اظهارات یکی از مهمانان شبکه ۳ تلویزیون درباره توطئه آمیز بودن شیوع ویروس کرونا بار دیگر بهانه ای به دست داده تا در فضای مجازی اعتقادات و سبک زندگی دینی مورد تمسخر واقع شود.
ماجرا از این قرار است که آيت الله میرباقری رئیس فرهنگستان علوم اسلامی قم در گفت‌گویی که با نادر طالب زاده در برنامه زنده مکث داشته است به این موضوع اشاره می‌کند که شیوع ویروس کرونا نمی تواند موضوعی عادی تلقی شود و قراین و دلایلی وجود دارد که باید به این موضوع به عنوان یک توطئه نگاه شود.
آنچه در این اظهارات عجیب می نماید اصل این ادعا نیست. چرا که از ابتدای ورود کرونا به ایران و شدت گرفتن شیوع جهانی آن نه فقط در ایران بلکه در کل دنیا گمانه زنی‌هایی درباره آزمایشگاهی بودن یا به تعبیر روشن تر عمدی بودن ساخت و شیوع این ویروس مطرح شد. عمده این تحلیل‌ها برای اثبات این ادعا به بررسی‌های اقتصادی و سود و زیان دو قدرت اقتصادی رقیب در دنیا یعنی آمریکا و چین اشاره داشتند. برخی آمریکا را مقصر اصلی و مسوول این توطئه معرفی می کردند برخی نیز همین اتهام را به چین می زدند. برای هر دو این ادعاها نیز به زعم معتقدانشان دلایل زیادی وجود دارد که کم و بیش در فضای رسانه‌ای داخل کشور نیز برخی از آن ها منتشر شده است.
اما نکته تازه در ادعای مهمان برنامه مکث این است که این توطئه نه به دلیل سود و زیان اقتصادی و رقابت دو قدرت بزرگ جهانی بلکه به دلیل مخالفت با دین و مذهب طراحی شده است.
شاید نتوان توطئه آمیز بودن موضوعی با این پیچیدگی و اهمیت را به طور قاطع رد کرد ( هر چند با توجه به درگیر شدن اغلب کشورهای دنیا و به خصوص آمریکا که در کشور ما بیشتر در مظان این اتهام بزرگ است روز به روز از قوت این نگاه بدبینانه درباره شیوع کرونا کاسته شده ) اما یقینا برای مستند کردن آن باید دلایل موجه و مقبولی ارایه کرد و نمی توان صرف کنار هم قرار گرفتن چند اتفاق و همزمانی شان را دلیلی برای وجود رابطه ای واقعی میان آن ها دانست. توجه به این نکته در رای و نظر معتقدان به توطئه آمیز بودن شیوع کرونا به دلایل اقتصادی دیده می شود اما در اظهاراتی نظیر اظهارات آیت الله میرباقری کاملا غایب است.
ایشان در اثبات سخن خود به همزمانی اعلام شیوع کرونا در قم و ایتالیا ( واتیکان) و سقوط بورس کشورهای غربی اشاره می‌کند، بدون اینکه قراین دیگری برای معنا دار بودن این رابطه ارایه کند. و از آن بدتر اینکه به گونه ای بسیار عجیب‌تر ضمن مقایسه مرگ و میر ناشی از بیماری قند و آلودگی هوا و مالاریا با مرگ و میر کرونا، قرنطینه کردن و تعطیلی به دلیل کرونا و قرنطینه نکردن و تعطیل نکردن به دلیل دیابت و آلودگی هوا را دلیلی بر تبعیض و توطئه می داند، توطئه ای که هدف آن دین و مذهب است!
حقیقت آن است که چنین سخنانی با چنان دلایل نسنجیده ای (حتی اگر حقیقتا توطئه ای در کار باشد) بیش از آنکه به کار رونق دین و مذهب بیاید در خدمت تضعیف و تمسخر آن است و اگر قرار باشد در پس هر رویداد و اتفاقی بدون داشتن دلایلی محکم و عقل پسند به دنبال توطئه یا توطئه گرانی باشیم چرا نباید پخش همین سخنان و اظهارات را در این راستا ارزیابی کنیم؟ اظهاراتی که نتیجه‌اش تمسخر و تضعیف دین و مذهب مردم است !
خلاصه آنکه همانطور که آموزه های کلامی تشیع همواره مفتخر و مزین به رویکردهای عقل پسندانه ای بوده که آن را از سایر فرق مذهبی دیگر متمایز می‌کند و عالمان دینی تشیع نیز در طول تاریخ به تاسی از پیشوایان معصوم خود در تاریخ مشهور به عقلانیت و روشن اندیشی بوده اند، پیروان این سنت دین ورزی امروز نیز باید در سخن گفتن این ارزش را بسیار بیشتر از دیگران پاس بدارند.