به گزارش الف، جهش قیمتی دلار منشا روانی دارد و ناشی از پیش بینی بازار از دورنمای سیاسی کشور است. فارغ از ارزیابی پیش‌بینی‌ها، مردم نسبت به تدبیر مسوولین در شرایط پیشرو بی‌اعتمادند.
طبیعی است که این بی‌اعتمادی، تلاش ها برای آرامیدنِ "تلاطم ارز" را ناکام گذارد.
اما سه جریان نیز مقوم و سمپات وضع موجودند و به یقین در مقابل هرگونه آرامش بازار، مقاومت و از "یله گی ارز" حمایت می کنند.
شناخت این ۳ جریان که پیوند دلالان سیاسی با سوداگران اقتصادی و با همراهی علمی نئولیبرال‌های وطنی است بسیار ضروریست.
جریان اول/ ژنرال‌های بازار‌مسلک و متصل به قدرتند که از ابتدای دولت یازدهم، نقش دولت سایه را در اقتصاد بازی کردند.
این جریان از ارز ۶ هزارتومان و فراتر از آن به حکم ظاهرگرایی اقتصادنئوکلاسیک و قشری‌گرایی بازار‌آزاد دفاع می کند و در یک "توهم پیچیده اقتصادی" معتقدست راه نجات اقتصاد و رشد عملکرد تجاری در کاهش ارزش پول ملی است.
جریان دوم/ لجنه سرمایه‌داری در محافل رسمی و تجاری کشورست که نفع شان در ارز گران و خاک مال شدن پول ملیست. این گروه همان تجار سنتی اند که فرمان صادرات و منافع انحصاری خام فروشی را بدست دارند و با تقویت دلار، سوداگری شان شدت می یابد.
و اما جریان سوم/ "دلالان سیاسی" اند. دلالان سیاسی مستقر در دولت با همراهی طرفداران شان در محافل حزبی، پروژه "تشویش در اقتصاد" و "هراس در بازار" را با هدف چانه زنی برای تعدیل و تنزیل تصمیمات راهبردی نظام دنبال می کنند.
تحرکات این جریان سابقه دارست؛ چه آنکه در روزهای پایانی دولت دهم نیز در شرایط مشابه این روزها، خدمت رهبری رسیدند و با ترسیم شرایط "اغمای اقتصادی" و "بهم ریختگی بازار"، خواهان کوتاه آمدن از مواضع راهبردی انقلاب شدند.
این سه جریان یعنی پیوند نئولیبرال‌های وطنی مستقر در دولت به علاوه لجنه سرمایه‌داران حاکم بر صادرات و با میدان داری دلالان قدرت و جناح لابی‌گر حامیان اصلی دلار ۶ هزارتومانی و بلکه فراتر از آن هستند.
برای هرگونه ثبات باید مقاومت این جریان را شکست.
