به گزارش الف، اول فروردین سال 1394، ائتلاف عربی- غربی به رهبری عربستان سعودی برای شکست جنبش انصارالله یمن و بازگرداندن عبدربه منصور هادی، رئیس جمهور مستعفی و فراری به قدرت به این کشور حمله کرد. در این تجاوز امارات متحده عربی به صورت کامل در کنار عربستان ایستاد تا بتوانند به زعم خودیمن را ظرف چند روز یا هفته تصرف نمایند . اما برخلاف تصور و خیالبافی حکام سعودی، سلحشوران یمنی مقاومت جانانه ای از خود نشان دادند و موجب شدند تا این کشور به باتلاقی برای نیروهای اجاره ای متجاوزان تبدیل شود.

اما در ماه های اخیر و بعد از گذشت چهار و نیم سال از آغاز جنگ، موشک ها و پهپادهای یمنی عرصه درگیری را به خاک عربستان و امارات متحده منتقل کرده و موجبات ایجاد تحول راهبردی در معادله جنگ شده اند. در چنین شرایطی بسیاری از تحلیل گران اذعان می کنند امارات متحده عربی تلاش هایی را برای رهایی از این وضعیت بغرنج آغاز کرده است.

در این راستا در هفته های اخیر برخی رسانه های منطقه و بین الملل اخباری پیرامون درخواست های امارات متحده عربی از ایران و تلاش ابوظبی برای خروج از یمن مطرح کرده اند.

روزنامه نیویورک تایمز اواخر هفته قبل در گزارشی نوشت مقامات اماراتی به یقین رسیده اند نمی توانند به پیروزی خاصی در یمن دست پیدا کنند و به همین دلیل نیروهای نظامی خود را در جنگ با انصارالله به شدت کاهش داده اند. پایگاه خبری القدس العربی نیز نوشته بود که مایک هندماچ، ژنرال استرالیایی که فرماندهی گارد امارات را برعهده دارد به کشورهای غربی گفته ویت کنگ های یمنی یا همان نیروهای انصارالله این کشور را به با تلاقی برای نیروهای متجاوز تبدیل کرده اند.

به نوشته العالم، روزنامه اماراتی «الخلیج» (منتشره در امارت شارجه) نیز در سرمقاله روز شنبه خود از خواسته‌ ابوظبی برای حضور در هر توافق احتمالی سخن گفت اما با لحنی به ظاهر غیرخصمانه و آرام که در برهه کنونی در رسانه‌های محور سعودی اماراتی کم‌سابقه است. این روزنامه اماراتی نوشته بود «امارات مثل دیگر کشورهای عربی خلیج [فارس] هیچ دشمنی با ایران ندارد و خواستار آزار آن هم نیست».

اما رسانه الاخبار لبنان ضمن پرده برداشتن از تصمیم اماراتی ها برای خروج از یمن نوشته بود که مقامات این شیخ نشین متوجه شده اند نه تنها در باتلاق یمن گرفتار شده اند بلکه در حال حاضر آتش به داخل خانه آنها رسیده است. به همین دلیل روشن است که این وضعیت می تواند ضربات مهلکی به اقتصاد امارات متحده عربی وارد نماید. البته ناآرامی های خلیج فارس و انفجار کشتی های تجاری  و نفت کش‌ها و واهمه ترامپ از حمله به ایران بعد از سقوط پهپاد آمریکایی نیز در تغییر تصمیم حاکمان ابوظبی تاثیر داشته است.

الاخبار در ادامه می نویسد: در روزهای اخیر، هیاتی عالی رتبه از امارات به ایران آمده و از بازگشت روابط دو کشور به روال سابق و تامین امنیت گذرگاه های دریایی و انتقال نفت سخن گفته اند. این هیات همچنین پیام آمادگی امارات برای کاهش و خروج نیروهایش از یمن را نیز به تهران داده است. این روزنامه در ادامه عنوان می کند حتی مقامات اماراتی از روسیه نیز خواسته اند که بین آنها و ایران وساطت کنند.

آیا کاهش نرخ ارز به تغییر سیاست های امارات برمی گردد؟

همزمان با این تحولات سیاسی، در عرصه اقتصادی در روزهای اخیر تحولی جدی در بازار ارز رخ داده و کاهش محسوسی در این باره بوجود آمده است. بر این اساس برخی رسانه ها درباره دلیل این اتفاق نوشته بودند که فشار روی صرافی‌های منتقل کننده پول ایران در امارات کاهش چشمگیر یافته است.

در این باره روزنامه خراسان دو تحلیل پیرامون دلایل این کاهش فشار ارائه داده است: تحلیل نخست به تقویت کانال‌های بانک مرکزی روی درهم باز می گردد. تحلیل دومی هم وجود دارد که به لحاظ امنیتی نیز امارات امکان ایجاد فشار بیشتر ندارد و هزینه فایده ایجاد فشارهای امنیتی برای امارات بیش از این قابل ادامه یافتن نبوده و ضربات سهمگین انصارالله به امارات و هزینه فایده هرگونه درگیری جدی با ایران، چند وقتی است که امارات را به نشان دادن پالس‌های مثبت به تهران کشانده است.

این موضوع در توییتر نیز بازتاب داشته است. سیاوش فلاح پور در این باره می نویسد: تغییر رفتار امارات در هفته‌های اخیر درس‌های بزرگی برای ما داشت و جالب آنکه منتقدان همیشگیِ نیروها و صنایع نظامی ایران هیچ واکنشی نسبت به یارانه این نیروها برای اقتصاد کشور ندارند.

فرشته رفیعی، خبرنگار اقتصادی نیز در این باره نوشت: در باب علت کاهش نرخ دلار ناشی از افزایش عرضه ارز: اماراتی ها در واکنش به پیام ایران اخیراً در کشوری ثالث به دست بوسی آمده و گفته اند در ماجرای پهپاد آمریکایی بی تقصیر بوده اند و برای اثبات حسن نیت چند صرافی بزرگ را برای کار با ایران فعال کرده اند.

هر چند قضاوت درباره تغییر و چرخش واقعی سیاست امارات هنوز زود است اما با این وجود یک نکته مشخص است و آن اینکه نیروهای مقاومت ( ایران، انصارالله و ...) در همگرایی با هم نه تنها می توانند دشمن را ناچار به عقب نشینی کنند بلکه می توانند سرنوشت منطقه در راستای اتحاد ملت ها رقم بزنند.