به گزارش «ایران»، رسیدگی به این پرونده از نوزدهم خرداد سال 87 به‌دنبال مرگ مشکوک زن باردار در خیابان سلسبیل تهران شروع شد.کارآگاهان جنایی وقتی در محل جنایت حضور یافتند با جسد زن جوانی به نام یاسمین -18ساله- در اتاق خواب روبه‌رو شدند. مرد جوان که خودش را شوهر این زن معرفی کرد در همان تحقیقات مقدماتی پرده از راز جنایتش برداشت و به قتل همسرش اعتراف کرد.
میثم 26 ساله با اعتراف به جنایت هولناکی که مرتکب شده بود در چند مرحله محاکمه، به قصاص محکوم شد اما درست زمانی که یک قدم با چوبه دار فاصله داشت توانست با جلب رضایت اولیای دم و پرداخت یک میلیارد تومان از قصاص نجات یابد. صبح دیروز این متهم از زندان به شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی اصغر عبداللهی وبا حضور قاضی واعظی – مستشار دادگاه- انتقال یافت تا از نظر جنبه عمومی تحت محاکمه قرار گیرد.
در ابتدای جلسه قاضی محسن اختیاری نماینده دادستان با خواندن متن کیفرخواست خواستار مجازات عمومی متهم شد. سپس متهم پای میز محاکمه ایستاد تا به سوالات قضات پاسخ دهد.
چند سال داری؟
36 سال.
سابقه کیفری داری؟
خیر این نخستین محکومیت من بوده است...
چند سال بود که ازدواج کرده بودی؟
4 سال بود که با یاسمین ازدواج کرده بودم.
شغلت قبل از بازداشت چه بود؟
دانشجوی برق بودم.
هزینه زندگیت را چگونه تامین می کردی؟
پدرم هزینه زندگی من و همسرم را می‌داد.
چرا همسرت را کشتی؟
درگیری خانوادگی بود. من دوسیلی به او زدم او به اتاق خواب رفت صبح زود وقتی به سراغش رفتم دیدم مرده است...
چرا گریه می‌کنی؟
من همسرم را دوست داشتم. قرار بود پدر شوم، همسرم هفت ماهه باردار بود...
علت درگیری شما با همسرت چه بود؟
نمی‌دانم هزاران بار به علت درگیری فکر کردم اما هیچ وقت نتوانستم علت آن را پیدا کنم. من اشتباه کردم بیش از حد عصبانی شدم و این باعث شد او را کتک بزنم، هیچ وقت خودم را نمی‌بخشم...... و تا آخر عمرم عذاب وجدان خواهم داشت....
هیچ وقت فکر می‌کردی از قصاص نجات پیدا کنی؟
خیر چون من خودم را برای مرگ آماده کرده بودم و خودم را مستحق اعدام می‌دانم 9 سال و 10 ماه است که بازداشت هستم و هر روز در زندان مرگ را تجربه کرده‌ام.
قضات پس از پایان اظهارات متهم وارد شور شده و با توجه به اینکه متهم نزدیک به 10 سال در زندان بوده است از نظر جنبه عمومی وی را به یک ماه حبس محکوم کردند و بدین ترتیب این متهم بزودی از زندان آزاد می‌شود.
