الف - واقعی کردن تعرفه آموزش

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

معمولا هر سال تعرفه پزشکان و گاهی یک سال چند بار واقعی می شود. و همیشه هم مردم به این جماعت محترم در ایران بدهکارند. وباید نازشان بکشند.

اما مسئولین بویژه وزیر آموزش وپرورش و رؤسای دولت و مجلس تا به حال لحظه ای اندیشیده اند که تعرفه آموزش وپرورش واقعی شود. در کشورهای مختلف دنیا فاصله در آمد یک پزشک با یک معلم هم سطح از نظر مدرک تحصیلی چقدر است. امروز ده ها هزار معلم با مدرک فوق لیسانس و دکترا بطور کامل از آموزش وپرورش مأیوس شده اند و دنبال راه درآمدی دیگر می گردند یا مشغول بیگاری برای دانشگاه ها غیر انتفاعی و پیام نور و.. با ساعتی کمتر از ۵۰۰۰ هزارتومان هستند. امام صادق ع می فرمایند یک دینار (یادرهم) در راه پیشگیری هزینه کردن بهتر است از هزار دینار درراه درمان.

آیا آموزش وپرورش رکن اول نوسعه نیست آیا آموزش و پرورش همان پیشگیری نیست؟ چگونه است که رسول گرامی اسلام (ص) با آموزش چند نکته قومی را از پزشک بی نیاز می کند چرا نباید نقش پیشگیرانه آموزش و پرورش در عمل هیچ ارزشی داشته باشد. در کجای دنیا حقوق یک ماهه یک معلم با مدرک دکترا یا فوق لیسانس برابر است با کار یک ساعت یک دندانپزشک فوق لیسانس؟ چرا به بهانه مهم بودن جان مردم باید در آمد پزشکان و دندانپزشکان و... خودشان تعیین کنند و همیشه هم به شدت مواظب باشند تعدادشان زیاد نشود تا مردم هم نفس راحتی بکشند؟ آیا جراحی روح مهم تر است یا جسم؟ آیا با معلمان مشتاق نمی شود مردمی اهل مطالعه داشت؟ اگر معلمان دلسوز ومشتاق کار معلمی داشته باشیم .۵۰ درصد بیمارستان ها و زندان ها تعطیل نخواهد شد؟ چقد از تصادفات وجرائم کم خواهد شد؟

آیا می دانید وزیر محترم آموزش وپرورش با ذوق و افتخار اعلام کرده: سرانه دانش آموزی برای ۱۰۵۰۰۰ مدرسه و بیش از ۱۲ میلیون دانش آموز را ۱۲۰ میلیارد تومان یعنی به اندازه چند فوتبالیست و یا دو سه مربی آن است. آیا فاصله حقوق معلمان و پزشکان در ژاپن و آلمان و... همین است؟

متاسفانه جز رهبر معظم انقلاب هیچکدام از مسئولین به جایگاه و اهمیت آموزش و پرورش واقف نیستند. و لاقل به اندازه یک دهم مسئولین کشورهایی که این همه سفارش دین اسلام برای آموزش و پرورش فرزندان در خردسالی و نوجوانی ندارند. اهمیت قائل نیستند. چرا دولت و مجلس محترم نمی خواهند آموزش و پرورش را از حاشیه در آورند. و برای رکن اول توسعه و خلوت کردن بیمارستان ها و دادگاه ها و زندان ها و... اقدامی انجام دهند؟ اگر پول های جریمه های دستگاه های مختلف همچون دادگاه ها و راهنمایی و رانندگی و شهرداری ها و محیط زیست و... به آموزش و پرورش واریز شود. یک دهه بعد، انقلابی در نظم اجتماعی و... رخ خواهد داد.

غول مصرف گرایی راچگونه باید کنترل کرد؟ محیط زیست را جز با آموزش و پرورش می توان حفظ نمود ؟ و... و اگر که مسئولین فقط چند روزه دوره ریاست و نمایندگی نبینند و صبر برنامه ریزی را با حرف های خود در مردم کاهش ندهند سرمایه گذاری در آموزش وپرورش بسیار کم هزینه و پر بازده خواهد بود و روزی که علم آموزش و پرورش برای رأی و کار بلند کنند و آموزش پرورش شعار اول رأی گیرندگان و مطالبه اول رأی دهندگان باشد. روز جشن واقعی مردم ایران است. و روزی که معلمان از بی تفاوتی بیرون آورند و از گفتن شغل وکار خود خجالت نکشند. با شوق مطالعه کنند و با ذوق کار تعلیم و تربیت.