۱ ـ بانک ها ربا می‌دهند و ربا می گیرند. ربا بر زندگی جمعی و فردی و عادات و اخلاق و رفتار و بینش و نگرش ها، اثرات وضعی و منفی و مخرب دارد. ریشه ی بسیاری از مناسبات درست و هنجارهای اخلاقی و اجتماعی را می سوزاند. با این حال، کسی با این پدیده ضد الهی و ضد انسانی که جنگ با خداست مقابله نمی کند. اما در برابرِ بسیاری از معلول های ربا، غیرت ها به جوش می آید و فریادهای وا اسلاما و و انقلابا در تریبون های مذهبی و رسانه ای طنین می اندازد و غوغائیان، بلوایی به پا می کنند که بیا و ببین.

2 ـ بازیگر و سلبریتیِ بی تعهد به پوشش مناسب را به عنوان میهمان و مجری و ... به رسانه دعوت می کنیم. مرتبه اش را از یک سلبریتی بی مایه و حقیر، به عنصری رسانه ای و موثر بر افکار عمومی ارتقا می دهیم و او را به عنوان یک شخصیت اجتماعی رسمیت می بخشیم. اما در سطح جامعه، به دختران و بانوانی که پوشش غیر رسانه ای همین سلبریتی بی مایه را دارند، گیر می دهیم و با روش های غیراسلامی می خواهیم آنها را به گلستان «معروف» دعوت کنیم و از رفتن به کویر مرگ زای «منکر» بازداریم.

3 ـ کاخ نشینی و زندگی مترفین را در پیش می گیریم و الگوهای زندگی را از سطح متعارف و واقعی، به وضعیت کاذب و غیرواقعی تغییر می دهیم و در عین حال، از حرص و آز دامنگستر و فزاینده ی جامعه گلایه می کنیم و خطابه های غرا علیه این پدیده سر می دهیم و با پند و اندرز، مردم را به قناعت و ... دعوت می نماییم.

4 ـ از کنار فاصله های طبقاتی دهشتناک و فقر و استیصال محرومان و مستضعفان، بی خیال و بی اعتنا می گذریم، با پدیده منحوس و بنیادبرانداز پیوند «قدرت و ثروت» کنار می آییم، اما با یک کولبر یا دستفروش نیازمند و با آبرو، با شدیدترین شکل ممکن برخورد می کنیم.

5 ـ ...

شرمنده ام. بنده این معادله ها را نمی فهمم!