روزنامه کیهان روز گذشته در انعکاس خبر حضور بانوان در ورزشگاه آزادی با درج تصویر زنان و دختران حاضر در پیاده روی اربعین در کنار تصویر شادی دختران حاضر در ورزشگاه اقدام به دوقطبی سازی کاذب و عجیبی با عنوان «راهیان آزادگی» در برابر «قربانیان آزادی» نمود که جدا از واکنش های منفی منتقدان همیشگی اش تقریبا همه جریان های سیاسی انقلابی و اصول گرا را نیز به تعجب و انتقاد واداشت. شدت این واکنش ها به حدی بود که حتی برخی احتمال دادند آقای حسین شریعتمداری آن روز را در روزنامه نبوده است!
اما دفاع امروز کیهان از این اقدام که آن هم حاوی استدلال هایی ضعیف است بیشتر تعجب بر انگیز شد.
روزنامه کیهان در تمام سال های گذشته حتی به اذعان مخالفانش به اثرگذاری و عموما «دقت نظر» سیاسی شناخته شده است و محتوای تولید شده این روزنامه اگر چه در سایر حوزه ها به خصوص حوزه فرهنگی چندان مورد توجه قرار نمی گیرد اما در حوزه سیاست همیشه محل اعتنا بوده و در بزنگاه های سیاسی گاه منعکس کننده جهت گیری رسمی نظام و حتی می توان گفت در مواردی نیز درست یا غلط اساسا تعیین کننده جهت گیری های رسمی اغلب جریان های سیاسی مدافع نظام بوده است. این بار اما در کمال شگفتی کیهان در هیچکدام از این دو حالت موفق عمل نکرد.
پرهیز از دوقطبی سازی کاذب از ضرورت های موقعیت کنونی کشور است. در شرایطی که رهبر انقلاب نیز در این زمینه هشدار داده اند و برخورد سلیقه ای در امور اجتماعی را نادرست دانسته اند تعبیر «قربانیان آزادی» برای زنان و بانوانی که در ورزشگاه آزادی حضور داشتند و برابر نهادن آنان با زنانی که در پیاده روی اربعین حضور یافته اند نشان دهنده یک بی دقتی و خطای آشکار است.
روزنامه کیهان امروز در دفاع از این اشتباه خود نوشته است:
« بلیط های در نظر گرفته شده برای زنان تنها ۴۶۰۰ عدد بوده و «تنها» ۳۵۰۰ بلیط به فروش رفته ... اگر جمعیت کشور را 80 میلیون نفر فرض کنیم که بیش از این است و زنان نیمی از جمعیت کشور باشند، نسبت حاضران در ورزشگاه با کل زنان کشور چقدر است؟ کمتر از یک‌ده‌هزارم! بله همین‌قدر اندک و ناچیز!»
باید گفت اگر معیارمقایسه ما کل جامعه زنان باشد ( اعم از سالمندان و نوزادان و ناتوانان) نسبت زنان حاضر در پیاده روی اربعین نیز در قیاس با رقم کل زنان رقم ناچیزی است اما این مقایسه غلط چیزی از ارزش و اهمیت این موضوع کم نمی کند. وانگهی رقم ۳۵۰۰ نسبت به ۴۶۰۰ که باید معیار مقایسه باشد ( به گفته مسوولان ورزشی ۴۰۰۰ بلیط) یعنی تقریبا همه بلیط ها به فروش رفته و به گفته خبرنگاران حاضر در ورزشگاه آزادی تعدادی نیز بیرون از ورزشگاه حضور داشتند.
نویسنده کیهان استدلال کرده است « بیش از یک و نیم میلیون زن و دختر ایرانی عازم پیاده‌روی اربعین شده و در راه کربلای معلی هستند. سهم این زنان در اخبار و رسانه‌های این جریان مدعی حمایت از زنان چیست و کجاست؟ چگونه می‌شود کمتر از 4هزار زن را در بوق و کرنا کرد ... و آن زنان میلیونی را ندید و سانسور کرد؟»
در این زمینه هم باید گفت سهم این زنان و دختران امسال نیز مانند همه سال های گذشته در صدا و سیما و رسانه ای مکتوب به خوبی قابل مشاهده است و عجیب است که نویسنده حتی از کلمه « سانسور» در این زمینه استفاده می کند!
صدا و سیما و مطبوعات به درستی و با توجه به اهمیت پیاده روی اربعین از مدت ها قبل از این روز به انعکاس اخبار و گزارش های این رویداد بزرگ فرهنگی و سیاسی پرداخته و کمتر کسی است که به این واقعیت گواهی ندهد.
کیهان نوشته است: « چه بسا برخی از آن سه هزار و چند صد زن، به خیل اربعینی‌ها پیوسته‌اند. اگر کسی به آن سه هزار و اندی خانم که به ورزشگاه رفته بودند، بگوید بازیچه و ابزار کدام طراحی و مطامع شده‌اند، به آنان توهین کرده یا آنان را هوشیار کرده است؟!»
استدلال نویسنده کیهان این است که این ۳هزار و اندی « قربانی این سیاست‌بازان و کاسبان حقوق زنان و شارلاتان‌های رسانه‌ای» شده اند ( تاکیدی که البته در عکس های روز گذشته نمودی نداشت) چون « عده‌ای می‌کوشند این جمع کوچک و اندک را جامعه زنان کشور جا بزنند» و « مشکلات و مطالبات واقعی زنان و دختران کشور، آنچه برخی مدعیان اصلاحات و اعتدال می‌گویند نیست».
در اینکه مطالبات زنان و مشکلات آنان در جامعه بسیار فراتر از استایوم رفتن است هیچ شکی نیست و توجه همیشگی و معقول کیهان به دستاویز قرار دادن این مطالبات فرعی تر جامعه زنان که مورد توجه سایر رسانه ها نیز هست قابل تایید و همراهی است اما تیغ تیز نقد یا پتک گران و کوبنده انتقاد در این میان چرا باید متوجه همین به قول کیهان اندک «قربانیان» باشد؟ دیگر آن که اساسا از کجا به این نتیجه رسیده ایم که همه این زنان و دختران که در میانشان نیز افرادی با حجاب برتر و کامل نیز کم نبودند فریب خورده و شایسته سرزنش هستند؟
تحلیل همه پدیده های اجتماعی با «سیاست»، خطایی است که برخی نویسندگان معمولا مرتکب می شوند و در این زمینه نیز استنادات و ارجاعات مکرر به واکنش رسانه‌های فارسی زبان خارج از کشور و فلان سیاستمدار مخالف، صورت گرفته تا خطای تصمیمی که در داخل کشور و با توجه به مسایل و مصالح گرفته شده و از پشتوانه عقلی، شرعی و حتی سیاسی نیز کاملا برخوردار است گوشزد شود.
باید از نویسنده کیهان پرسید رسانه های غربی این روزها در حال انعکاس توانمندی های نظامی ایران هستند آیا به همین دلیل باید دست از اقدامات و تصمیمات گرفته شده در این زمینه نیز بکشیم چون دشمن در حال تعریف از ماست؟!
به نظر می رسد نویسنده مطلب مورد اشاره در کیهان با برخوردی ظاهرگرایانه به هشدار بنیانگذار انقلاب مبنی بر دوری کردن از اقداماتی که باعث تعریف و تمجید دشمن می شود تأسی کرده و به قدر کافی به زمینه ها و دقایق نهفته در برخی استدلال ها توجه ندارد.