کفار از گارانتی کالاهای مسلمانان معتبر تر است!

در اسلام ما دروغگو دشمن خداست و طعم ایمان را نمی چشد و ما چه کارنامه ای در کوچه و خیابان و منزل و محل کار در دروغ گویی داریم؟

در اسلام ما اسراف قهر الهی دارد و در مصرف بی رویه و افراطی بهترین رتبه های جهانی را دشت می کنیم!

بماند از به داد هم رسیدن و یتیم داری و مال حرام و ربا و ...

در اسلام ما راه کمال مشخص است اما مای تشنه لب، آب در کوزۀ خودمان گرد جهان می گردیم و حقوق بشر و دمکراسی و سبک زندگی گدایی می کنیم!

الف