خاطره آن شاه بی تمیز، طی این حکایت آل عبدالعزیز سعودی

میرزاسعدین داورپناه، گروه تعاملی الف،   3970721036 ۲ نظر، ۰ در صف انتشار و ۱۰ تکراری یا غیرقابل انتشار
خاطره آن شاه بی تمیز، طی این حکایت آل عبدالعزیز سعودی

۱۰ روز پس از «عاشورا» ۱۳۹۸ هجری قمری، جیمی کارتر رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا طی سفری تاریخی میهمان محمد رضا شاه پهلوی در کاخ نیاوران تهران شد. دو رهبر در جشن میلاد مسیح نوشیدند و در مدح یکدیگر چنان سرودند که از آن «جزیره ثبات» نامیدن ایران هنوز در ذهن تاریخ ثبت است. مقاله ای توهین آمیز در روزنامه اطلاعات یک هفته پس از آن منتشر شد و شعله خشم سیاه پوشان محرم حسینی را چنان برافروخت که ۱۹ دی ماه ۱۳۵۶ سرآغاز خیزش انقلابی شد و یک ساله به اخراج همان شاه بی خرد و هتاک انجامید.

آیت الله خمینی ساکن نجف بود و در ۲۹ دی ماه ۱۳۵۶ در واکنش به اخبار ۱۰ روز پیش شهر قم منبر رفت:
«آنجا دستبوسی می‌کنند و چاپلوسی، وقتی که می‌رسند به مملکت خودشان شروع می‌کنند به کارهای هرزگی. من قبلًا که می‌گفتند "آزادیهایی داده‌اند"، همین جا این مطلب را به آقایان عرض کردم که اگر این آدمْ نوکری خودش را تحکیم کند با این کارتر خبیث، این دفعه یک سیلی به صورت مردم بزند که بالاتر از همه... لکن ایشان (شاه) می خواهد بفهماند که من دیگر آن آدمی که قبلًا بود، نرفته [و] ملاقات نکرده بود، نیستم! من ملاقات کردم، من کارم را درست کردم، من تحکیم کردم نوکری را. دیگر شما حق ندارید که خیال کنید که من نخیر، دیگر وابسته نیستم، من وابسته‌ام! من می‌کشم! این اشْتُلُمْها و الْدُرُمْها برای همین معناست که می‌خواهد به مردم ضرب شست نشان بدهد که مبادا یک وقتی یک چیزی، یک کسی، خیالی بکند. لکن بد خوانده بود؛ نمی‌دانست که با این کشتارْ چه فضاحتی به سرش در می‌آید.»

آنچه این روزها در وصف و تفسیر توحش حکومت ملک سلمان بن عبدالعزیز سعودی گفته می شود، تجربه ناکام محمدرضا شاه پهلوی را به ذهن متبادر می کند.
دونالد ترامپ طی سفری تاریخی، ریاض را اولین پایتخت خارجی برگزید که مفتخر به میزبانی رئیس جمهور جدید ایالات متحده آمریکا می شود. ترامپ هیچگاه در ستایش ملک سلمان و فرزندش کم فروشی نداشت تا جایی که سخنان خود در مجمع عمومی سازمان ملل را نیز به نام ایشان مزین کرد! شاه در اواخر سلطنت به رقم نجومی ۱۰ میلیارد دلار بودجه نظامی متوسل شده بود تا تنظیم روابط بین المللی کند، جالب است که امروز پس از ۴۰ سال همچنان رکورد بودجه تسلیحاتی تکیه گاه توازن روابط سلطنت سعودی با جهان محسوب می شود. سلطنتی که اخیرا در آن "آزادیهایی داده اند" اما از نشان دادن ضرب شست به مردم هم غافل نیستند. غیرت حاکمان سعودی حتی از سخنان تحقیر آمیز رئیس جمهور آمریکا تحریک نمی شود و اتفاقا از همین نمایش "وابستگی به اجانب" جهت سرکوب و منزوی کردن روحانیون شریعت خواه بهره بر می دارند.

آیت الله خمینی در اسفند ماه ۱۳۶۷ طی آنچه به منشور روحانیت مشهور شده، روایتی مرتبط به همین ترفند در دوران شاهنشاهی ایران عرضه کرده است:
«استکبار وقتی که از نابودی مطلق روحانیت و حوزه ‏ها مایوس شد، دو راه برای ضربه زدن انتخاب نمود؛ یکی راه ارعاب و زور و دیگری راه خدعه و نفوذ در قرن معاصر. وقتی حربه ارعاب و تهدید چندان کارگر نشد، راه های نفوذ تقویت گردید. اولین و مهمترین حرکت، القای شعار جدایی دین از سیاست است که متاسفانه این حربه در حوزه و روحانیت تا اندازه ‏ای کارگر شده است تا جایی که دخالت در سیاست دون شان فقیه و ورود در معرکه سیاسیون تهمت "وابستگی به اجانب" را به همراه می ‏آورد.»

سرانجام شاهنشاهی در ایران به جایی رسید که علما ادله کافی یافتند تا «غیرقانونی» بودن حکومت را اعلام کنند و فتوای تحریم دولت صادر شود و... آنچه بر عربستان سعودی خواهد رفت لزوما تکرار همین حکایت نخواهد بود اما حاکمان این کشور برادر که به تجارب تاریخی بزرگ ارتشتاران ایران و سرداران عرب بی اعتنایی می کنند، بی تردید کشور را در معرض توفان حوادث قرار خواهند داد.