در هیاهوی بازی نرخ دلار با اعصاب و روان مردم، در کنار دغدغه لازم جهت مهار رشد نامطلوب بهای کالاها و خدمات بهره مندی از فرصت پیش آمده جهت بهبود بهره وری سرمایه های ملی فرصتی طلایی است که باید از تهدید حاکم بر نوسانات نرخ ارزها بهره مند شویم.

با افزایش شدید قیمت انواع پلیمرها و پلاستیک ها، استفاده حداکثری از مواد اولیه بکار رفته در فرایند تولید می تواند منجر به بهبود بهره وری مواد فوق گردد، به عنوان مثال ظروف پلاستیکی پنیر که ظرفیت 500 گرم پنیر را دارد صرف حاوی 250 الی 300 گرم پنیر می باشد و بسته های چیپس و پفک نیز که ظرفیت بالایی برای بسته بندی دارد، کمتر از 25 درصد فضای واقعی با محصول اشغال می گردد. این در حالی است که هم مشتریان و هم تولید کننده به این امر واقفند که محصول مبادله شده همان حجم مفیدی است که داخل بسته ها وجود دارد، پس این چه توجیهی دارد که انبوه ظرفیت هایی که با قیمت بالایی تهیه گردیده است را به هوا اختصاص دهیم؟

علاوه بر این هزینه های مازاد برای بسته بندی و حمل و نقل را بی جهت به خودمان تحمیل می نماییم. این در صورتی است که چنانچه بسته بندی ها را متناسب با محصول اصلاح کنیم به همان میزان در مواد اولیه، فضای اشغال شده و حمل و نقل کاهش هزینه خواهیم داشت که می تواند بخشی از افزایش هزینه ها را جبران نماید و در بلند مدت منجر به بهبود بهره وری کالاها و خدمات گردد.

فرهنگ و اقتصاد جامعه را باید گام به گام اصلاح نمود تا به نگرش فراگیر تبدیل شود.