علی رغم زمینه همکاری تهران و مسکو در معرکه سوریه، ایران در تنش میان اوکراین و روسیه جانب مسکو را نگرفته و نخواهد گرفت. رابطه حسنه میان تهران و کییف در منظومه روابط بین الملل ایران جایگاه دارد و دشمنی روسیه با اوکراین نمی تواند بر آن تاثیر بگذارد. تداوم این موضع ایران وابسته به رفتار اوکراین طی روابط دوجانبه است.

با اینحال توجه به الگوی رفتاری حاکمان کییف، این اظهارات ولادیمیر پوتین را باور پذیر می کند که ادعا کرد تنش در تنگه کرچ، صحنه آرایی اوکراین به هدف تبلیغات است. پیشتر نیز بارها اوکراین متکی به هیاهوی تبلیغاتی، جهان را علیه روسیه فراخواند که رسواترین آنها نمایش دروغین قتل یک روزنامه نگار (آرکادی بابچنکو) بود. تنها یک روز پس از انتشار رسمی خبر ترور روزنامه نگار منتقد روسیه در اوکراین، وی به همراه مقامات امنیتی کییف جلوی دوربین ظاهر شد و اینچنین حتی همبستگی عجولانه مقامات غربی، فضاسازی حقوق بشری ها و تفاسیر رسانه های روس هراس را به تمسخر کشید!

این تنش های ساختگی کییف معمولا اندکی پس از اعلام یک پیشرفت در پروژه های انتقال انرژی روسیه به سرخط اخبار می آیند. خط لوله های روسی به مقصد اروپا عامدانه در مسیری احداث می شوند که جغرافیای اوکراین را دور بزنند. نزد مقامات کییف، محرومیت از تاثیرگذاری بر خطوط انتقال انرژی یک تهدید امنیتی ارزیابی شده است و لذا آماج اعتراض مداوم قرار دارد. اینبار نیز جهان در زمانی با هیاهوی تنگه کرچ مشغول است که چند روز بیشتر از افتتاح فازی از پروژه انتقال گاز «ترک استریم» به دست پوتین و اردوغان نمی گذرد. جالب اینکه رئیس جمهور اوکراین ضمن فراخواندن جهان جهت مهار روسیه در تنگه کرچ، فراموش نمی کند که آشکارا تذکر دهد پروژه «نورد استریم» هم باید متوقف شود!

اما فارغ از نقد جنجالسازی مقامات کنونی کییف، نباید از یاد برد که انصافا ایشان طلبکار قدرت های جهان هستند. جبران جدایی کریمه از خاک اوکراین یک طلب غیر قابل چشم پوشی است و اعمال حاکمیت مسکو بر کریمه، منشا همین مجادله کنونی در تنگه کرچ (میان کریمه با خاک روسیه) است. سال ۱۹۹۴ طی سند «بوداپست»، اوکراین پذیرفت که به ازای اخذ تضمین امنیتی قدرتهای جهانی، از میراث تسلیحات اتمی اتحاد شوروی صرف نظر کند. اوکراین خلع سلاح شد اما تعهد کتبی قوای جهان نتوانست در عمل مانع نا امنی شود. قدرتها نه تنها امنیت و استقلال اوکراین را محترم نشمردند بلکه این سرزمین را با حیله و نیرنگ میدان جنگ نیابتی با یکدیگر کردند. سرانجام روس ها فرصت واکنشی را یافتند که یکپارچگی اوکراین را قربانی کرد. تلاشهای کییف در راستای یادآوری تعهدی است که پنج قدرت شورای امنیت در حفظ امنیت و تمامیت ارضی اوکراین سپردند اما عملا خودشان مسبب هرج و مرج شدند.

ایران ضمیمه شدن کریمه به روسیه را برسمیت نمی شناسد ضمن اینکه همچون اوکراین در موقعیتی قرار دارد که از بدعهدی قدرت های جهانی متاثر شده است. اوکراین خلع سلاح هسته ای را در قبال اخذ تضمین امنیتی پذیرفت و ایران هم به شدیدترین رژیم بازرسی هسته ای تن در داد تا مگر تحریم های بین المللی لغو شوند. در نتیجه این معاهدات مدت ها است استقلال، امنیت و تمامیت ارضی اوکراین پایمال می شود، ایرانیان نیز با تحریم های بین المللی فزاینده دست به گریبان هستند.