به گزارش ایرنا، «صلاح الدین ربانی» شامگاه در صفحه اجتماعی خود در فیسبوک نوشت که در تماس تلفنی با «نصیر احمد نور» سفیر افغانستان در تهران به وی تاکید شد که موضوع تجاوز به «بهاره» دختر بچه مهاجر افغان را دنبال کند.
به گفته ربانی، سفیر افغانستان با خانواده قربانی در تماس است و همچنان یادداشتی را پیرامون پیگیری این قضیه به وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران ارسال کرده است.
بعد از آن که روز شنبه خبر غیر رسمی تجاوز به دختر بچه ای افغان در خمینی شهر اصفهان در فضای مجازی منتشر شد، ابراز انزجار از این واقعه ، همدردی با آسیب دیدگان ، درخواست رسیدگی سریع و مجازات مجرم یا مجرمان در میان کاربران فضای مجازی ایجاد شد اما در این بین شدت و لحن برخی از انتقادها به این رخداد تامل برانگیز است.
«شاه حسین مرتضوی» سخنگوی دولت افغانستان در صفحه اجتماعی خود در حالی به این جنایت دردناک پرداخته و تلاش کرده است با بازخوانی اخبار ناملایمات زندگی مهاجران افغانستان در ایران، حس ملی مخاطبانش را برانگیزد که در برابر رخدادهای مشابه در داخل افغانستان اغلب سکوت پیشه می کند.
وی که نوشته خوشحال است در سایه دولت جمهوری اسلامی افغانستان همه مقامات و ملت افغانستان امروز دادخواه بهاره هستند ، در مورد تجاوز گروهی به دختر بچه ۱۲ساله در هرات هیچ ابراز نظری را در صفحات اجتماعی ندارد.
اول خرداد ماه جاری از هرات در غرب افغانستان خبر رسید که چهار نفر به یک دختر بچه ۱۲ ساله که از نارسایی عقلی نیز رنج می برد، گروهی تجاوز کرده اند اما این خبر در انبوه اخبار حملات تروریست ها به فراموشی سپرده شد.
چنین جنایت هایی فارغ از مکان و هویت جانی، دل هر انسان برخوردار از سلامت روان را به درد می آورد ولی تبعیض در ابراز همدردی برای دو رخداد مشابه چه ناشی از نگاه سیاسی باشد و چه برآمده از رویکردهای قومی و ملی دور از شان انسانی است .
تفاوت برخورد و اظهارات مقامات بلند پایه افغانستان درباره دو قضیه مشابه در دو کشور افغانستان و ایران ذهن خوانندگان را به بهره برداری های سیاسی از وقایع اجتماعی سوق می دهد.
افغانستان یکی از کشورهایی است که آمار تجاوز جنسی در آن بالا است و چندی قبل کمیسیون حقوق بشر افغانستان در گزارش سالانه خود اعلام کرد که سوء استفاده جنسی از کودکان دختر و پسر در این کشور تکان دهنده است و بیشتر کودکان مورد تجاوز قرار می‌گیرند اما آمار دقیق تجاوز به کودکان وجود ندارد ، زیرا مردم در افغانستان کوشش می‌کنند چنین مواردی را پنهان کنند.
اسفند سال گذشته سازمان دیده بان حقوق بشر که مرکز آن در آمریکا است از شیوه برخورد نهادهای قضایی افغانستان با قربانیان تجاوز جنسی انتقاد کرد.
این سازمان از دولت افغانستان خواست که به جای محاکمه پسرانی که مورد سوء استفاده جنسی قرار می‌گیرند، عاملان تجاوز به آنها را باید تحت پیگرد قرار دهد.
دیده بان حقوق بشر در گزارش خود نوشته بود که نهادهای قضایی افغانستان به جای بررسی پرونده‌های تجاوز جنسی به کودکان، آنها را به مراکز تربیت و اصلاح کودکان می‌فرستند.
