یادداشتی با عنوان «با نارضایتی عمومی درباره حجاب چه باید کرد؟» در الف منتشر شد که برخی از نظرات مخاطبین درباره این یادداشت را می‌خوانید:

*راهکار تغییر قانونی که از اول اشتباه بوده چیه ؟؟

*(پاسخ به کامنت بالا) قانون اشتباهی نبوده بزرگوار! اولا که قانونی بوده بر مبنای حکم خدا. دوما قانون در مورد پوشش (له یا علیه) در برخی جاهای دیگه دنیا هست مثل اتریش، بلژیک، آلمان، فرانسه، کانادا (ایالت کبک) و ... به اضافه آیین نامه های پوشش بسیاری از دانشگاه های جهان و ... یعنی این جاهایی که گفتم معتقدند حجاب و پوشش قابل قانون گذاری است و دلبخواهی هر فرد نیست. سوما قانون پوشش مبنای فلسفی داره همونطور که ماسک زدن من و شما فقط به خودمون مربوط نیست پوشش من و شما هم چون اثر اجتماعی داره فقط به خودمون مربوط نیست! چهارما دلیل اینکه کسی به اجباری بودن ماسک خیلی حساسیت نداره به خاطر اینه که فکر نمیکنن ضرری داشته باشه بدپوششی و همچنین هجمه رسانه ها هم در افکار این قشر بسیار موثره

*ما فقط باید راجع به پوشش قانون داشته باشیم؟ نباید راجع به گرونی و تورم قانون داشته باشیم که بخواد اجرا بشه؟ آقایون همه کاره، نباید پاسخگوی مردم باشن. باید تا روز آخر باشن در پست و مقام؟!!

*یعنی الان قانون حجاب داره اجرا میشه مثلا؟!

*در رابطه با حجاب اجباری همه پرسی برگزار شود.

*(پاسخ به کامنت بالا)قانون حجاب منظور شماست؟ یعنی اگه مثلا یه عده ای شروع کردن از فردا بر علیه قوانین گمرکی تبلیغ کردند ما باید همه پرسی قانون گمرک برگزار کنیم؟ نباید بحث های تخصصی رو بسپاریم به آدم های متخصص اون رشته؟ مردم به قانون اساس و اساس نظام رای دادن و با انتخابات این رو تایید میکنن. حالا فکر نمیکنم لازم باشه برای قوانین تخصصی بیایم و همه پرسی بزاریم.

*قانون باید اجرا بشه. اگه قانون نارسایی داشته باشه باید اصلاح بشه اما نمیشه هم قانون داشت هم اجرا نکرد به دلیل این که عده ای یا حتی  اکثریتی از اون خوششون نمیاد!

*(پاسخ به کامنت بالا)ما قوانینی داریم برای اجرا نشدن و با این اوضاع حرمتی برای قانون نمونده. مثلا استفاده از فیلتر شکن جرمه ولی بابا بزرگ من هم داره! ماهواره داشتن جرمه ولی یه نگاه به در و پیکر شهر بکنید! حجاب هم همینطور

*تغییر قانون از چه طریقی باید انجام شود؟ قاعدتا مجلس ! خوب اگر کسی در انتخابات بگوید من در مجلس تلاش خواهم کرد حجاب اجباری را از قانون حذف کنم، ایا تایید صلاحیت می شود؟!

*در بسیاری از دانشگاه های دنیا و مراکز شغلی دنیا آیین نامه های پوششی وجود دارد. در کشورهای آلمان، بلژیک، اتریش، فرانسه، کانادا (ایالت کبک) قوانینی در حوزه پوشش وجود دارد. یعنی اینکه پوشش قابل قانون گذاری است و دلبخواهی هر فرد نیست اما مقدار و حد آن چقدر باشد؟ به نظر ما بهترین حد حداقل هایی است که خداوند معین کرده. نتایج منفی حدود دیگر یا بی قانونی در کشورهای دیگر کاملا قابل بررسی است. می توان به آمار جرایم جنسی، خیانت، طلاق و ... در برخی کشورها مراجعه کرد.

*ما با کمبود شجاعت در حاکمیت مواجه هستیم. گاهی قبول اشتباه و تغییر مسیر نیاز به شجاعت داره و یک مصداقش همین مساله حجاب هست. تجربه دیگر کشورها هم نشون میده حجاب اجباری ره به جایی نمیبره ولی متاسفانه سیاسی کردن حجاب و سعی در راضی نگه داشتن قشر طرفدار حکومت بدون در نظر گرفتن نظر اکثریت مردم اوضاع پیچیده امروزی را درست کرده.

*حکومت اسلامی اول چهره ی درست از خودش نشون بده، روحانیون حرف های مستدل و علمی در مورد حجاب بزن، بدون زورگویی تشویق به حجاب کنن. ضمنا، به جای اینکه به مردم گیر بدین، اول برید ببینید این همه لباس های عجیب غریب چطور به دست ملت میرسه.

*به نظرم انسان باید یا رومی روم باشه یا زنگی زنگ، نمیشه اسم مسلمون رو خودمون بذاریم بعد از گبری هم بدتر باشیم عامیانه عرض میکنم عزیزانی که با بدحجابی که شبیه فاجعه است تو جامعه حاضر میشن فکر میکنن اختیار خودشون رو دارن در حالیکه هرجوانی که از کنارشون رد میشه خدامیدونه چقدر باید با نفس خودش بجنگه چون تو این شرایط که شرایط ازدواج نیست جوونای ما بیچاره ان، یوسف پیامبر با یک زلیخا جنگیدو پیروز شد ولی جوون بیچاره ایرانی باید با روزی چندصدتا زلیخا روبرو بشه حالا چه جور با خودش کنار بیاد الله اعلم، التماس تفکر.

***

گزارشی با عنوان «چرا خودروسازی ایران از ترکیه عقب افتاد؟» در الف منتشر شد. تعدادی از نظرات کاربران الف درباره این یادداشت خواندنی است:

*فراموش نکرده ایم که کلا ترکیه درابتدای انقلاب یک کشورفقير و ورشکسته بود.اما برنامه ریزی و استفاده از فرصتها امروز این کشور را از جهت اقتصادی پیشرفته کرده.حمایت دولت از صنعت و کارآفرینی بجای تصدی گری بنگاه های تولیدی درکنار صنعت توریسم موجب این قدرت شده است.درحالیکه دوغول خودروساز ایران که در منطق بینظيرهستند بدليل عدم مدیریت صحیح و وابستگی به دولت درحال ورشکستگی هستند

*سرمایه گذاری شرکت های خودروسازی بزرگ یعنی شرکت های اروپایی آمریکایی و ژاپنی و کره ای.. نکته اینجاست که پیش فرض این سرمایه گذاری روابط سیاسی مستحکم با این کشورها است. متاسفانه قطع روابط و مهمتر از آن روابط خصمانه با آمریکا، ترکیه را در شرایط مناسب تری برای جذب سرمایه گذاران نسبت به ایران قرار داده است.

*(پاسخ به کامنت بالا)چون توانش را ندارد در بیفتد و مجبور است از اینور به آنور معامله کند. در ضمن ربطی به تعامل با دنیا ندارد خصوصا کشوری مثل ایران چون همین الان شرکت های ایران دارد با شرکت های خارجی در مناقصات خارجی شرکت می کند و برنده می شود

*خودروسازی ما به کنار ؛ الان فرهنگ افتضاح رانندگی باعث خروج میلیارد ها دلار ارز از کشور و تصادفات سنگین و کشته و قطع عضو فراوان شود.

*شرکتهای خودرو سازی ترکیه با مشارکت خودروسازهای مطرح جهانی شکل گرفته است ولی شرکتهای خودرو سازهای ایرانی اهل مشارکت نبوده وبه تنها خوری علاقه دارند . البته باشرکتهای مانند پژو مشارکت دارند ولی مدلهایی را تولید میکنند که سالیان سال است که در فرانسه تولید نمیشود . گل سر سبد ایران خودرو پژو ۲۰۰۸ است که زمانی درایران شروع به مونتاژ شد در فرانسه متوقف شد و۳۰۰۸ در خط تولید پژو قرار گرفت .

*خیلی ساده است خودرو سازی را 100 درصد بخش خصوصی داد. خودرو سازی که 6 برابر شرکت مشابه پرسنلی دارد که تقریبا تماما با پارتی استخدام شده اند، نتیجه ای جز خودروی بی کیفیت  ندارد

***

«ايران و چين و بوقچی های آن ور آبی !» عنوان یکی از مطالب پربحث الف در هفته گذشته بود. تعدادی از نظرات مخاطبین الف درباره این مطلب را می‌خوانید:

*بزرگترین انتقادی که به این توافقات است اصلا مربوط به خود توافق نیست. فقط بزرگترین ایرادات این است که اول از همه اصلا در شرایطی که ایران و وضعیت سیاست خارجی و اقتصادی دارد این اشتباه محض است که بطرف قرار دادهای بلند مدت برویم. غیر ممکن است تنابنده ای از نوع بشر چه چینی و چه امریکایی و چه روسی و ترک و عرب و .... پیدا کنید که در این شرایط بخواهد قراردادی با ایران ببندد که اصلا فشار و مشکلات ایران را به عنوان برگ برنده به نفع خود در ان قرارداد نبیند! این طبیعت بشر است. و دومین انتقاد و ایراد همین سیاسی کردن یک قرارداد و سند اقتصادی وسیاسی که مربوط به اینده کشور است هست. موافقان فوری منتقدان را به البانی و ایران اینترناشنال و غربزدگی و .... حواله می دهند و طبیعی است که مخالفان و منتقدان هم بنا بر سابقه همان انتقادات را از موافقان داشته باشند و بگویند فلان و بهمان. ولی یک اصل را هرگز فراموش نکنید. کشورهای شرق اسیا غیر ممکن است که وارد قراردادی بشوند که برای انها منافع بسیار بالای اقتصادی نداشته باشد. این خصلت و طبیعت انهاست. اصلا بحث سو استفاده نیست. حتی اگر از یک دوره گرد چنین بخواهید خرید کنید متوجه می شوید که بالاترین سود مهمترین هدف است. این دنیای انهاست

*بصورت علنی مفاد این قرارداد را اعلام کنید تا همه بدونن قراره چه قراردادی امضا بشه 

*دقیقا به همین خاطر است که عده ای مخ را تعطیل و چشم در دهان آمریکایی ها دارند. البته اگر فرانسه بجای چین بود و توتال بجای شرکت های چینی، این جماعت نه تنها ایراد نمی گرفتند بلکه کف و سوت می زدند، چنانکه زدند و توتال آمد و غارت اطلاعات کرد و سرکارمان گذاشت و رفت و این جماعت جیک نزدند... چرا؟ چون موسیو فرانسوی بود...

*اخلاقی که نیست که هر کسی در این کشور با یک موضوع سیاسی مخالفت کرد می‌شود آن ور آبی؛ امپریالیسم و لیبرال! مفاد این قرارداد هنوز به صورت شفاف اعلام نشده و حتی نمایندگان مجلس هم از آن اظهار بی اطلاعی کرده اند‌. طبیعی است که وقتی در برخی سایت‌های خارجی بعضی از بندهای این قرارداد به صورت غیررسمی اعلام می‌کنند باعث انتقاد برخی از سیاستمداران شود.

*من نمیدونم چرا عده ای همش دم از ارتباط با کشورهای قدرتمند اقتصادی میزنن ولی به چین که میرسه میگن نه . مگه چین جزو ابرقدرت های اقتصادی نیست؟