پیچ های صنعتی در شکل ها و با استاندارد های متنوعی تولید می شوند. قابلیت های بسیار بالایی که آلیاژ های فولادی تحت تاثیر عملیات حرارتی در تعلیق میزان بسیار بالایی از تنش ها پیدا می کنند سبب انتخاب این آلیاژ در تولید پیچ و مهره های فولادی مصرفی در سازه های صنعتی می شود. فولاد آلیاژی از آهن  همراه با درصد متوسط و بالاتر از متوسط کربن می باشد که نسبت به آهن خالص که بسیار نرم است دارای قابلیت های بسیار بالاتری است. البته به جز کربن ترکیبات پایدار کننده مانند منگنز، سیلیسیوم، کوگرد، فسفر و گاهی حتی وانادیوم نیز در ترکیبات فولادی یافت می شود (وانادیوم در ترکیباتی که نیاز به خاصیت فنریت در فولاد است اضافه می شود).

در صنعت ساختمان در تولید سوله ها، پل ها و سد ها و نیروگاه ها از پیچ و مهره سازه به میزان قابل توجهی استفاده می شود. در واقع کاربری پیچ و مهره سازه بصورت آلترناتور با جوشکاری فلزات انجام می گیرد بدین معنا که بر حسب نیاز برای اتصال صفحه ها و تیر های فولادی یا از پیچ و مهره سازه و یا از روش جوشکاری قوس الکتریک با بکارگیری الکترود استفاده می شود. هر یک از روش های اتصال دارای مزایا و معایب مربوط به خود هستند که در زیر به بررسی این روش ها می پردازیم.

• قابلیت باز و بسته کردن اتصال پیچ و مهره ای : یکی از مزایای کاربری پیچ و مهره فولادی در اتصالات سازه های سنگین قابلیت باز و بسته کردن مجدد می باشد که نسبت به فرایند جوشکاری از مزیت های این روش محسوب می شود.
• قابلیت اتصال سطوح با ناخالصی در ترکیب و آلودگی سطحی : بر خلاف روش جوشکاری که در آن متریال و ترکیبات دو سطح مورد اتصال می بایست یکسان با درصد پایین کربن باشند قابلیت اتصال هر نوع سطح با هر مشخصاتی از ترکیبات شیمیایی توسط پیچ و مهره فولادی وجود دارد.
• نقاط تمرکز تنش در اتصال پیچ و مهره ای : ایجاد سوراخ بر روی سطح تیر ها برای اتصال پیچ و مهره سازه خود سبب ایجاد نقاط تمرکز تنش می شود که نسبت به روش جوشکاری از معایب اتصالات پیچ و مهره ای نسبت به روش جوشکاری محسوب می شود.
• هرینه بالاتر اتصالات پیچ و مهره ای : در اغلب موارد اتصال سطوح سازه به روش جوشکاری هزینه کلی پایین تری نسبت به اتصالات پیچ و مهره ای به همراه خواهد داشت..

مشخصات مکانیکی و استاندارد پیچ سازه

پیچ های سازه که در اتصالات تیر های ساختمانی بکار گرفته می شوند از گرید های بالای فولادی و اغلب از گرید 10.9 فولاد تولید می شوند. گرید 10.9 بدین معنا است که تنسایل مقاومت کششی پیچ سازه در حدود 1040 نیوتن بر میلیمتر مربع بوده و تا 90% از کل تنش اعمالی بر پیکر پیچ را نیز در ناحیه الاستیک بدون تغییر شکل دائمی تحمل می کند. پیچ های سازه در مقایسه با گرید های 4.8 آهن، 5.6 آهن، 8.8 فولاد خشکه دارای تنسایل مقاومت کششی بالاتری بوده دارای عملیات حرارتی پیچیده تری در تولید هستند.

بر خلاف پیچ و مهره های استاندارد شش گوش ساده که بصورت نیم دنده با استاندارد DIN931 و بصورت تمام دنده با استاندارد DIN933 تولید می شوند پیچ سازه دارای اندکی گوشت بیشتر در قسمت گل پیچ و ارتفاع بیشتر گل بوده در سایز برابر دارای وزن بالاتری نسبت به پیچ شش گوش ساده است و اغلب طبق استاندارد DIN6914 تولید می شود. مهره اتصالی بر روی پیچ های سازه نیز نسبت به مهره شش گوش استاندارد که طبق استاندارد DIN934 تولید می شوند دارای گوشت و ارتفاع بیشتری می باشد که نشان از مقاومت بالاتر در برابر اعمال تنش دارد و طبق استاندارد DIN6915 تولید می شود. پیچ های سازه را با علامت 10HV نشان می دهند و اغلب یا به رنگ مشکی مات بصورت فسفاته شده برای داشتن مقاومت محیطی بالا در برابر زنگ زدگی و یا به رنگ نقره ای مات بصورت آبکاری گالوانیزه گرم و یا داکرومات که هر دو دارای پوششی از فلز زینک (روی) هستند و مقاومت محیطی مناسبی دارند مورد استفاده قرار می دهند.