به گزارش الف، انتخابات پارلمانی لبنان از ساعت 7 صبح یکشنبه 15 مه به وقت بیروت (8:30 به وقت تهران) آغاز شده و مردم برای مشارکت در این رویداد ملی و سیاسی که هر 4 سال یک بار در این کشور برگزار می‌گردد پای صندوق‌های رای می‌روند.
در این دوره از انتخابات 103 لیست طبق قانون نسبیت در 15 حوزه برای کسب 128 کرسی پارلمانی با یکدیگر رقابت می‌کنند. اما تقسیم‌بندی لیست‌ها در این دوره از انتخابات نسبت به ادوار گذشته دچار تغییراتی شده است. علت این امر به تحولاتی برمی‌گردد که لبنان طی 3 سال گذشته و به فاصله کوتاهی از انتخابات 2018 شاهد آن بود.
حزب‌الله و ائتلاف آن متشکل از شیعیان و مسیحیان از سال 2008 همواره وزنه سنگینی در پارلمان لبنان به خود اختصاص داده‌اند؛ مسئله‌ای که به مذاق محور آمریکایی-سعودی-صهیونیستی خوش نمی‌آید.
یکی از دوره‌هایی که حزب‌الله و متحدان آن نقش پررنگی در پارلمان ایفا کردند مربوط به انتخابات گذشته است و آنها نیمی از کرسی‌های پارلمان را از آنِ خود کردند. همین مسئله موجب شد تا مخالفان مقاومت در داخل و خارج در صدد به چالش کشیدن این پیروزی باشند. تحریف اعتراضات اکتبر 2019 در لبنان و تکاپو برای برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی در این کشور ضمن همین برنامه دشمنان مقاومت و مهره‌های آنها در داخل لبنان بود.
این طرف‌ها با تحریف روند اعتراضات مردمی در سال 2019 دست به ایجاد جنبش‌هایی تحت عنوان آزادی و تغییر زدند که از دل این اعتراضات بیرون آمده بود؛ جنبش‌هایی که هم اکنون نیز در انتخابات مشارکت کرده‌اند اما هیچ شاخصی مبنی بر اینکه واقعا به دنبال انجام اصلاحات یا ایجاد تغییر مثبت باشند وجود ندارد.
درواقع بلوک‌بندی انتخاباتی در لبنان اکنون به دو دسته تقسیم شده است: حامیان مقاومت و مخالفان آن. حتی طرف‌هایی که مدعی اتخاذ موضع بی‌طرفانه هستند نیز در جبهه مخالفان مقاومت قرار دارند. نکته مهم در رویکرد لیست‌های انتخاباتی مخالفان حزب‌الله در لبنان این است که اساسا هیچ طرح و برنامه‌ای برای بهبود اوضاع لبنان یا حل بحران اقتصادی و معیشتی این کشور انجام نداده و همه تحرکات خود را صرفا محدود به انجام تبلیغات علیه حزب‌الله کرده‌اند.
این تلاش‌ها که از جانب سفارتخانه‌های خارجی هدایت می‌شود در چارچوب شعار دشمنان مقاومت با عنوان «خلع سلاح حزب‌الله است»؛ آن هم در زمانی که مرزها و ثروت‌های دریایی لبنان بیش از هر زمانی در معرض تجاوزات اسرائیل قرار دارد. درواقع دشمنان مقاومت انتخابات پارلمانی را فرصتی برای اجرای پروژه‌های خود علیه حزب‌الله و حذف آن از عرصه سیاسی لبنان می‌دانند؛ نه عرصه‌ای برای نجات مردم این کشور از بحران‌های انبوه مالی و اقتصادی.
کمپین متشکل از مهره‌های عربستان همانند «فواد سنیوره» نخست وزیر اسبق لبنان و «سمیر جعجع» رئیس حزب نیروهای لبنانی و سایر وابستگان جریان 14 مارس که بودجه مالی خود را از سعودی‌ها دریافت می‌کنند در کنار سفارت آمریکا، در خط مقدم این هجمه‌ها علیه مقاومت قرار دارند.
از طرف دیگر در شرایطی که کناره‌گیری سعد حریری، نخست‌وزیر پیشین لبنان و جریان المستقبل از انتخابات موقعیت سنی‌ها به عنوان طرفداران اصلی عربستان در لبنان را به شکل قابل توجهی تحت تاثیر قرار داده، «ولید البخاری» سفیر عربستان در بیروت تا لحظات پایانی همچنان با رشوه و تهدید در تلاش برای کشاندن سنی‌ها پای صندوق‌های رای بود.
مسئله توطئه همگانی علیه مقاومت در انتخابات لبنان، موضوعی است که سید «حسن نصرالله» دبیر کل حزب‌الله چند روز قبل در سخنرانی‌های خود به آن اشاره و تاکید کرد که علت این امر به موضع مقاومت در محافظت از لبنان برمی‌گردد. تجربه تاریخی لبنان طی همه این سال‌ها نشان می‌دهد که سلاح حزب‌الله یکی از موضوعات اساسی و محوری در لبنان بوده و نقشی تعیین‌کننده در محافظت از این کشور دارد؛ همانطور که دوبار به اشغالگری رژیم صهیونیستی در جنوب لبنان پایان داد و در جریان بحران سوریه نیز مانع از ورود تروریسم تکفیری به لبنان شد.
اما در حال حاضر بحث ترسیم مرزهای دریایی لبنان و فلسطین اشغالی یکی از مسائل مهمی است که موجب شده آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها چشم به نتیجه انتخابات لبنان بدوزند؛ زیرا در صورتی که همانند دوره قبلی پیروزی حزب‌الله تکرار شود مجددا جاه طلبی‌های اسرائیل در پرونده ترسیم مرزها به بن‌بست خواهد رسید. شواهد حاکی از آن است که اگر مقاومت و نقش سیاسی و نیز سلاح آن نبود دست کم یکی از اهداف تل‌آویو و واشنگتن در پرونده مذکور محقق می‌شد.
آمریکا و رژیم صهیونیستی قصد دارند پرونده ترسیم مرزها پلی برای کشاندن لبنان به روند عادی‌سازی با اسرائیل و یا دست کم سیطره این رژیم بر ثروت‌های دریایی لبنان باشد؛ مسئله‌ای که مقاومت اجازه آن را نمی‌دهد. حتی مقامات صهیونیست اعتراف می‌کنند که ماجرای ترسیم مرزها می‌توانست به صلح لبنان و اسرائیل منجر شود اما حزب‌الله این روند را منفجر کرده است.
بنابراین کاملا روشن است کسانی که شروع به تبلیغات علیه حزب‌الله کرده یا شعار خلع سلاح آن را سر می‌دهند خواسته یا ناخواسته در خدمت دشمن صهیونیستی قرار گرفته‌اند. اما با این وجود فضای داخلی و انتخاباتی لبنان نشان می‌دهد که واقعیت سیاسی این کشور و نیز وزنه ائتلاف حزب‌الله در پارلمان تغییر چندانی نخواهد کرد. بنابراین به نظر می‌رسد همان سناریوها و توطئه‌های قبلی محور مخالف مقاومت در مرحله آتی نیز ادامه داشته باشد که کل لبنان را هدف قرار می‌دهد.