خبرگزاری آنا نوشت: اطلاعات چهره، شکل منحصربه‌فردی از اطلاعات حساس شخصی است که می‌تواند به شناسایی شما کمک کند. نمایه سازی شدید و نظارت انبوه دولت‌ها توجه زیادی را به خود جلب می‌کند؛ اما کسب و کارها و افراد نیز از ابزارهایی استفاده می‌کنند که اطلاعات چهره را جمع آوری، ذخیره و اصلاح می‌کنند به طوری که امروز با موج غیرمنتظره‌ای از عکس‌ها و ویدئوهای تولیدشده با ابزارهای هوش مصنوعی مواجه هستیم.
توسعه مقررات قانونی برای این کاربردها بسیار کند است؛ اما در چه سطوح و به چه روش‌هایی باید از اطلاعات چهره خود محافظت کنیم؟
جمع‌آوری و استفاده از اطلاعات شخصی در قانون
قوانین حریم خصوصی اطلاعات بیومتریک (که شامل چهره شما می‌شود) را بخشی از اطلاعات حساس شخصی ما می‌داند. با این حال، این قوانین اطلاعات بیومتریک را تعریف نمی‌کند.
این قوانین به‌رغم اشکالاتی که دارند، در حال حاضر قانون اصلی برای حفاظت از اطلاعات چهره هستند. این قوانین بیان می‌کند که اطلاعات بیومتریک را نمی‌توان بدون رضایت فرد جمع آوری کرد.
اما قانون مشخص نمی‌کند که آیا باید رضایت صریح یا ضمنی داده شود. رضایت صریح به صورت شفاهی یا کتبی داده می‌شود. رضایت ضمنی به این معنی است که رضایت ممکن است به طور منطقی از اقدامات فرد در یک زمینه خاص استنباط شود. به عنوان مثال، اگر وارد فروشگاهی شوید که علامت دوربین تشخیص چهره در محل دارد، رضایت شما جلب می‌شود. در نهایت استفاده از رضایت ضمنی داده‌های چهره ما را در معرض بهره‌برداری بالقوه قرار می‌دهد.
اطلاعات چهره؛ ارزشمند و محافظت نشده
اطلاعات چهره ما بسیار ارزشمند است به طوری که شرکت‌های داده‌ای بدون رضایت ما آن را در اینترنت شکار می‌کنند.
این شرکت‌ها پایگاه‌های داده‌ای را برای فروش جمع آوری می‌کنند که نه تنها توسط پلیس کشورهای مختلف، بلکه توسط شرکت‌های خصوصی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
حتی اگر تمام داده‌های چهره خود را از اینترنت حذف کرده باشید، به راحتی می‌توانید در معرض دید عموم قرار بگیرید و به هر حال در برخی پایگاه داده‌ها ظاهر شوید. به طور مثال حضور در ویدئوی تیک تاک بدون رضایت شما یک مثال بارز است.
علاوه بر این، ما در حال حاضر با برنامه‌های هوش مصنوعی مولد مانند استیبل دی‌فیوژن، دال-ای ۳، میدجرنی و ... نیز دست و پنجه نرم می‌کنیم. نه تنها جمع آوری، بلکه تغییر چهره ما می‌تواند به راحتی توسط هر کسی انجام شود.
خلأ قانونی برای محافظت از چهره
چهره‌ها برای ما منحصر به فرد هستند، آن‌ها بخشی از چیزی هستند که ما به عنوان خودمان درک می‌کنیم. اما آن‌ها وضعیت قانونی یا حمایت قانونی ویژه‌ای ندارند.
تنها اقدامی که می‌توانید برای محافظت از اطلاعات چهره خود در برابر جمع آوری تهاجمی توسط یک فروشگاه یا نهاد خصوصی انجام دهید، شکایت در مراجع قانونی است که ممکن است منجر به تحقیق شود یا نشود. همین موضوع در مورد دیپ فیک‌ها نیز صدق می‌کند.
در بسیاری از کشورها قوانین حریم خصوصی از ما در برابر اقدامات دیگران محافظت نمی‌کند. بسیاری از ما با اینکه کسی یک مدل هوش مصنوعی را با اطلاعات چهره ما آموزش دهد و تصاویر ساختگی تولید کند موافق نیستیم؛ اما هیچ نظارتی هم بر چنین استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی مولد وجود ندارد. هیچ قانونی وجود ندارد که مانع از جمع آوری یا تغییر اطلاعات چهره شما توسط دیگران شود.
تصویب قانون برای مدیریت هوش مصنوعی
از این رو ما به مجموعه‌ای از مقررات در مورد جمع آوری و اصلاح اطلاعات چهره نیاز داریم. کارشناسان دانشگاه فناوری سیدنی یک چارچوب قانونی جامع را برای تنظیم استفاده از فناوری تشخیص چهره پیشنهاد کرده اند.
در رابطه با اصلاح عکس با استفاده از هوش مصنوعی، باید منتظر اعلامیه‌های متخصصان هوش مصنوعی باشیم که برای توسعه شیوه‌های ایمن و مسئولانه هوش مصنوعی تلاش می‌کنند.
به طور کلی هیچ بحث خاصی در مورد سطح بالاتر حفاظت از اطلاعات چهره ما وجود ندارد. بسیاری از کشورها توافق کرده‌اند که ملاحظات بیشتری باید برای افزایش الزامات ارزیابی خطر در زمینه فناوری تشخیص چهره و دیگر کاربردهای اطلاعات بیومتریک در نظر گرفته شود.
از آنجایی که اطلاعات چهره به طور فزاینده‌ای مورد سواستفاده قرار می‌گیرند، همه ما منتظریم تا ببینیم که آیا این بحث‌ها به قانون تبدیل می‌شوند یا خیر.
