گروه تعاملی الف - عیسی مسلمان:
سیزده سال پیش و تقریباً در چنین روزهایی از سال (البته روزهای پایانی خرداد۱۳۸۸) و دقیقاً روز بعد از اعلام نتایج انتخابات، آقای محمود احمدینژاد به عنوان رییسجمهور منتخب در اجتماع هوادارانش در میدان ولیعصر تهران حضور یافت و سخنرانی کرد. البته ظاهراً حرف چندان خاصی نگفت (متن گزیده سخنان آن روز آقای احمدینژاد در پینوشت همین مطلب درج شده است) ولی به دست آنهایی که منتظر بهانه بودند، بهانهای را داد که تا همین امروز هم آن بهانه را مستمسک کرده و ادّعا میکنند که سخنرانی احمدینژاد و القای لقب خس و خاشاک به هواداران میرحسین موسوی، از جمله دلایل اغتشاشات بعد از انتخابات سال ۱۳۸۸ است.
و امّا این روزها و در سال ۱۴۰۱ شاهد برپایی تجمعاتی به نام اجتماع «سلام فرمانده» در شهرهای مختلف ایران هستیم. از نظر بنده افراد و رسانههای ضد انقلاب، همانطور که توانستند تجمع هواداران احمدینژاد و بالاخص جمله خس و خاشاک در سخنرانی احمدینژاد را تبدیل به هیزم آتش فتنهی سال ۱۳۸۸ نمایند، ممکن است بتوانند تجمعات «سلام فرمانده» را نیز تبدیل به چالش حق برگزاری تجمعات اعتراض آمیز و ضدحکومتی نمایند.
پیشنهاد دلسوزانه و مشفقانهی بنده برای دوستداران راستین انقلاب اسلامی ایران، اینست که به جای اینکه همت و توانشان را صرف برپایی اجتماعات سلام فرمانده کنند، صرف برپایی جلسات آزادی بیان پیرامون نسبت واقعیت و حقیقت انقلاب اسلامی ایران نموده و در جهت تنویر افکار عمومی بکوشند. و هدف مقدسشان نیز این باشد که حقیقت را دریافته و نور حقیقت را (بدون در نظر گرفتن سلایق جناحی و سیاسی) در جامعه بتابانند.
و امّا در مورد نماهنگ «سلام فرمانده» نیز نظری ندارم مگر اینکه بهتر است به عنوان یک اثر هنری و در کنار سایر آثار هنری بدرخشد. (نه اینکه بهانهای باشد برای برپایی تجمعاتی که انگار صرفاً نوعی کاربری ابزاری برای سیاستمداران دارند) خلاصه اینکه این روزها یکبار دیگر متوجه شدم که مسئولان فرهنگی و نیز کسانی که مثلاً نقش هدایتگر افکار عمومی را بر عهده دارند، همچنان کم تجربه هستند! وگرنه میفهمیدند که در شرایطی که رسانههای بیگانه و ضد انقلاب به شدت سعی میکنند فضای افکار عمومی را آمادهی برپایی تجمعات اعتراض آمیز نمایند، در بوق و کرنا کردن هرگونه تجمعی که جنبهی هواداری از حکومت دارد، همان چیزی است که رسانههای بیگانه و ضد انقلاب، آرزویش را دارند تا بتوانند هرچه بیشتر احساس سرخوردگی و سرکوب را در ذهن مخاطبینشان تحریک کرده و به آنها بقبولانند که از نظر مسئولان ایران، فقط حامیان اجازه تجمع دارند و معترضان چارهای ندارند مگر تجمعات بیاجازه ...
پینوشت: بخشی از سخنرانی آقای احمدینژاد در جمع هوادارانش در میدان ولیعصر (عج) تهران: ملّت ایران، یک ملّت متّحد است. امروز خبرنگاری سؤال کرد، گفت بعضیها گوشه و کنار بعضی کارها را انجام میدهند؛ اغتشاش است، شورش است، اعتراض است. واژههای تندی را بهکاربرد. من یه مثال زدم. یه نتیجهگیری کردم. برای شما عرض میکنم. گفتم شما اشتباه میکنید. ملّت ایران یکپارچه است. در یک مسابقهی فوتبال، پنجاههزار، هفتادهزار تماشاچی میرن؛ اون کسی که تیمش باخته، وقتی میاد بیرون، عصبانیه و به هر دری میزنه. در ایران، در انتخابات، چهل میلیون نفر، خودشون بازیگر اصلی و تعیینکنندهی اصلی بودن؛ حالا چار تا خس و خاشاک، این گوشهها یه کاری میکنن، بدانید این رودخانه زلال ملّت، جایی برای خودنمایی آنها نخواهدگذاشت.