اسب تروآ پشت دیوار شهرها منتظر نمی ماند

عبدالسلام معروفی، گروه تعاملی الف،   3980218012 ۰ نظر، ۰ در صف انتشار و ۲ تکراری یا غیرقابل انتشار
اسب تروآ پشت دیوار شهرها منتظر نمی ماند

سال ۹۸ به نام سال رونق تولید مزین شده است، تولیدی که در این سال‌ها حال و روز خوشی ندارد و بسیاری از واحدهای تولیدی از قبل فشار تحریم ها، سوء مدیریت ها، بوروکراسی‌های خشک اداری، سودهای آنچنانی بانک ها و مشکلات حوزه مالیات و تامین اجتماعی به مرگ خاموشی فرو رفته، تعطیل شده و یا با کمترین ظرفیت اشتغال کار می کنند، با این حال در این یادداشت بر آن هستیم تا نگاهی گذرا به اوضاع ناخوش فرهنگ و تولیدات رونق فرهنگی که زیرشاخه و اساس رونق تولید است و رابطه مستقیمی دارد؛ داشته باشیم.

برای فرهنگ تعاریف مختلفی اعلام کرده‌اند، به طور کلی فرهنگ، عبارت است از عقیده، برداشت و تلقی هر انسانی از واقعیات و حقایق عالم و نیز خلقیات فردی و خلقیات اجتماعی و ملی. فرهنگ به عنوان جهت‌دهنده به تصمیم‌های کلان کشور، حتّی تصمیم‌های اقتصادی، سیاسی، مدیریتی و یا در تولید نقش دارد و شکل دهنده به ذهن و رفتار عمومی جامعه و سیاست‌های کلان آموزشی و علمی دستگاه‌های موظف دولت است.

یکی از ضعف های اساسی ما در حوزه فرهنگ، کم تولیدی محصولات و آثار فرهنگی است. به عنوان مثال هم اکنون در زمینه های تولید رمان در ابعاد مختلف دفاع مقدس، دینی و آیینی، اجتماعی و خانوادگی و حتی کتب مدیریتی دچار کمبود هستیم. تحقیقات جدی در حوزه دین پژوهی و تولید مقالات و کتاب با توجه به نیاز مبرم جامعه به اینگونه تولیدات فرهنگی در حد و اندازه جامعه دینی و فرهنگی ما نیست. درحالی که در تولید و آفرینش اینگونه موارد می توان به تولید کتاب توسط اشخاصی چون استاد شهید مرتضی مطهری، دکتر شریعتی، علامه جعفری، علامه طباطبایی و… اشاره کرد که یک تنه جور یک جامعه را می کشیدند. این کمبود و نقصان را ما در حوزه مدیریت فرهنگی شهرها و نهادهای فرهنگی با تمام وجود احساس می کنیم.

امروزه هم در حوزه مدیریت فرهنگی شهرها به طور جدی به تولید ایده و نظریه برای رفع آسیب های اجتماعی و فرهنگی شهر نیازمندیم. سینما، تئاتر و سریال های ما نیز با کمبود فیلمنامه که خود مبتنی بر رمان، داستان و قصه است، روبه رو شده اند و از کیفیت قابل قبولی در حوزه تقویت زیرساخت های فرهنگی برخوردار نیستند. برای تغییر رفتار و فرهنگ سازی در زمینه اقتصادی و مشارکت عمومی مردم در این عزم ملی و نیز برای تغییر الگوهای رفتاری و الگوی مصرف در حمایت از تولید ملی، ناگزیر به تولید فرهنگ ملی هستیم.

اهل فرهنگ نیز دارای کار و سرمایه هایی هستند که احتیاج به حمایت جدی دارند تا در یک رابطه نزدیک و منطقی، دو حوزه نیاز انسان ها یعنی نیازهای اقتصادی و فرهنگی به شکوفایی و باروری برسد. حمایت از تولید ملی فرهنگ و کار و سرمایه های اهل فرهنگ باید در چارچوب شعار امسال مورد حمایت جدی نهادها و مسئولان مربوطه قرار گیرد. مدیریت شهرها در حوزه فرهنگی و اجتماعی در حد توان و بضاعت خود باید از تولیدات و کار و سرمایه اهل فرهنگ حمایت کنند تا از این مسیر به فرهنگ سازی و در نتیجه مشارکت عمومی در تحقق شعار امسال کمک نماید.

بدون شک غفلت از رونق فرهنگی به مرگ رونق تولید منجر خواهد شد و برای توسعه و پیشرفت تولید چاره ای جز گذر از رونق فرهنگی نداریم که این مهم هم این روزها حال و روز خوشی ندارد و از فرهنگ اجتماعی گرفته تا فرهنگ کار و اشتغال می لنگد و نیازمند تغییرات اساسی در بخش فرهنگ فضای کسب و کار و حمایت ازاین بخش هستیم.

رونق تولید بدون رونق فرهنگ معنا پیدا نمی‌کند؛ مدیران استانی و کشوری مطمئن باشند به تنهایی و بدون کمک تولیدات و رونق فرهنگی و همراهی نویسندگان، هنرمندان، فرهنگیان، نخبگان، صاحب نظران و اصحاب رسانه نخواهند توانست نقش اثرگذاری را در شکل‌گیری اهداف دستگاه مربوطه در سطح جامعه به شکل موفق داشته باشند و باید بودجه فرهنگی استان و حمایت از تولیدات فرهنگی را در دستور کار خود قرار دهند تا به راحتی بتوان از مسیر رونق تولید گذشت.

در هر جای دنیا و هر حوزه ای وقتی به هنرمند و صاحب فکر و ایده توجه نشود و هنرمندان و صاحبان قلم و اندیشه به بازی اقتصادی کشیده نشوند قطعا فرهنگ تولید دستخوش چالش و بحران جدی خواهد شد و جنگ نرم دشمن برنده میدان رونق تولید و فرهنگ خواهد بود و عواقب ناخوشایندی در عرصه های مختلف ببار می آورد، اگر چه مباحثی مثل آب، راه، جاده و…اولویت و دغدغه های اولیه مسئولین باید باشد، اما این نکته را فراموش کرده ایم که « اسب تروآ » ناتوی فرهنگی غرب دیگر پشت دیوار و دروازه های شهر منتظر نمی ماند تا جذابیت و هیبت نادیده ی مهمانی شبانه را برگزار نماید. بلکه بر موج و رسانه سوار و خانه های تک تک مارا در می نوردد و راهی جز حمایت از فرهنگ و توسعه بخش فرهنگی و تولیدات این حوزه که رسانه ها هم جزیی از آن هستند، نداریم و غفلت از فضای فرهنگی و تولیدات فرهنگی در انحا مختلف می تواند ضربات جبران ناپذیری بر پیکیره جامعه وارد آورد و حتی به کاهش اعتماد مردمی هم بیفزاید.