قریب به 4 سال است که آقای روحانی و تیم ایشان تقریباً تمام تمرکز خود را روی مذاکرات برجام و به نتیجه رساندن آن گذاشته اند.
در قضایای اخیر و خروج آمریکا از برجام نیز مجدداً تلاش مضاعف و مذاکرات فشرده با کشورهای اروپایی و روسیه و چین انجام شد. از سوی دیگر ایران اسلامی ما 13 همسایه با مرز آبی و خاکی دارد. چنین ظرفیت عظیمی این سوال را به وجود می آورد که اگر تیم دیپلماسی کشور نصف این تلاش را در رایزنی با کشورهای همسایه کرده بودند نمی توانستند وضعیت بحرانی تولید ملی را بهبود بخشند.
چرا تیم دیپلماسی ما نتوانستند بازارهای بزرگی چون کشورهای حوزه قفقاز، کشورهای حاشیه خلیج مانند عمان و قطر، افغانستان و عراق (که قرابت فرهنگی و مذهبی بیشتری با ایرانیان دارند) را بستری کنند برای اشتغال کارگر ایرانی و شکوفایی تولید و اقتصاد؟ حال آنکه این کشورها ، به خوبی پذیرای کالای ایرانی هستند.
