به گزارش شرق، حتی در برخی رسانه‌ها نام‌هایی نیز به‌عنوان گزینه‌های جایگزینی ترامپ مطرح شد که از آن جمله می‌توان به مایک پنس، معاون فعلی ترامپ و ران پال اشاره کرد. به همه اینها باید ماجرای تحقیقات درخصوص احتمال مداخله روس‌ها در انتخابات آمریکا به‌نفع ترامپ را نیز اضافه کرد؛ امری که در صورت اثبات می‌تواند کار ترامپ در کاخ سفید را خیلی زودتر از سال 2020 پایان دهد.
بااین‌حال و با وجود تمام مواردی که آینده ترامپ را در کاخ سفید در هاله‌ای از ابهام قرار می‌دهد، او و تیمش بدون توجه به شایعات و تهدیدها، با قوت به کار خود ادامه می‌دهند. به نظر خیال ترامپ نه‌تنها از بابت دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش راحت است، بلکه با قدرت خود را برای دور دوم آماده می‌کند. او از مدت‌ها پیش زمینه گسترش نفوذ خود در دورافتاده‌ترین نقاط آمریکا را فراهم آورده و بدون اینکه پایش را از کاخ سفید بیرون بگذارد، در حال گردآوری ارتشی از سیاسیون برای انتخابات ریاست‌جمهوری 2020 است.
دولت ترامپ در چند ماه اخیر با برگزاری 14 «روز دولت» از مقامات محلی برای سفر به کاخ سفید و دیدار با مقامات فدرال دعوت به عمل آورده است؛ دیدارهایی که در آنها این مقامات محلی فرصت می‌یابند تا مشکلات و مسائل خود را به صورت مستقیم به سمع و نظر مسئولان عالی‌رتبه‌ای مانند مایک پنس، معاون اول رئیس‌جمهور، برسانند. هرچند مراسم‌هایی از این دست با هدف ایجاد هماهنگی بیشتر میان دولت فدرال و مقامات محلی صورت می‌گیرد، اما به نظر ترامپ در پوشش این دیدارها به دنبال جلب حمایت آن گروه از جمهوری‌خواهانی است که در انتخابات سال 2016 از او حمایت نکردند. پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال، تمامی مقامات محلی در این کشور برای شرکت در چنین مراسمی دعوت شده باشند.
البته ترامپ اولین رئیس‌جمهوری نیست که برای محکم‌کردن جای پای خود در کاخ سفید، به چنین رویه‌ای متوسل می‌شود. باراک اوباما نیز به صورت منظم صدها شهردار را از هر دو حزب سیاسی به کاخ سفید دعوت می‌کرد. جورج دبلیو بوش نیز به شکلی مشابه جلساتی را در کاخ سفید با فرمانداران و نمایندگان شهری ترتیب می‌داد، اما تفاوت ترامپ با روسای‌جمهور قبلی این است که او به‌جای تحکیم حمایت مقامات محلی، به دنبال جلب حمایت افرادی است که پیش از این به‌هیچ‌عنوان حاضر به ائتلاف با او نشده بودند. درواقع، در دوران فعالیت انتخاباتی ترامپ در سال 2016 هیچ نشانه‌ای از ارتباط با این مقامات محلی در ستاد او دیده نمی‌شد. همین مسئله باعث می‌شود که تلاش ترامپ برای برقراری ارتباط با این مقامات محلی تعجب خیلی‌ها را برانگیزد.
امی گالی، یکی از مقامات محلی در آلامانس‌کانتی، چنان از دریافت ایمیل دعوت به کاخ سفید تعجب کرده که برای تایید صحت و سقم آن، دعوت‌نامه را به بخش فناوری اطلاعات اداره متبوعش ارجاع داده، زیرا فکر می‌کرده این ایمیل توسط هکرها برای او فرستاده شده است. جالب اینکه سفر به کاخ سفید و دیدار با ترامپ، ذهنیت گالی درباره رئیس‌جمهور را دستخوش تحولی اساسی کرده است. او که در انتخابات 2016 از نامزدی ترامپ حمایت نکرده بود، حالا بر این باور است که شاید در سال 2020 از ترامپ حمایت کند. از دیگر سو، همسوکردن این مقامات محلی با کاخ سفید می‌تواند تاثیر بسزایی برای آرای عمومی داشته باشد. از نظر سائلول آنوزیس، استراتژیست جمهوری‌خواه، ترامپ با دورزدن زیرساخت‌های سیاسی، مستقیما به سراغ مقامات منتخبی رفته که ارتباط نزدیکی با مردم دارند.
بااین‌حال سخنگوی کاخ سفید، هدف از برگزاری چنین دیدارهایی را این‌طور جمع‌بندی می‌کند: «ما می‌خواهیم مقامات محلی منتخب بدانند که کاخ سفید آماده است تا در هر موقعیتی به آنها کمک کند». از دیگر سو، دعوت از مقامات محلی فارغ از جهت‌گیری و تعلق‌خاطر سیاسی‌شان، باعث شده این باور که کاخ سفید در سیاست‌ها و تصمیمات خود جانبدارانه رفتار می‌کند، تا حد زیادی رنگ ببازد. از نظر بسیاری از افرادی که به این جلسات دعوت می‌شوند، این دعوت و گفت‌وگو نشانه این است که کاخ سفید نسبت به آنها و مشکلاتشان بی‌توجه نیست.
همچنین این جلسات به این مقامات محلی این احساس را می‌دهد که نقش فعال‌تری در اداره کشور ایفا می‌کنند؛ به‌عنوان‌مثال، لزلی اسچه، به «پولتیکو» می‌گوید که مقامات کاخ سفید او را در جریان ریز طرح افزایش مالیات قرار داده‌اند و حالا او خود را بخشی از این طرح می‌داند. بااین‌حال، از نظر برخی تحلیلگران این دعوت‌ها صرفا سویه‌ای دیگر از استراتژی پوپولیستی ترامپ است که می‌کوشد با دادن اعتمادبه‌نفس کاذب به این مقامات محلی، آنها را به پیاده‌نظام خود در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2020 بدل کند.
