به گزارش شرق، ماموران پلیس شهریور سال ۹۴ در جریان انجام اعمال خلاف در یک خانه قرار گرفتند. شخصی که موضوع را به ماموران گزارش داد گفت پسر جوانی به نام فرهاد علاوه بر اینکه در خانه مواد نگهداری می‌کند، در چندین مرحله تیراندازی هم کرده و سلاح دارد. زمانی ‌که ماموران برای دستگیری فرهاد اقدام کردند، متوجه شدند علاوه بر فرهاد شخص دیگری نیز در خانه حضور دارد چراکه وقتی فرهاد متوجه حضور ماموران شد، اقدام به فرار و یک نفر از داخل خانه به سمت آنها تیراندازی کرد. حین تیراندازی یکی از ماموران به نام میثم زخمی شد اما درنهایت ماموران موفق شدند فردی را که شلیک می‌کرد، بازداشت کنند. بلافاصله بعد از دستگیری این فرد فرهاد نیز بازداشت شد. درحالی‌که مامور زخمی به بیمارستان انتقال داده ‌شد، ماموران دیگر به خانه دو متهم رفتند. آنها متوجه شدند علاوه بر یک قبضه کلاشنیکف بیش از صد فشنگ، سه خشاب و گاز اشک‌آور، نزدیک به ۱۰ کیلوگرم هروئین و ۱۵ کیلوگرم ماده اولیه تهیه شیشه در خانه موجود است. 

با توجه به وسعت کشفیات، پرونده‌ای ویژه تشکیل و تحقیقات گسترده‌ای آغاز شد. ماموران متوجه شدند فرهاد و محمود از مدت‌ها قبل در خانه‌شان لابراتوار شیشه راه‌اندازی کرده و به صورت گسترده قاچاق مواد مخدر و خرده‌فروشی می‌کردند.  با انتقال دو متهم به اداره آگاهی از بیمارستان خبر رسید که میثم، مامور جوان نیروی انتظامی، جانش را از دست داده‌ است. بنابراین پرونده با اتهام جدید قتل مامور نیروی انتظامی روبه‌رو شد. محمود، متهم اصلی پرونده که به سمت ماموران شلیک کرده‌ بود، در این خصوص مورد تحقیق قرار گرفت. او درباره اتهامش گفت: وقتی ماموران به لابراتوار حمله کردند من می‌دانستم اگر ما بازداشت شویم، قطعا اعدام خواهیم شد؛ چون مواد زیادی در خانه بود بنابراین چاره‌ای به‌جز اینکه فرار کنیم نداشتیم و من هم به همین دلیل به سمت ماموران شلیک کردم؛ ضمن اینکه واقعا قصد نداشتم کسی را بکشم و به پای ماموران شلیک کردم که بتوانم راه فراری برای خودم درست کنم. بااین‌حال مامور پلیس کشته ‌شد. 

محمود در تحقیقات انجام‌شده از سوی بازپرس به پزشکی قانونی فرستاده اما سالم تشخیص داده و مسئول اعمال خود شناخته شد. ضمن اینکه پزشکی قانونی درخصوص علت مرگ مامور پلیس اعلام کرد علت مرگ سکته شدید قلبی ناشی از خونریزی وسیع و بسیار شدید از ناحیه اصابت گلوله در لگن ‌است. پرونده با پایان تحقیقات و صدور کیفرخواست برای رسیدگی به اتهام قتل و حمل و نگهداری و تیراندازی با سلاح جنگی به دادگاه کیفری رفت و اتهاماتی که متوجه دو متهم درخصوص مواد مخدر بود، در پرونده‌ای جداگانه به دادگاه انقلاب فرستاده‌ شد. در جلسه رسیدگی به این پرونده بعد از اینکه نماینده دادستان کیفرخواست علیه متهم را خواند، پدر و مادر مقتول از سوی خود و نوه‌شان درخواست صدور حکم قصاص کردند. در ادامه متهم در جایگاه حاضر شد. او اتهام قتل را قبول کرد و گفت: من و فرهاد سال‌ها بود که با هم کار می‌کردیم. از آنجا که با قاچاقچیان ارتباط داشتیم، با خودمان اسلحه حمل می‌کردیم. قصد ما کشتن مامور پلیس نبود و من به خاطر اتفاقی که افتاده‌ است، درخواست بخشش از سوی اولیای ‌دم دارم. 

متهم گفت: من و فرهاد پرونده‌ای هم در دادگاه انقلاب داریم که می‌دانم با توجه به حجم موادی که از ما کشف شده ‌است، امکان اینکه بتوانیم حکم سبک بگیریم و به زندگی امیدوار باشیم وجود ندارد؛ با این حال درخواست بخشش دارم. این مواد برای ما نبود اما به‌هرحال در لابراتوار ما کشف شد. 

در ادامه متهم دیگر در جایگاه حاضر شد. او که اتهام حمل و نگهداری سلاح جنگی و شرب خمر داشت، هر دو اتهام را قبول کرد و گفت: من داشتم فرار می‌کردم و در زمان زخمی‌شدن مامور در آنجا نبودم و سلاحی هم نداشتم اما قبول دارم که در حال فرار بودم و قبل از این حادثه درگیری داشتم. در ادامه وکلای هر دو متهم در جایگاه حاضر شدند و دفاعیات خود را مطرح کردند.

با پایان جلسه رسیدگی هیئت قضات وارد شور شدند و محمود را به قصاص، شلاق و پنج سال حبس و فرهاد را به پنج سال حبس و شلاق محکوم کردند. پرونده دو متهم درخصوص حمل، تولید و نگهداری مواد مخدر در دادگاه انقلاب مفتوح و در حال رسیدگی است.