روز سه شنبه در گردهمایی اساتید حوزه علمیه قم دکتر جلیلی دعوت بودم، موضوع بحث او «تبیین گفتمان هسته ای مقام معظم رهبری» بود، همه، شخصیت جلیلی را می شناسیم و او را شخصیتی متین و با ادب و در عین حال اهل دقت، صراحت و شجاعت می دانیم که در طول چند سال مذاکره با 1+5 طرف مقابل را حسابی کلافه کرده بود و نگذاشته بود معامله ای که ملت را مغبون کند بر کشور تحمیل شود.

جلیلی امروز در ضمن بحث خروج آمریکا از برجام و منافعی که ادامه برجام می تواند برای ما داشته باشد در ضمن تبیین فنی برجام مثال خوبی زد. او گفت برجام مثل این بود که اتومبیلی به ارزش یک میلیون تومان را به قیمت یک میلیارد تومان به ما فروخته باشند و ما هم نیم میلیارد آن را نقدا پرداخت کرده باشیم و بقیه نیم میلیارد را قسط بندی کرده باشند که به تدریج پرداخت کنیم، اما پس از مدتی یکی از طرف های معامله این ماشین را برداشت و رفت و بقیه شرکای او نه تنها اقدام جدی برای بازگرداندن آن اتومبیل نکردند بلکه اصرار کردند که ما بقیه تعهداتمان را که پرداخت بقیه اقساط آن اتومبیل است سر وقت انجام بدهیم.

از احکام معامله در فقه اسلامی این است که در صورتی که یکی از دو طرف معامله مغبون شوند به این معنا که عدم تناسب بین عوض و معوض فاحش باشد خیار غبن برای آنها ثابت می شود اما، امان از وقتی که طرف مغبون خود، اقدام بر پذیرش چنین غبن فاحشی کرده باشد.

با این حساب آیا توقع عذرخواهی از ملت توقع بیجایی است؟