«اعدام یک جنایتکار یا شهادت یک قدّیس!؟» عنوان یادداشتی درباره بازنمایی رسانه ای اعدام روح‌الله زم بود که در الف منتشر شد. تعدادی از نظرات مخاطبین الف درباره این مطلب را می‌خوانید:

*دوستانی که مدعی هستند زم جنایتکار نبوده، معنی جنایت را نمی دانند، گمان می کنند جنایت یعنی فقط کشتن! این دوستان در مورد معنی جنایت تحقیق کنند لطفا. فتنه گری، تهمت زدن ها و دروغ گفتن های بین المللی، تحریک مردم یک کشور به اغتشاش، ویرانگری و آتش زدن اموال مردم و حتی کشتار دیگران با بمب های دستی آموزش داده شده توسط زم و اقداماتی از این قبیل، از بدترین انواع جنایت است

*این اطلاعات اصلا" معمولی نبودند و به او نمیآمد که با کار خبرنگاری به چنین اطلاعات سنگینی که هر جمله اش لرزه بر اندام میانداخت دست پیدا کرده باشد لطفا" سرکار نباشید پرسش مهم این است: اطلاعات را چه کسی به او میداد؟

*ریشه این بی اعتمادی را باید جستجو کرد. هر چقدر فشار از بیرون ایران بیشتر میشود، منفعل شدن ما هم بیشتر میشود. چرا قبل از اعدام، حرف های مادر شهید محمد حسین حدادیان را پخش نکردید؟ آیا او مادر نبود یا شهید حدادیان چون طرفدار نظام بود حق ش بود اون جوری در غائله دراویش شهید شود و بعد همین آقای زم رسما بهش بگه چهره کریه ای دارد؟ چرا قبل از اعدام، حرف هایی که در آمد نیوز نوشته میشد درباره امام زمان و امام حسین رو کسی به گوش بقیه نرسانده بود؟ من کاری به بعضی که فقط دنبال آتو گرفتن از نظام هستند، ندارم ولی اقناع افراد که فقط نامه پدر این آقا به دستشان رسیده و شاهد بقیه ماجراها نبودند، وظیفه فعالان رسانه ای است. درست و با انصاف با مردم صحبت شود، خیلی از مردم قبول میکنند.

*تا زمانی که سیستم قضایی شفاف نشه، تا زمانی که دخالت مردم توی امور بیشتر نشه، این بحث ها هست

*مصلحت نظام ایجاب نمیکنه توزمین دشمن بازی نکنیم ؟؟؟ ندیدید مظلوم واقع شدن ما در شهادت حاج قاسم و فخری زاده چقدر وحدت ملی بوجود اورد و چه قدرتی به ملت ایران داد ؟؟؟ چرا ؟چرا ؟با کج سلیقگی های این چنینی باید اون دستاورد ها رو تحت الشعاع قرا داد ؟؟؟

*روح الله زم قطعا کارهایی انجام داد که از دیدگاه امنیتی در هر کشوری می تواند جرم تلقی شود ، اما اعدام او با این عجله و سرعت در این شرایط که تمام جهان را علیه ایران بسیج کند ، اشتباهی بزرگ بود که متاسفانه ما آن را با قاطعیت برخورد با مجرمین اشتباه می گیریم ، عبدالله اوجالان بزرگترین خطر موجود برای تمامیت ارضی ترکیه مدت بسیار زیادی است که در زندان های ترکیه بسر می برد ،آیا اردوغان که تقریبا تمام خاورمیانه را جولانگاه خود می داند نمی تواند اوجالان را سر به نیست کند !!

*اگر رسانه ها ازاد باشند که پشت پرده اختلاسها و چپاول ها را بنویسند. اگر دادگاهها علنی و با حضور هیات منصفه با شد . اگر. اگر اگر... نیازی به قتل و ادمکشی نخواهد بود

*بهتر نبود به جای این همه صغری و کبری چیدن، سوالات افکار عمومی در پرونده افکاری جواب داده می شد؟ به هرحال جامعه وقتی اقناع نشود وقتی قانع نشود این احساسات از بین نمی رود بلکه در دلش می ماند

***

یادداشتی با عنوان «حق مردم و «پایتخت" این نبود !» از مطالب پربحث الف در هفته گذشته بود. تعدادی از نظرات مخاطبین الف درباره این مطلب را می‌خوانید:

*بنظرم مسایل را قاطی نکنیم. در مورد دستمزد آقای تنابنده هیچ مشکلی وجود ندارد. اگر کسی عرضه ساخت سریال پرمخاطبی این چنینی در طول سالیان دارد بسم الله. میزان درآمدزایی این سریال برای صدا و سیما بسیار است و بخشی از این درآمد سرشار قطعا باید به عوامل آن برسد.

*به نظر من ۳۰ میلیارد تومن را بدن به فقرا و فیلم سالهای گذشته را پخش کنن

*خیلی دیگه بی مزه شده بود تا پایتخت چند می خواستند ادامه بدن خوب شد که دیگه پخش نمی شه این اواخر به جای طنز سیاست وارد بازی کرده بودند

*بهترین فیلمیه که تا به حال دیدم. یکی از اثرات مثبتی که این فیلم در جامعه داره اینه که چقدر خانواده هارو دورهم جمع میکنه و باعث شادیشون میشه و باعث میشه مردم به مدت چند دقیقه دست از گوشی و ماهواره و کوفت و زهرمار بردارن و ذهنشون آروم بشه.اونایی هم که از این فیلم بدشون میاد و نشستن یاوه میسرایند همان افرادی هستند که در ماهواره ها و سایتها و... سیر مینمایند.

*به نظرمن لبخند به لبان مردم دراین شرایط میلیاردها ارزش داردمخصوصا باعید امسال که سریال پایتخت مردمو شاد کرد واقعا حیفه ازدست بدیم این سریالو

*یه سریال موفق که میلیونها بیننده داره در این سال منحوس کرنایی حتی شده ساعتی دل رنج دیده یه ملت شاد کنه 5 میلیارد نمی زه اصلا این آقا مطالبه ناحق کرده شما به عنوان صدا و سیما چقدر پول هنگفت خرج دکور و همایش غیره میکنید برای مسابقات و برنامه های که هیچ جوری نمیتونه یه گوشه ازکار و اندازه این سریال باشه حالا پایختختم ساخته نشه این که در برابر درد ما چیزی نیست اما شما که صد برابرپول با تبلیغاتش در میارین چرا فکر خودتون نیستید حالا خنده مردم هم مهم نباشه

*مشکل این است که چرا باید صدا سیمای ما دولتی باشه که این همه کارمند جمع بشن پول بیت المال را بگیرن وفیلمهای تکراری پخش کنن دولت باید حداکثر یک کانال دولتی داشته باشه بقیه شبکه ها باید به بخش خصوصی واگذار بشه تا هزینه ها بیاد پایین حالا شبکه خصوصی خودش می‌داند 5میلیارد بده یا نده. این یعنی دموکراسی. ما عادت کردیم که اجازه بدیم از بودجه بیت المال همه جا براحتی استفاده کنن وصدای مجلس هم درنیاد.صدا سیما باید خصوصی بشه.

*واقعا برای دوستانی ک طرفدارای این سریالن متاسفم *این سریال جز مسخره کردن و بازی کردن با آبروی مردم دیگه چی داش؟؟؟ خیلی ممنون ک ساختشو متوقف کردین ک بیش از این با آبرو و حیثیت ما بازی نشه.

*مديريت صدا و سيما ضعيف است و پرهزينه، اين يك واقعيت است؛ علتش "انحصار و عدم پاسخگويي" است كه باعث گرديده تا آماتورها و تجربي ها را بجاي حرفه اي ها و كارآمدها بنشانند. اگر من و شما هم بجاي آنها بوديم همينگونه عمل مي كرديم. ولي اين وضعيت آشفته مديريتي كه نظرات مردم در آن هيچگاه نقشي نداشته است، نبايد توجيهي براي يكه تازي بازيگران در ابعاد، مالي، فرهنگي و فكري، و سخنگوئي آنها از جانب مردم شود. بازيگران بايد بدانند كه مردم وقتي از نقش بازيگري آنها استقبال مي كنند، اين لزوما به اين معني نيست كه همان مردم از افكار و نظرات آنها هم حمايت مي كنند؛ اينها دو موضوع جداگانه اند. متأسفانه، هنرمندان و بازيگران ما هم در سريال پايتخت و هم در ساير فيلم ها دچار يك سوءبرداشت مزمن و فراگير شده اند؛ اولا، خود را نماينده و سخنگوي همه افكار عمومي مي پندارند. ثانيا، بين استقبال مردم از بازيگري آنها يا فيلم نامه، با اقبال از شخصيت فردي و فكري شان تمايز قائل نمي شوند. ثالثا، دو مورد فوق را سريعا به توقعات فردي و بويژه انتظارات مالي خود ترجمه مي كنند. اين سه شعبه از توهم باعث مي شود كه بازيگر بخواهد بجاي مديريت رسانه و هنجار اجتماعي بنشيند و بزعم خويش از جانب مردم و رسانه نظراتش را تحميل نمايد. در اين تعامل چندوجهي آنها معمولا تلاش مي كنند تا از نقش و بازيگري خود بعنوان اهرم چانه زني و تحميل نظراتشان بهره برداري كنند.

***

مطلبی با عنوان «گل به خودی تلویزیون در هجده قدم سیاست !» با نظرات متعدد مخاطبین الف همراه شد. تعدادی از این نظرات را می‌خوانید:

*به نظرم صدا و سیما باید عملکرد حرفه ای تر پیدا کند حتی در مواجه با تخلف احتمالی هریک از کارکنانش. در ایران هزینه اتفاقات با سایر کشورها متفاوت است.

*مساله انحصار است و گرنه مدیر صدا و سیما حق داره برنامه ای رو که نمیخواد حذف کنه ولی چرا اجازه ندادن فردوسی پور در شبکه های اینترنتی برنامه خودش رو داشته باشه

*گاهي عده اي از مسوولين كه كاسه ازداغتر از اش ميشوند كشور را ملك شخصي خود ميدانند وهيچ حقي براي مردم ونظر مردم قائل نيستند

*فردوسی پور خیلی پاشو از گلیمش درازتر کرده بود .البته انفعال رییس قبلی شبکه باعث شد غولی از ۹۰ درست بشه که البته درافتادن باهاش هزینه داره برای سازمان وافکار عمومی .ولی جلوی َضررو هر وقت از اب بگیری تازه است

*درست است که باید جاذبه حد اکثری و دافعه حداقلی باشد ولی اصول سازمانی و اخلاق حرفه ای هر شغلی نیز باید معلوم و روشن باشد و متبوع کارمندان باشد و همه تبعیت کنند . از طرف دیگر منافع ملی و غرور ملی است که باید توسط همه ایرانیان غیور رعایت شود.

*صدا و سیما دیر زمانی است ارتباطش را با مخاطب اصلی از دست داده است. قطع برنامه صبح جمعه با شما، ماجرای آقای فردوسی پور و نحوه برخورد با آن، استفاده از تهیه کنندگان خاص، عدم درک نیاز جامعه جوان کشور و... تنها نمونه هایی از این عملکرد است. به زبان ساده صدا و سیما بجای جریان ساز بودن با فاصله زیاد پشت سر مردم حرکت می کند

*اول این را بگو مافیای رسانه چه چیزی را از برنامه نود گیر می آوردن که در طول این 2 سال تعطیلی سعی دارند فردوسی پور را زنده نگه دارند و پشت سر هم خبر از ایشون می دادن آن هم خبرهای زرد

*تا کی این کشور باید هزینه مدیران نالایق را بدهد ،کسانی که درست در روزی که فردوسی پور از نظر مردم بهترین مجری و گزارشگر تلویزیون میشود او را برکنار میکنند!! ،این ایستادگی صریح در مقابل رای مردم اگر خیانت نباشد حداقل و با خوش بینی، حماقت است ،آنوقت چگونه انتظار داریم به قول شما مخالفین یا دشمنان حکومت از این حماقت به راحتی بگذرند و از آن استفاده نکنند

*متاسفانه هرکس معروف میشود فکر میکند هرکاری دوست داشته باشد میتواند بکند اقای فردوسی پور برنامه فوتبالی رو تبدیل به برنامه سیاسی کرد با دعوت از ظریف و حمله به قالیباف بابت پلاسکو و ...( یعنی علنا انگار داره برنامه سیاسی اجرا میکنه) از طرف دیگه سر قضیه حضور پویول و چند میلیارد پولی که داده شد خودسر عمل کرد از طرف دیگر سر قضیه بازی ایتالیا سر لج بازی حاضر نشد بعد از مسابقه برنامه اش رو روی انتن ببره تو تمام شبکه های دنیا کسی اینکار ها رو بکنه اخراج میشه نمونه اش هم جرمی کلارک و برنامه تخت گاز