نزد سازمان مجاهدین خلق گرامیداشت ۱۷ ژوئن تا ۳ ژوئیه (۲۷ خرداد تا ۱۲ تیرماه) جایگاه ویژه ای دارد. از ایشان حادثه ۷ تیر ۱۳۶۰ در خاطره همه ایرانیان ثبت است اما این سازمان هر ساله روایت مطلوب خود از سال ۲۰۰۳ را برجسته می کند، سالگرد بازداشت چند روزه مریم رجوی در پاریس را «کودتای ۱۷ ژوئن» می نامند و روز ۳ ژوئیه هم به مناسبت پیروزی و آزادی «مریم رهایی» جشن می گیرند!
سال ۲۰۰۳ پلیس فرانسه چند روزی ده ها نفر از اعضا و سران سازمان مجاهدین خلق را به اتهام طراحی «عملیات تروریستی» بازداشت کرده بود و دیگر اعضای کینه توز که خود به شرارت و نفرت پراکنی سازمان آگاه بودند تصور کردند که این دیگر همان آخر خط است و روز موعود «فدا»! در چندین پایتخت غربی اندک حامیان مجاهدین به اعتراض علیه دولت فرانسه گرد آمدند اما برای آنکه وجود اندکشان در رسانه ها منعکس شود چند زن و مرد خودسوزی کردند که دو نفر جان باختند! (عبارات «عشق فروزان» و «مشعل انسانی» در گفتار این گروهک تداعی همین انتحاری هاست)
امسال نیز همچون سال های پیش سازمان با صرف هزینه بسیار این مناسبت را برپا داشت و دستمزد سخنرانی چندین چهره سیاسی در گردهمایی ویل پنت پاریس را پرداخت! واقعیت این است که همه مخالفان جمهوری اسلامی پس از چهل سال همچنان به بند توهم و احساسات کور خود اسیرند و حتی در غربت علی رغم یاری اجنبی نیز اپوزیسیون دانا، محترم و متشکلی وجود ندارد اما سازمان مجاهدین خلق در عقاید و افکار انحراف انحرافی خود عزم راسخ دارد.
سال ها سیمای آزادی تلویزیون رسمی سازمان مجاهدین با پوشش کوچکترین درگیری شهروندی، تصادف ترافیکی و حتی حوادث مدعی می شد که خلق به پا خاسته علیه رژیم عملیات می کند! این گزارشات مبتذل توجهی را بر نمی انگیخت تا اینکه ادبیات ایشان به سخنان دونالد ترامپ سرایت کرد.
سران مجاهدین آشکارا از سازماندهی «کانون شورشی» به هدف ایجاد اغتشاش و خرابکاری در داخل ایران سخن می گویند (استراتژی چه گوارا) و هدف بین المللی خود را انزوای اقتصادی و دیپلماتیک ایران اعلام می کنند. به نظر می رسد چندی است که رسانه های بین المللی جریان اصلی را با خود همراه دارند و بازنشر ویدئوهای گزینشی و مشابه سبب شده که هر گزارش از ایران اخبار حوادث باشد تا دست کم با تاثیر بر افکار عمومی جهان منافع سرمایه گذاری خرد و توریسم را از ایران دور کنند. (رسانه ای مثل بی بی سی فارسی که عنان از کف داده و در گزارشات خبری گاهی ویدیوهایی با لوگو سیمای آزادی نیز منتشر می کند. بی فایده نیست چون اخیرا این رسانه با سابقه آنچنان بی منزلت و مهوع به نظر می رسد که بسیاری معتقدند سردبیران توانایی تشخیص تفاوت تیتر صفحه سیاست با صفحه حوادث را هم از دست داده اند!)
طی جدیدترین سناریو خصمانه از جبهه بین المللی، دشمنان ثبات و امنیت ایران پاپوشی بافته اند تا گفته شود که سفارت ایران در اتریش طراح یک حمله تروریستی به گردهمایی منافقین (مجاهدین) بوده و البته ناکام مانده است! بلافاصله پس از انتشار این خبر شرکای سازمان همصدا لزوم بازگشت اروپا به تصمیمات ۱۹۹۷ را یاداوری می کنند و در آرزوی انزوای دیپلماتیک و زدن ضربه ای کاری به حیثیت ایران موج رسانه ای سنگینی علیه روابط اروپا با ایران به راه انداخته اند. (اقدامی مطلوب واشنگتن برای قطع روابط اقتصادی ایران و اروپا)
برای ناظرین آگاه واضح است که اتهام طراحی «عملیات تروریستی» علیه ایران در فاصله ایام ۱۷ ژوئن تا ۳ ژوئیه جهت معادل سازی آن با سابقه اتهام طراحی «عملیات تروریستی» منافقین (مجاهدین خلق) در سال ۲۰۰۳ سر هم بندی شده است و سیرک فریبنده تیرماه ۱۳۹۷ آنچنان ساختگی اجرا می شود که تنها افکار عمومی غربی را متاثر خواهد کرد. (بازیگران این سناریو نیز از جنس قربانیانی هستند که حتی به خودسوزی و انتحار تن می دادند و این فداکاری کار چندان مهمی برایشان نیست!)
اگر چه توانمندترین گروه مخالف نظام و امنیت کنونی کشور با روی صحنه بردن این سناریو به عواید و حمایت هایی خواهند رسید اما در سرانجام هر شیادی رسانه ای، همچنان منافقین (سازمان مجاهدین خلق در ایران) مطرود و بی پناه است. از سویی اراذل و اوباشی که جاهلانه بازیگر ویدئوهای تبلیغاتی ضد میهنی شده اند حتی در میان مدت هم استعداد اداره و تداوم همین نمایش شرارت را نخواهند داشت.
(آیت الله خامنه ای در ماه رمضان اخیر در چند کلمه گفت که «استدلال درست و دقیق چیزی است که جمهوری اسلامی را با قدرت و با استحکام نگه داشته است.» و می توان در ادامه گفت علی رغم همه تلاش های ضد ایرانی، چنته معاندین از «استدلال» خالی است و ناچار به رذالت و نفرت مشغولند لذا محکوم به خفت و ناکامی اند.)