یکی از اقدامات مثبت که سازمان امور اداری و استخدامی کشور به صورت ادواری انجام می دهد، ارسال فرم بانک اطلاعاتی برای دستگاه های اجرایی جهت درج مشخصات مدیران دستگاه ها است. این اقدام اگر چه در ابتدای امر بسیار مثبت ارزیابی می شود و آثار مطلوب آن در صورت استفاده بهینه بسیار گرانبها است؛ اما متاسفانه از این بانک به نحو شایسته ای استفاده نمی شود. چرا که موضوع انتصاب در مشاغل مدیریتی تابع مکانیسمهای دیگری است که تخصص، ممکن است اولویت اوّل در آن محسوب نشود. از همین رو، این جمله در بسیاری از محافل اداری شنیده می شود که در برخی دستگاه های اداری، اهمیت وفاداری به فرد به مراتب بالاتر از وفاداری به سیستم است.

از سوی دیگر یکی از مسائلی که امروز در کشور به وضوح قابل روئیت است خلاء جانشین پروری در دستگاه های اجرایی است. موضوعی که در نهادهای نظامی کاملا رعایت می شود و به همین دلیل کمتر با چالش انتخاب فرمانده مواجه هستند. در حال حاضر که قانون منع به کارگیری بازنشستگان در حال اجرایی شدن است و طبق قانون فوق بسیاری از مدیران باید با پست های مدیریتی خداحافظی کنند؛ فرصت بسیار مناسبی به دست آمده که سازمان امور اداری و استخدامی کشور از بانک مذکور نهایت استفاده را نماید و با معرفی چهره های جوان و تحصیل کرده که تجارب مفیدی در مشاغل تخصصی دارند، یاریگر دستگاه های اجرایی باشند. واقعیت این است که انتصاب به پست های مدیریتی اگر چه طبق مصوبه شورایعالی اداری، شرایط احراز خاصی را می طلبد؛ ولی در موارد متعددی دست مدیران برای انتصاب افراد فنی و با تجربه در مشاغل مدیریتی خالی است و به همین دلیل نرخ انتصابات شکننده در برخی دستگاه های اجرایی بالا است.

در این رابطه به رغم تصریح قانون، عمر مدیران حرفه ای در صورت فقدان مشکلات قانونی حداقل چهار سال ذکر شده، اما تغییرات مکرر مدیران صرف نظر از ضعف مدیران بالا دستی که از مهارت پایین شناختی آنها سرچشمه می گیرد؛ اشاره به یک ضعف عمده در ساختار اداری کشور دارد که نیازمند آسیب شناسی جدّی است. چرا که اگر یک مدیر واقعا شرایط احراز و تجربه لازم را نداشته باشد، چرا باید به مشاغل مدیریتی گمارده شود؟ و اگر حائز شرایط لازم است چرا زود هنگام تعویض می شود؟ نمونه های فراوانی را می توان نشان داد که مثلا در یک سازمان معتبر فقط در یک بازه زمانی چهار ساله، در یک حوزه مشخص تا پنج مدیر تغییر یافته است!! این موارد نشان می دهد در انتصاب مدیران، متاسفانه ضعف شناختی بالایی حاکم است که البته در موارد فراوانی اختلاف سلیقه و ناهماهنگی می تواند دلیل تغییرات باشد که خود بحث دیگری است.

با توجه به مطالب فوق، پپیشنهاد می شود به منظور حفظ سرمایه های انسانی کشور که هزینه فراوانی برای تربیت آنها صرف شده، اکنون که بنا بر مقتضیات قانونی و توصیه مقامات عالی کشور، میدان استفاده از مدیران تازه نفس و جوان باز شده و این امر به یک مطالبه عمومی تبدیل شده، سازمان اداری و استخدامی کشور فرصت بهره برداری بهینه را از بانک اطلاعاتی مذکور بیش از گذشته فراهم نموده و در صورت لزوم دستگاههای اجرایی را در بالاترین سطح سازمانی مجاب نماید از اطلاعات موجود در این بانک جهت انتصاب افراد با صلاحیت به مشاغل تخصصی استفاده عملیاتی نمایند.