سالها بود که به سخنان به ظاهر همدلانه و همراهی کننده مقامات اروپا و امریکا نسبت به مردم ایران و اینکه هدف آنان رفاه و آسایش و آرامش مردم ایران و توسعه و پیشرفت کشور ایران است،اهمیت میدادم و در دلم از مقامات و مسئولین کشورم بخاطر بعضی موضعگیریها و سخنان در مواجهه با اروپا و امریکا گله مند میشدم.

سالها بود که تصور میکردم این سیاستهای ایران است که باعث ایجاد دشمنی امریکا و اروپا و کشورهای عربی با ایران شده است .

سالها بود که گله مند بودم که چرا منابع مالی ایران و ایرانیان برای حزب الله لبنان، حشدالشعبی عراق،انصارالله یمن و ... هزینه شده و میشود.

سالها بود که از بعضی سخنان مقامات رسمی کشورم و سیاست خارجی ایران گله مند بودم، اما در این دو سه سال اخیر به واقعیت های بسیار بزرگ و ژرفی دست یافته ام:

اکنون ایمان دارم که انگلستان مهد دموکراسی نیست زیرا براحتی نخست وزیر و ملکه مجلس را منحل می‌کنند.

ایمان دارم که فرانسه مهد آزادی و پاسدار آزادی انسان نیست چراکه ماه هاست مردم معترض بی سلاح را در کوچه و خیابان به گلوله بسته است.

ایمان دارم که امریکا ناپایدارترین و غیرقابل اعتماد ترین دولت نسبت به وفای عهد و قول و قرارداد و پیمان است.

ایمان دارم که اروپا نارفیق ترین و نیمه راه ترین رفیق راه و غیرقابل اعتمادترین طرف قرارداد و عهد وپیمان است.

ایمان دارم که در جهان کنونی فقط قانون جنگل حاکم است و موازنه ترس برقرار است.درست مانند بعد از جنگ جهانی اول جهان کنونی نیز در دوران صلح مسلح بسر میبرد.

 ایمان دارم که هرچه رهبرم میگویندو هر موضعی که میگیرند و هر سیاستی که اتخاذ میکنند نابترین و دقیق ترین و اصولی ترین و پرحاصلترین سیاستی هست که در هر مقطع زمانی و نسبت به هر رویداد و واقعه ای میتوان اتخاذ کرد.

ایمان دارم که بزرگترین توجه و حمایت باید از نیروهای نظامی کشور( سپاه پاسداران و ارتش و بسیج و ...) در همه زمینه ها بعمل آید.

ایمان دارم که بجز مسئولین و مردم ایران،هیچ کشوری در جهان به فکر رفاه و آسایش و توسعه و پیشرفت ایران و ایرانیان نبوده و نیست.

ایمان دارم که کمترین کوتاه آمدن و عقب نشینی در مقابل امریکا و اروپا نه تنها حاصل مثبتی نخواهد داشت بلکه تبعات منفی بسیار سنگینی را برای ایران و ایرانیان بدنبال خواهد آورد