فاصله میان ۱۲ ربیع الاول که سالگرد ولادت پیامبر اکرم (ص) بنا بر روایات اهل سنت تا ۱۷ ربیع الاول که تاریخ ولادت آن حضرت بنا بر روایات شیعه است، توسط رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) به عنوان «هفته وحدت» نامگذاری شده است. انتخاب این عنوان از سوی امام(ره) در شرایطی که دشمنان به دنبال طرح اختلافات مذهبی بودند، نقطه عطفی برای ایجاد اتحاد و همبستگی بین مسلمانان شد.
وقتی روایات اهل بیت (ع) درباره نهی از تفرقه و جدایی مسلمانان را بررسی می‌کنیم، از عواقبی همچون «از دست دادن عزّت، جنگ با یکدیگر، کاهش نعمات الهی، تسلط دشمنان بر جبهه حق، هلاکت و ...» سخن به میان آمده، اما در مقابل برای وحدت و اجتماع مسلمانان نیز ثمراتی ذکر شده است.
به عنوان مثال، پیامبر اکرم (ص) در حدیثی می‌فرماید: «فَانْظُرُوا کیف کانوا حیث کانت الاملاء مُجْتَمِعَهً وَ الاهواء مُوْتَلِفَهً وَ الْقُلُوبُ مُعْتَدِلَهً وَ الایدی مُتَرَادِفَهً، وَ السیوف مُتَنَاصِرَهً وَ الْبَصَائِرُ نَافِذَهً وَ الْعَزَائِمُ وَاحِدَهً اَلَمَ یکونوا اَرْباباً فی اَقْطَارِ الارضین وَ ملوکا علی رِقَابٍ العالمین»؛ پس بنگرید، چگونه بودند «قوم بنی اسرائیل» زمانی که جمعیت‌ها گرد آمده، و اندیشه‌ها با هم و دلها یکسان و دستها یاور هم و شمشیرها کمک یکدیگر و بینش‌ها ژرف و تصمیمات یکی بود، آیا در اطراف زمین «شهرها»، بزرگ و بر همه جهانیان حاکم نبودند؟ (نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲)
آن حضرت در بیانی دیگر می‌فرماید: «المومنون اِخْوَهً تتکافو دِمَاوُهُمْ وَ هُمْ ید علی مَنْ سِوَاهُمْ»؛ مومنان با هم برادرند و خونشان برابر است و در برابر دشمن متحد و یکپارچه‌اند. (کافی، جلد ۱، ص ۴۰۴)
بنابراین در این زمانه لازم است خواص و عوام جامعه از صحبتها و رفتارهای تفرقه‌انگیز دوری کنند، زیرا اسلام و مسلمین جهان با یک دشمن مشترک به نام شیطان و ایادی او یعنی غرب و صهیونیسم مواجه هستند و باید با برادری، همدلی و روحیه مجاهدت تمام توان خود را در مسیر نابودی این دشمن مشترک به کار گیرند تا بعد از آن خداوند همگان را با حق مواجه کند.