الجزیره در گزارشی به قلم انس زکی نوشت: ۵ روز پیش ترامپ نعره کشید و تهدید کرد که در هجوم به سوریه از موشکهای زیبا، جدید و هوشمند خود استفاده می کند. اما کوه موش زایید و ایالات متحده به ضربه ای محدود به سوریه اکتفا کرد؛ حمله ای که به نظر می رسد نه تنها با هماهنگی با هم پیمانان به این ترتیب انجام شد، بلکه حتی طرفهایی که از سوی آمریکا مورد تهدید قرار می گرفتند نیز از محدودیت آن با خبر بودند. با این اوصاف چرا با وجود تهدید ها، اهداف حمله در عمل کاهش یافت؟
به گزارش «انتخاب»، در ادامه این گزارش آمده است: طبق اعلام واشنگتن و هم پیمانانش هدف از این حمله مجازات نظام اسد به دلیل استفاده از سلاح شیمیایی در شهر دوما بود، اما تحلیلگران بر این عقیده اند که حمله مذکور اهداف دیگری داشته است که به صورت اجمالی مربوط به دونالد ترامپ و چالش های داخلی بوده که وی با آنها مواجه است.
آنچه مهم به نظر می رسد، تحولات ۵ روز پیش در خصوص احتمالات حمله است، پس از آنکه این احتمالات در دو روز اول در اوج قرار داشت، با صحبتهای توئیتری ترامپ در مورد عدم تمایل برخی نیروهای داخلی آمریکا به حمله، کمرنگ شد؛ چرا که در صورت حمله به سوریه، امکان بروز مقابله ای گسترده با روسیه وجود داشت.
ترامپ در سایه اظهار نظر های متناقض خود از انتقادها به دور نماند، به گفته برخی تحلیلگران، توئیت های او در مورد تهدید روسیه چه بسا تلاش تازه ای برای نفی اتهاماتی باشد که از دخالت روسیه در جریان انتخاب او حکایت دارد.
از این رو عده ای معتقدند در نهایت تصمیم بر آن شد که حمله ای محدود و هماهنگ شده با روسها با هدف حفظ آبروی رئیس جمهور آمریکا انجام شود. آنچه این احتمال را تقویت می کند، آن است که رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا به سرعت از پایان یافتن حملات صحبت کرد، تا بر این نکته تاکید کند که واشنگتن و هم پیمانانش قصد هدف قرار دادن نیروهای روسی مستقر در سوریه را نداشته اند.
همزمان، براساس برخی تحلیلها، تهدید ترامپ به حمله و سپس اجرای این حمله، با هدف منحرف کردن توجه ها از مشکلات داخلی و تلاش برای کاهش فشارهایی بوده است که از جبهه های متعددی متعرض آن شده است؛ بویژه در مورد رابطه احتمالی انتخاب وی با کمک روسیه.
با این حال اگر به این تحلیل ها توجهی نکنیم و علت اصلی حمله به سوریه را همان دلیل اعلام شده از سوی واشنگتن و هم پیمانانش در مورد استفاده از سلاح شیمیایی بدانیم، سوالاتی به همراه این ادعا باقی می ماند: چرا آمریکا و هم پیمانانش به تازگی به یاد این مساله افتاده اند که نظام اسد و هم پیمانانش در سوریه مرتکب جنایت می شوند؟! چرا چند روز را منتظر ماندند و به نظام سوریه فرصت دادند سلاحهای خود را به پناهگاههای امن ببرند؟ و در آخر اینکه چرا به اسد اجازه دادند صبح روز حمله وارد دفتر کارش شود گویی که اصلا اتفاق مهمی نیفتاده است؟!
اما مهمترین سوال آن است که آیا واقعا سامانه های دفاع هوایی نظام اسد موفق به ساقط کردن موشکهای متجاوز شده اند؟ اگر واقعا اینطور باشد، موشکهای آمریکا همانطور که ترامپ گفته است، تنها موشکهایی «زیبا» بوده اند و بس!
