مدتي است نقد دولت و کارکرد رئيس‌جمهور را کنار گذاشته‌ام بيشتر به توطئه‌هاي آمريکا و افشاي آن‌ها و نيز وصف اقتدار ملي مي‌پردازم.
نمي‌خواهم کام برخي‌ها را تلخ کنم. شهادت سردار قاسم سليماني و ابومهدي المهندس فضايي عطر آگين در ايران و منطقه پديد آورد که برخي ناکارآمدي‌هاي دولت را پوشش داد و مردم ترجيح دادند از آن سخني به ميان نياورند و به آينده‌اي روشن اميدوار باشند. آينده‌اي که ذلت و خواري دشمنان اسلام و ايران را در پي دارد.
اما سخنان رئيس‌جمهور در جمع استانداران باعث شد اين عهد را بشکنم و نقدي مشفقانه داشته باشم. لذا چند کلمه در اين باره خالي از لطف نيست.
1- رئيس‌جمهور با دو کلمه در ايام انتخابات خود را معرفي مي‌کرد و فصل تمايز خود را با رقبا با اين دو کلمه بيان مي‌کرد.
الف- ديپلمات
ب- حقوقدان
در عرصه ديپلماسي رفتند قراردادي را با آمريکا و پنج کشور جهان امضا کردند و در آن کمترين دقت‌هاي ديپلماتيک و حقوقي را رعايت نکردند. برخي شروط رهبري، مجلس و شوراي عالي امنيت ملي را ناديده گرفتند و در اجرا گرفتار شدند.
همين باعث شد همه تعهدات خود را عمل کنند و آمريکا نه تنها به تعهدات خود عمل نکرد بلکه قرارداد را پاره کرد و بر حجم و وزن و قافيه تحريم‌ها در طول و عرض و ارتفاع افزود. الان به جايي رسيده‌اند که وزير خارجه ما را به آمريکا راه نمي‌دهند. به هواپيماي او در آلمان بنزين نمي‌دهند او را هم در فهرست تحريم‌ها گذاشته‌اند. معلوم شد از ادب و آداب ديپلماتيک چيزي نمي‌دانند.
در عرصه حقوقداني معلوم شد از حقوق بين‌الملل، روابط بين‌المللي و شناخت حريف وشناخت حريم منافع ملي چيزي نمي‌دانند اما ادعاي آن‌ها گوش فلک را کر کرده است. ترامپ فرمانده ارشد نظامي ما که مهمان دولت عراق بود با يک فرمانده ارشد عراقي را ترور ميکند. دنيا اين عمل را تقبيح ميکند. مجلس ما ترامپ و دار و دسته نظامي آمريکا را به‌عنوان تروريست محکوم ميکند و مصوبه‌اي با صددرصد آراء به تصويب مي‌رساند. رئيس ديپلماسي دولت هنوز معتقد است با اين تروريست قمارباز وحرامزاده بايد مذاکره کرد، کجاي اين رويکرد با مباني عقلي و حقوقي و ديپلماتيک مي‌خواند.
در عرصه داخلي اين حقوقداني و ديپلمات منشي فراموش مي‌شود با منتقدين با بدترين لحن‌ها سخن مي‌گويند و تاکنون 52 ناسزاي سياسي و .. به منتفدين در پاسخ به نقدهاي دلسوزانه و مشفقانه داده‌اند. اصل گفت‌وگو و مذاکره با اجانب را مقدس نيز مي‌دانند، اما با دوستان و رقباي داخلي حرام ونامقدس شمرده مي‌شود. رئيس‌جمهور، روحاني است. اما با 6 فقيه شوراي نگهبان نمي‌تواند گفت‌وگو کند. رئيس‌جمهور مدعي است حقوقدان است اما با 6 حقوقدان منتخب مجلس و قوه‌قضائيه نمي‌تواند مذاکره کند. اين عجيب نيست لذا حرف‌هايي را که بايد زير سقف گفت‌وگو بزند مي‌آيد در يک ميتينگ سياسي دولتي آن‌هم با حضور فرمانداران و استانداران مي‌زند.
آن‌هم حرف‌هايي که کمترين اثر حقوقي و اخلاقي در آن نيست يک مشت متلک سياسي و ... است.
طرح برخي حرف‌ها به گونه اي است که در صدق و کذبش رئيس‌جمهور محکوم است. مثلا مي‌گويد شما در جلسات خصوصي و محرمانه‌تان گفتيد فلان... خوب اگر اين دروغ است چرا رئيس‌جمهور بايد حرف دروغ بزند. اگر راست است رئيس‌جمهور چه حقي دارد در جلسات خصوصي رقبا شنود بگذارد. مگر همين قبح شنودگذاري را به رقبا نسبت نمي‌داد! حالا شده براي رئيس‌جمهور خوب است اما براي رقبا بد!
در اين دوره صلاحيت چند نفر از دوستان وي رد شده که همين تعداد و يا بيشتر از آن صلاحيت رقباي حزب رئيس‌جمهور را شوراي نگهبان طبق قانون رد کرده است.
دفتر رياست‌جمهوري با دفتر شوراي نگهبان چند قدم فاصله دارد رئيس‌جمهور نمي‌تواند زير سقف گفت‌وگو، شبهه رد آن‌ها را حل کند. چطور مي‌رود 2 سال با دشمن ملت مذاکره ميکند آن‌هم براي هيچ. اما حاضر نيست 2 ساعت با دوست آن‌هم حقوقدانان و فقهاي برجسته کشور گفت‌وگو کند و مسئله را از باب حفظ امنيت و اقتدار ملي حل کند. اين عجز در گفت‌وگو و به کار بردن تکنيک‌ها و تاکتيک‌هاي ديپلماتيک را با آن‌همه ادعاي ديپلمات بودن و حقوقدان بودن چگونه قابل توجيه است. او مي‌گفت؛ من سرهنگ نيستم اما خوب است نوار سخنان خود را يک بار ديگر گوش دهد اين نوع لحن، سرهنگي کردن در عرصه سياست و سربازي کردن در نبرد نرم دشمن عليه جمهوريت و اسلاميت نظام است.
2- مردم در هر انتخابات مي‌خواهند فرصتي براي نقد و داوري عملکرد دولت و مجلس پيدا کنند. اين فرصت در ايام انتخابات به آن‌ها داده مي‌شود. مردم مي‌خواهند بدانند رئيس‌جمهور به کدام يک از وعده‌هاي خود عمل کرده؟ چه به روز ارزش پول ملي آورده است؟ تورم و حجم نقدينگي و رشد اقتصادي را چقدر تحويل گرفته و چقدر الان دارد تحويل مي‌دهد؟
مردم مي‌خواهند بدانند با اين حقوق‌هاي نجومي، مديران دولتي چه گلي بر سر مردم زده‌اند و با مشکلاتشان چگونه برخورد کرده‌اند؟ چرا بايد رئيس‌جمهور با حاشيه‌سازي و فضا‌سازي کاذب و تشکيک در اصلي‌ترين و حساس‌ترين وظايف شوراي نگهبان موجب تشويش اذهان عمومي شود و نگذارد مردم دوغ را از دوشاب تشخيص دهند.
من نمي‌گويم، جدي‌‌ترين مدافع دولت يعني صادق زيبا کلام مي‌گويد: «روحاني حتي يک وعده خود را عملي نکرده است » با اين خلف وعده و بدعهدي طوري حرف مي‌زنند که نتيجه‌اش توهين به شعور مردم است. شهبه پراکني در مورد اصل رقابت در انتخابات و شمارش آراء و تشکيک در اصل جمهوريت نظام آن‌هم در قامت رئيس‌جمهور عدالت، انصاف، صدق و ... او را زير سؤال مي‌برد. مقايسه اين نظام با نظام فاسد شاه با اين‌همه شهيد و عطر شهادت اوج بي‌مهري به مردمي است که به او رأي داده‌اند و اکنون براساس نظرسنجي‌ها اغلب رأي خود را پس گرفته‌اند.
3- انتخابات در جمهوري اسلامي همواره متضمن اقتدار و امنيت ملي بوده است. مشروعيت مردمي نظام به حضور گسترده مردم در پاي صندوق‌هاي رأي است. امروز جمهوري اسلامي بيش از هر زمان نياز به انتخابات پرشور و مردمي با حضور گسترده مردم دارد رئيس‌جمهور با سخنان خود در جمع استانداران نشان داد اصلا به فکر اقتدار و امنيت ملي نيست به فکر طرفداري از حزب و جريان خود است او با خرج دولت ميتينگ برگزار ميکند. اين ناقض حقوق ملت در يک انتخابات آزاد است. رئيس دولت نشان داد در اين انتخابات بي‌طرف نيست. چرا روحاني چوب حراج به امنيت و اقتدار ملي مي‌زند. عدم توفيق در سياست خارجي و اداره اقتصاد کشور و ناتواني در حفظ وحدت و گفت‌وگو ملي او را به اين وادي کشانده که وادي خطرناکي است و دشمن را اميدوار ميکند. من فکر مي‌کنم مردم و بدنه اجرايي دولت آن‌قدر هوشمندي دارند که اين سخنان را برنتابند و از آن تبري جويند و خود را براي يک انتخابات بزرگ که يک حماسه ملي را رقم بزند، آماده کنند.