به گزارش فارس، سرزمین ایران از دیرباز تاکنون، اندیشمندان، شاعران، ادبا و علمای بسیاری را پرورانده و آنها را در آغوش کشیده است، بزرگانی که هریک در طول عمر خود آثار بی‌نظیری را از خود به یادگار گذاشته‌اند.
آوازه و شهرت علما و بزرگان تا حدی رفته که در آن سوی مرزها نیز آنها را می‌شناسند که یکی از نام‌آشناترین آنها شاعر عشق و عرفان، حافظ شیرازی است، نامی که برای همه ساکنان این سرزمین، یادآور فرهنگ و ادب است، شاعری که نامش به بند بند وجودمان حس غرور می‌دهد.
حافظ همان شاعر پرآوازه‌ای که در بسیاری از اوقات برای دانستن حال و احوالمان، دیوانش را می‌گشاییم، اشعارش چنان در روح و جانمان رخنه می‌کند که اگر شرح اوضاع روزگارمان را نیز از آن نگیریم، آرامش اشعارش روحمان را تطهیر می‌کند.
اشعار گرانقدر حافظ چنان در زندگی ما نفوذ کرده که در کهن‌ترین مراسم‌ها همچون یلدا و نوروز جزو جدانشدنی دورهمی‌هایمان است و روزگارمان جرعه‌نوش اشعار این شاعر بزرگ.
20 مهرماه، روز بزرگداشت حافظ است؛ شاعری گرانقدر که گذر زمان غبار کهنه‌گی بر اشعارش ننشانده و همچنان در قلب فرهنگ و ادبیات این سرزمین جایگاه والایی دارد.
برخی هنوز حافظ واقعی را نمی‌شناسند
رئیس خانه شعر و ادب همدان با اشاره به اشعار عالی شاعر شکوه و زیبایی، حافظ شیرین‌بیان اظهار کرد: در راستای زنده نگاه داشتن یاد این شاعر بزرگ، انجمن حافظ‌خوانی سال‌هاست در همدان فعال است و از تمام انجمن‌ها هم قوی‌تر فعالیت می‌کند.
محمد کلافچی با بیان اینکه در انجمن حافظ‌خوانی همدان در هر جلسه حدود 70 تا 80 نفر حضور دارند، از استقبال جوانان از آن خبر داد و گفت: به دنبال این هستیم دامنه فعالیت خود را به دانشکده‌ها به خصوص دانشکده ادبیات بکشانیم.
وی با اشاره به اینکه برخی هنوز حافظ واقعی را نمی شناسند بیان کرد: اینها از حافظ اطلاعاتی دارند اما اطلاعات آنها تنها در حد همان جشنواره حافظ و فال گرفتن با غزلیات این شاعر است.
رئیس خانه شعر و ادب همدان گفت: بیشتر مردم حافظ را در حد شاعری که می‌توان اشعار آن را در دورهمی‌ها خواند و لذت برد، می‌شناسند و به شخصیت واقعی این شاعر گرانقدر پی نبرده‌اند.
وی حافظ را یکی از بزرگترین منتقدان اوضاع اجتماعی مملکت در زمان خودش دانست و گفت: او با قدرت و زیبایی در غزل و اشعار عاشقانه، تصویر جامعه را به خوبی نمایان کرده است به طوری که وقتی از «صوفی» حرف می‌زند خود را «رند» می‌نامد.
کلافچی با تاکید بر اینکه غبار کهنگی برای حافظ وجود ندارد افزود: حافظ کسی است که بیشترین پژوهش و تحقیق و نوشته و نسخه در میان همه شعرا را دارد و باید روی این موضوع کارهای بیشتری نیز صورت گیرد.
وی با انتقاد از اینکه متولیان فرهنگی ما در چارچوب فرهنگ نیستند و نهادهای فرهنگی هم در فاز رسیدگی به انجمن‌های شعر و ادب قرار ندارند گفت: تاکنون چند بار به استاندار همدان طی نامه‌ای درخواست ملاقات کرده‌ایم که پاسخی نداده است.
رئیس خانه شعر و ادب همدان ضمن تاکید بر اینکه اصحاب قلم در جامعه امروز فراموش شده‌اند گفت: متاسفانه نهادهای فرهنگی مسئول و متولی اصلا در این دایره نیستند که این مسئله یا به دلایل شرایط اقتصادی برمی‌گردد یا اینکه خود در چارچوب فعالیت فرهنگی قرار ندارند.
وی یادآور شد: دعوت می‌کنم از همه کسانی که علاقه دارند، حافظ را بشناسند و بدانند حافظ کیست، به شرح غزل های ما در انجمن توجه کنند.
سرمشق قرار دادن حافظ، ضامن یک زندگی سعادتمند
یکی از اساتید برجسته حوزه حافظ‌پژوهی در انجمن حافظ همدان نیز با بیان اینکه حافظ از شاعران بزرگ ادبیات فارسی و شاعری جهانی است اظهار کرد: فرهنگی که حافظ دارد نه تنها فرهنگ ما بلکه فرهنگی انسانی است و به نوعی همه انسان‌ها مخاطب او هستند.
سید مهدی موسوی‌فاخر بیان کرد: مطالعه اشعار حافظ، شرح حافظ و سرمشق قرار دادن او در زندگی سعادت بشر را به دنبال دارد، اگر حافظ را آنگونه که در توانمان هست، بشناسیم قطعاً در زندگی ما اثر مثبت خواهد داشت.
وی ادامه داد: مطالعه حافظ چراغ روشنی در ظلمات زندگی ماست بنابراین اگر افراد بتوانند از جوانی جذب حافظ شوند قطعا تا سنین بالا موفق‌تر هستند.
این استاد برجسته حافظ‌پژوهی افزود: یکی از دلایل عدم کهنگی حافظ این است که حافظ زبان فارسی را خوب شناخته و در گزینش واژه‌ها استاد بزرگی است.
اشعار حافظ انسان خداگونه را به تصویر می‌کشد
وی با اشاره به اینکه محتوای شعر این شاعر بزرگ انسانی است نه موقت و دوره‌ای تا در مقطع زمانی از بین برود افزود: شعر حافظ با انسان‌ها در حرکت است، همانطور که انسان‌ها از بین می‌روند و دوباره انسان‌هایی متولد می‌شوند، حافظ نیز دوش به دوش با انسان‌ها حرکت می‌کند.
شعر حافظ توجه ویژه‌ای به انسان دارد، آن هم نه انسان تاریخی، فرهنگی و اجتماعی بلکه بالاتر از اینها انسانی که خداگونه است و شعر حافظ انسان خداگونه است.
موسوی‌فاخر یکی دیگر از دلایل جاودانگی حافظ را اشعار انسانی او دانست و یادآور شد: شعر حافظ توجه ویژه‌ای به انسان دارد، آن هم نه انسان تاریخی، فرهنگی و اجتماعی بلکه بالاتر از اینها انسانی که خداگونه است و شعر حافظ انسان خداگونه است.
وی ادامه داد: در دانشگاه‌ها و مدارس حافظ و حافظ‌شناسی هست اما باید اشعار حافظ را به عنوان یک واحد درسی بگذارنند و باید حافظ را برای سعادت و راه روشنی خود مطالعه کنند.
این استاد حافظ‌پژوه خاطرنشان کرد: سیاست‌های هر حکومتی نیز در ترویج پاسداشت شعر و ادب اثر دارد و اگر فرهنگ رشد کرده و حکومت فرهنگی باشد، توجه به شعرا و عرفا نیز شناخته می‌شوند.
وی با بیان اینکه در زمان حافظ به کسانی که حافظ قرآن و یا خوش‌صدا بودند، حافظ گفته می‌شد افزود: قرائن و شواهد و خود حافظ بر آن است که قرآن را از حفظ بوده و با 14 روایت قرائت می‌کرد.
موسوی‌فاخر با تأکید بر اینکه قرآن در انسان اثر وضعی دارد و قطعاً در اشعار حافظ نیز اثرگذار است افزود: یکی از دلایل ماندگاری حافظ آمیختگی ذهن و زبان حافظ با قرآن است.
وی تصریح کرد: شاید تخلص حافظ به دلیل این بوده که اشعار خود را در مجامعی می‌خوانده هرچند از حافظ در تاریخ اطلاعات کافی نداریم.
این استاد برجسته حوزه حافظ‌پژوهی تاکید کرد: ای کاش مردم ما به جای برخی قهرمانان پوچ و خالی که جز ویرانی زندگی ندارد، بزرگانی چون حافظ، مولانا، خیام و حافظ را چراغ راه قرار دهند.
