سرانجام همان‌گونه که پیش بینی ها نشان می داد، "ترزا می" نیز پس از "دیوید کامرون" همتای قبلی خود به دومین قربانی رای مثبت شهروندان انگلیسی به خروج از اتحادیه اروپا تبدیل شد.رد سه باره طرح های پیشنهادی ترزا می در مجلس عوام و فراتر از آن، ترک مذاکرات مشترک برگزیت توسط جرمی کوربین رهبر حزب کارگر دیگر جایی برای ادامه سکونت ترزا می در خانه شماره 10 خیابان داونینگ استریت باقی نگذاشت.در نهایت، ترزا می نیز قربانی "برگزیت" شد! سه سال قبل، یعنی در سال 2016 میلادی، رای مثبت شهروندان انگلیسی به خروج از اتحادیه اروپا منجر به استعفای ناخواسته "دیوید کامرون"شد. این بار نیز ناتوانی دولت انگلیس در هدایت و مدیریت مذاکرات برگزیت ، داستان حضور ترزا می در لندن را مختومه کرد.
خروج ترزا می از قدرت، گزینه "خروج سخت از اروپا" را در قبال مسئله برگزیت پررنگ تر کرده است. ضمن آنکه طرفداران برگزاری رفراندوم دوباره بر سر برگزیت نیز سعی دارند از شرایط بحرانی فعلی بهره برداری کرده و زمینه را برای برگزاری همه پرسی دوم فراهم سازند. طی روزهای اخیر، اکثر رسانه های غربی بر روی تبعات استعفای ترزا می و احتمال تحقق گزینه هایی مانند "خروج نرم"،"خروج سخت" یا حتی "عدم خروج از اروپا"تمرکز کرده اند، فارغ از آنکه رخدادهای به مراتب عمیق تری دارد در انگلیس رخ می دهد! افزایش شدید محبوبیت ملی گرایان انگلیس در این کشور از یک سو و طناب کشی مستمر دو حزب کارگر و محافظه کار بر سر تصاحب دولت نشانه هایی هستند که حکایت از تحقق یک آینده سیاسی "پرتلاطم" در انگلیس دارند.
در این معادله پیچیده دیگر اهمیتی ندارد که چه اتفاقی در خصوص برگزیت رخ می دهد! "خروج بدون توافق"،" خروج با توافق" و "عدم خروج" از اروپا هر سه منجر به ایجاد نوعی "التهاب سیاسی و اجتماعی مزمن" در انگلیس خواهد شد. این التهاب، حداقل یک دهه بر فضای سیاسی و اجتماعی انگلیس سایه خواهد افکند. البته این خوش بینانه ترین پیش بینی ممکن از آینده انگلیس است!
در صورتی که گزاره هایی مانند "برگزاری همه پرسی استقلال اسکاتلند" نیز در آشفته بازار به وجود آمده در انگلیس مطرح شود،بازی به مراتب سخت تر و پیچیده تر می شود! در این صورت، سران دولت انگلیس، اعم از اینکه به حزب کارگر یا محافظه کار تعلق داشته باشند، چاره ای جز روی آوردن به آموزه ها و روشهای "مدیریت بحران"ندارند.
مدیریت بحرانی که بعید به نظر می رسد به درستی از سوی دو حزب سنتی انگلیس اعمال شود! گویا"روباه پیر" که قرنها و دهه ها برای ایجاد بحرانها و التهابات سیاسی در کشورهای دوست و دشمن خود برنامه ریزی می کرد،امروز در دام سختی گرفتار شده است! تمایل شهروندان انگلیسی مبنی بر "گذار از احزاب سنتی" این روند را به ضرر دو حزب محافظه کار و کارگر که مدتهاست قدرت را میان یکدیگر به گردش در می آورند تشدید کرده است.آری! "برگزیت" نه تنها اسم رمز فروپاشی "حزب محافظه کار"، بلکه اسم رمز بحران و حتی در مرحله ای شدیدتر، فروپاشی سیاسی و اجتماعی انگلیس محسوب می شود. بدون شک، بحران سیاسی دامنه دار ناشی از موضوع "برگزیت" در حدی خواهد بود که حتی سیاستمداران انگلیسی پس از سالها قدرت تلفظ واژه ای به نام "بریتانیای کبیر"! را از دست خواهند داد.
روزنامه رسالت