تسنیم نوشت: چند روز از آغاز سال 1398 نگذشته بود، مردم آغاز سال جدید را جشن گرفته بودند و طبق رسوم ایرانی‌ها، دید و بازدیدها گرم بود و مردم به یمن سال جدید به دیدار اقوام و آشنایان خود می‌رفتند.
هنوز چند روزی از سال جدید نگذشته بود که رحمت الهی در جای جای ایران اسلامی شروع به بارش کرد و مردم به ویژه کشاورزان را خوشحال و مسرور از اینکه سالی پرمحصول را به برکت این باران‌های الهی در پیش خواهند داشت.
این بارش‌ها در برخی نقاط کشور آرام و در برخی نقاط کشور از جمله غرب کشور از شدت بیشتری برخوردار بود به طوری که پیش‌بینی‌های هواشناسی از احتمال سیل خبر می‌داد، اما با وجود این هشدارها، در روز دهم فروردین ماه این بارش‌ها در استان لرستان به ویژه شهرستان پلدختر سیل عظیمی به راه انداخت که تاکنون به گفته اهالی منطقه چنین سیلی سابقه نداشته است.
شاید اگر این سیل در ساعات پایانی شب شهر را فرا می‌گرفت، حجم تلفات انسانی این فاجعه بیش از خسارات مادی می‌شد؛ سیلی که بیش از 60 درصد شهر پلدختر را نابود و ویران کرده بود.
چند روزی از سیل پلدختر گذشت و خبری از مردم این منطقه در دست نبود چون همه راه‌های ارتباطی قطع و تماس‌های تلفنی نیز به دلیل اینکه مخابرات این شهرستان به زیر گل رفته بود، امکان برقراری نداشت، اما نیروهای مسلح به ویژه نیروی زمینی سپاه و ارتش بلافاصله به منطقه اعزام شدند و در نخستین گام یک راه ارتباطی برای این شهرستان فراهم کردند.
وقتی نیروهای مسلح به شهر رسیدند وضعیت بدتر از آن چیزی بود که فکرش را می‌کردند، همه زیرساخت‌ها نابود شده بود و در منطقه شرقی شهر برخی از مردم که نتواسته بودند پس از وقوع سیل از خانه و کاشانه خود فرار کنند بر فراز پشت بام‌ها به امید نجات رفته بودند که بالگرهای ارتش یک روز بعد از وقوع سیل تمام کسانی را که بر پشت بام‌ها بودند نجات دادند.
سیل شهر نابود کرد؛ شاید بهتر باشد بگوییم سیل حق خودش را از تجاوز سالیان سال به حریم رودخانه گرفت؛ تجاوزی که به معنای واقعی حریم رودخانه به تصرف حوزه شهری درآمده بود و مسیر رودخانه کشکان در پلدختر به کلی تغییر کرده بود.
به هر حال وضعیت آنقدر آشفته بود که مردم حتی آبی برای خوردن نداشتند، صحنه‌ها آنقدر دردناک بود که قابل توصیف نیست، شاید این جمله شهروند پلدختری نمایانگر اوضاع پلدختر در لحظات اولیه سیل باشد:
غرق در سرخوشی‌های سال نو بودیم که سیلی ویرانگر آمد و دار و ندارمان را با خودش برد. خانه‌هایی که عمری با منت و محنت و وام برپا کرده بودیم، لحظه‌ای در گل غلتید و کشکان خروشان آنها را بلعید.
پس از آنکه اوضاع نامساعد پلدختر اطلاع‌رسانی شد، نیروهای مسلح با دستور مقام معظم رهبری و ابلاغ رئیس ستاد کل نیروهای مسلح تمام امکانات خود را به منطقه گسیل دادند و رئیس جمهور و معاون اول رئیس جمهور نیز دستورات لازم را برای امدادرسانی به مردم سیل‌زده صا‌در کردند، اما حجم سیلاب به حدی بود که از توان نیروهای مسلح و دولت خارج بود.
بلافاصله گروه‌های جهادی به ویژه طلاب حوزه‌های علمیه درس و کلاس را تعطیل کردند و منطقه رفتند و کار خروج گل و لای از منازل مردم آغاز شد و در مدت حدود دو ماه منازل پاکسازی، اوضاع کمی آرام و مردم به وضعیت عادی بازگشتند.
این روزها خبر از بازسازی زیرساخت‌ها در حوزه برق، آب و مخابرات می‌رسد، اما مردم هنوز وضعیت مناسبی ندارند و با توجه به اینکه گرمای این منطقه طاقت‌فرساست و کشانی که‌هنوز در چادر زندگی می‌کنند نیاز فوری به وسایل گرمایشی دارند.
