می گویند چرا روحانیت در این شرایط ساکت است؟ چرا از مطالبات مردم حمایت نمی کند؟ چرا به فسادها و اختلاس ها و تخلفات مسئولین اعتراض نمی کند؟ می گویند روحانیتی که در رویدادهای انقلاب در خط مقدم بود و کفن می پوشید و به میدان می آمد امروز کجاست؟ چرا امروز با یک فتوا یا حضور خیابانی به رسالت خود در دفاع از محرومان عمل نمی کند؟
این ها سوالاتی است که این روزها در فضای مجازی و فضای حقیقی از عده ای شنیده می شود، اما آیا به راستی اصل این ادعا صحیح است؟ و آیا به راستی روحانیت در این شرایط ساکت است و مطالبه ای ندارد؟ امروز مراجع و علمای حوزه های علمیه به شدت از وضعیت اقتصادی و معیشتی کشور ناراضی هستند و بارها و بارها نارضایتی خود را به گوش مسئولان رسانده اند اما گویا بناست حرف آن ها شنیده نشود.
مگر مراجعی مثل آیت الله مکارم شیرازی، آیت الله نوری همدانی و آیت الله سبحانی بارها و بارها جریمه دیرکرد و فعالیت های ربوی بانک ها را حرام اعلام نکرده اند؟ و مگر آیت الله جوادی آملی بر سیستم ربوی برخی از بانک ها اشک تاسف نریخت؟ مگر نه این بود که وقتی آیت الله نوری همدانی اشتباهات و کم کاری ها و وادادگی های دولت و کوتاهی در دفاع از منافع ملی را دید اما گوش شنوایی از آنها ندید رئیسشان را به حضور خود راه نداد؟
مگر نه اینکه بیانیه های مختلف تشکل های مختلف حوزوی مثل جامعه مدرسین، مجمع نمایندگان طلاب، تشکل اساتید و انجمن اساتید انقلابی به مسئولین بخش های مختلف حاکمیت در همین یکی دو ماه اخیر رسانه ای شد؟ و مگر نه اینکه ائمه جمعه در سراسر کشور هر جمعه در خطبه های خود دادخواهی ملت را با صدای بلند فریاد کرده اند؟ تا جاییکه بسیاری از مال باختگان و متضرران شرکت های ورشکسته پناهگاهی بهتر از نماز جمعه را برای خود پیدا نکردند.
امروز حوزه و روحانیت خود مطالبه گر است و هیچگاه از حقوق اصلی مردم کوتاه نیامده است اما مراقب است که در زمین دشمنانی که به دنبال زیر میز زدن هستند و می خواهند با آشوب و اغتشاش وضعیت را از این نیز بدتر کنند بازی نکند و در این میان این طلاب مظلوم هستند که از یک سو از کلیت نظام اسلامی، ولایت، منافع ملی و تمامیت ارضی کشورشان دفاع می کنند و از طرف دیگر در این شرایط اقتصادی با درآمدی پایین تر از متوسط جامعه صورت خود را با سیلی سرخ نگاه می دارند و از طرف دیگر چوب ناکارآمدی های غرب گرایانی که با اجرای اقتصاد فاسد لیبرالیستی خون مردم را در شیشه کرده اند را نیز می خورند.
جرم روحانیت این است که در نظام مردم سالار، رأی مردم را پاس می دارند و تعرضی جز نصیحت و انذار به مسئولین برخاسته از رای مردم نمی کنند. و اما امروز کسانی باید پاسخگو باشند که چهار سال رکود و بی تحرکی و بی هنری این دولت و ناکامی سیاست هایش را دیدند اما به جای اصلاح مسیر خود با همه حربه های ناجوانمردانه همان ها را برای تشکیل دولتی دیگر برگزیدند و در مجلس نیز به اکثریتی رای دادند که با وابستگی به کانون های فاسد ثروت و قدرت با «تکرار می کنم»هایشان کشور را به سوی پرتگاه بردند، پس اینان فقط خود را ملامت کنند نه اینکه توپ را در زمین روحانیتی بیندازند که دیروز همه مشکلات امروز را پیشبینی کرده بود.
گویا عده ای در این شرایط دیواری کوتاه تر از روحانیت نمی بینند اما با این جنگ روانی نیز نمی توانند روحانیت اصیل و انقلابی را از صحنه دفاع از انقلاب و ولایت خارج کنند.
سوره مبارکه حج آیه 38: «إِنَّ اللَّهَ يُدافِعُ عَنِ الَّذينَ آمَنُوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ».
خداوند از كسانى كه ايمان آورده اند دفاع می کن…
نمونه ای از مطالبات اقتصادی تشکل های حوزوی:
استادان حوزه‌های علمیه قم خواستار تجدیدنظر مسئولان در سیاست‌های برجامی شدند