آقای قرائتی، تفکیک جنسیتی، ناقوس و چای (طنز)

امین میرزائی، گروه تعاملی الف،   3970215023 ۳۲ نظر، ۰ در صف انتشار و ۲۷ تکراری یا غیرقابل انتشار
آقای قرائتی، تفکیک جنسیتی، ناقوس و چای (طنز)

سی و هشت سال پیش که برنامه درس هایی از قرآن شروع شد، دوازده ساله بودم. آن زمان (سال 1359) برنامه طنزی از تلویزیون پخش نمی شد و ما مجبور به تماشای آقای قرائتی بودیم. البته کارتون های تلویزیون پیش از انقلاب را به یاد دارم که آمریکایی بودند و با کارتون های ژاپنی و روسی دهه شصت فرق داشتند. خدا پدرِ رابین هودِ سانسور شده را بیامرزد که در سیزده بدری در دهه شصت ما را از سوگ تماشای فیلم های مستند و تلخ و بی ربط و سیاه و سفید رابرت فلاهرتیِ آمریکایی درآورد! گردانندگان تلویزیون ناپرهیزی کرده بودند و به رابین هود انگلیسی و گوریل انگوری آمریکایی اجازه نمایش دادند! کم کم پای گوفیِ یک در میان و سانسور شده، و تنسی تاکسیدوی غربزده هم به تلویزیون باز شد و- در کنار کارتون هایِ غرب نُمایِ ژاپنی- غرب زدگی ما را تکمیل کرد!

الغرض سال پنجاه و نه برنامه طنز کم بود (یا اصلا نبود) و به جای آن برنامه آقای قرائتی سبب خنده می شد. آن هم نه از روی خدای نکرده بی احترامی و نادانی. بلکه از روی تعجّب و سردرگمی. به خصوص شگفتی از این اظهار نظر جالب توجهشان که غربی های فاسد در سینیِ فلزیِ حملِ چای، ناقوس کار گذاشته اند تا جوانان مسلمان را از راه به در کنند! شیمی نمی دانستم و از فیزیک و قوانین آن خبر نداشتم، ولی این اندازه می فهمیدم که سخن ایشان به جوک شبیه است، اگرچه آن را با لحنی جدّی بیان می کردند. دو سه سال بعد که در دبیرستان رشته تجربی خواندم، راز رِنگ گرفتن برخی ها روی سینی چای را فهمیدم!

از آن روز سال ها گذشته و ایشان لطیفه دیگری بر زبان آورده اند. بنده به عنوان کسی که در طول چهار دهه اخیر (از سن ده سالگی) به دین پژوهی و فلسفه ورزی مشغول بوده و نوشته ها و سخنرانی هایی را در عرض برنامه ایشان و البته نه در تیراژی به وسعت صدا و سیما ارائه کرده ام، از حضرتشان می پرسم که آیا تفکیک جنسیتی را که درباره دانشگاه ها پیشنهاد داده اند درباره طواف خانه خدا یا زیارت اربعین روا می دارند؟! یعنی بانوان محجّبه صبح ها به طواف بروند و مردها عصرها؟! یا تا نیمه روز مردها زیارت کنند و زن ها شب ها؟! اصولا آیا موافقند که در راهپیمایی روز قدس یا بیست و دو بهمن یا امثال آن زن ها از ساعت هشت صبح تا دوازده راه پیمایی کنند و مردها از ساعت یک بعد از ظهر تا پنج؟! آن یک ساعت وسط را هم - با احتساب ساعت تابستانی - بگذاریم برای نماز و ناهار (البته و صد البته، غیر مختلط و دور از چشم اغیار )؟!