گروه تعاملی الف - سعید باقری؛
از مهمترین شعارهای دولت جدید تمرکززدایی و قدرت یافتن استانداریها است. اشتباهی که دولتها در بحث تمرکز زدایی همیشه مرتکب میشوند آن است که تمرکز زدایی را صرفا قدرت استاندار در تعیین مدیران کل و برخی بودجهبندیهای بین دستگاهی میدانند اما حتی دادن تمام اختیارات دولت در استان به استانداری در شرایط فعلی مشکلی را حل نخواهد کرد.
چرا که علت اصلی تمرکز، ارجاع تصمیمهای مهم و هجوم همه از جمله کارمندان دولت به تهران به خاطر سیاستهای وارونه دریافتی (نه حکم) یک کارمند دولت در مناطق محروم نسبت به همکار خود در تهران بسیار کمتر است. در حالیکه منطقی آن است که دریافتی بیشتری بخاطر محرومیت از امکانات داشته باشد.
هر چه از تهران دورتر حقوق کمتر. این مساله در مورد امکانات پزشکی و تحصیلی و ورزشی و.....هم وجود دارد. برای کارمندی که با دریافتی یک سوم همکار خود در ستاد همان وزارت با همان سابقه و مدرک کار میکند ماندن در شهرستان غیرممکن است. دولت بهتر است تا رفع مشکل پرداختی کارکنان و رفع فقر نسبی (درآمد و امکانات) در استانها قید تمرکززدایی را بزند تا بیش از این شهرستانهای محروم از وجود نیروهای شایسته خالی نشوند چراکه مدیران استانی و شهرستانی تنها از کانال سیاست انتخاب میشوند و نخبگان و شایستگان استانی و شهرستانی تا تهران نیایند اصلا دیده نمیشوند.