در ابتدای این یادداشت با اشاره به حمله اخیر رژیم صهیونیستی به پایگاه هوایی T4 در سوریه پرداخته و مدعی شد: «این حمله تمایل ایران را برای ایجاد شبکه‌ای از پهپادها در سوریه آشکار کرد. این پروژه می‌تواند توانایی جمهوری اسلامی در جمع‌آوری اطلاعات و زمینه‌سازی برای حملات احتمالی (به رژیم صهیونیستی) را توسعه دهد».

هاآرتص با بیان اینکه ایران در دهه 1980 تولید و ساخت پهپاد را آغاز نمود، ادعا کرد: «در سال‌های اخیر و بعد از پیوستن به نبرد سوریه برای حفظ دولت اسد، این پهپادها در آسمان‌های سوریه و عراق مشاهده شده‌اند. اسرائیل معتقد است هنوز دست برتر در توانایی پهپادی را دارد اما مدل‌های ایرانی نیز تهدیداتی (علیه اسرائیل) دارند».

یک مقام نظامی ارشد پیشین رژیم صهیونیستی می‌گوید: «حتی اگر آنها فناوری برتر را نداشته باشند، پهپادهای آنها می‌تواند مفید باشد و کاری را که می‌خواهند، انجام دهد».

این روزنامه ضمن ادعای اینکه ایران در سال‌های اخیر به نیروهای تحت حمایتش در سوریه و عراق از جمله حزب‌الله، پهپاد صادر کرده است، نوشت: «یکی از آنها پهپاد حماسه با 414 کیلوگرم وزن و توانایی حمل شناساگر و موشک است. مدت زمان پرواز آن 11 ساعت و حداکثر مسافت پرواز 200 کیلومتر است».

هاآرتص با بیان اینکه ایران می‌تواند از یک سامانه پهپادی برای مقاصد تهاجمی استفاده کند، افزود: «حضور طولانی مدت ایران در سوریه می‌تواند ایران را قادر سازد تا تهدید علیه اسرائیل را افزایش دهد و انتقال سلاح و نیرو به سوریه و لبنان را تقویت کند...ایران می‌خواهد جبهه واحدی از جنوب لبنان تا بلندی‌های جولان علیه اسرائیل ایجاد کند. پروژه پهپادی می‌تواند یکی از ابزارهای دستیابی به این هدف باشد».

در ادامه این یادداشت با تکرار ادعای تلاش ایران برای ساخت کارخانه تولید سلاح‌های نقطه‌زن در سوریه ولبنان، آمده است: «که از نظر اسرائیل خط قرمز است...حمله به پایگاه هوایی T4 با هدف ممانعت از رسیدن اقلامی که می‌تواند برتری هوایی اسرائیل را تهدید کند، انجام شد».

هاآرتص با اشاره به اعمال تحریم‌ها علیه پروژه پهپادی ایران و مجبور شدن این کشور برای تهیه اجزای سازنده مانند موتور از طریق راه‌های غیرمستقیم، نوشت: «این امر قیمت تمام شده را چند برابر کرد. پس ایران تدریجا ساخت موتور را خودش آغاز کرد... اما مهمترین چالش پیش روی جمهوری اسلامی، نداشتن ماهواره نظامی است».

این روزنامه همچنین با اشاره به تلاش‌های ایران برای مهندسی معکوس پهپادهای غربی، ادامه داد: «شش سال قبل از شاهد-129 رونمایی شد... پهپادی که از روی مدل انگلیسی به نام WK-450 ساخته شد. آن پهپاد نیز بر پایه مدل اسرائیلی هرمس450 است... هفت سال پیش نیز پهپادی ملقب به هیولای قندهار (RQ-170) در شرق ایران ساقط شد... ایران دو مدل از روی آن ساخت، یکی با موتور جت که شبیه نسخه اصلی بود و دیگری با موتور متفاوت و اندازه کوچکتر».

هاآرتص در پایان با اشاره به پیشرفت صنعت هواپیماهای بدون سرنشین ایران، توضیح داد: «ایران اکنون تلاش می‌کند پهپادهایش را ارتقا داده و موتور جت روی آنها نصب کند، مسلئه‌ای که آنها را سریع‌تر و بی‌صداتر می‌کند».