«نیگی و رویاهای رنگی»
نویسنده: بنیامین سومر هولدر
مترجم: شیما الهی
ناشر: نیستان، چاپ اول
24 صفحه؛ 9000 تومان
*****
کودکان در سنین قبل از دبستان علاقه بسیار زیادی به بازی‌ها و موضوعات تخیلی دارند. زندگی یک کودک در سن قبل از مدرسه، از محدودیت‌های بسیار تشکیل شده، او بر‌اساس نظر والدین خود زندگی می‌کند. در واقع کودک به بازی‌های خیالی علاقه دارد، زیرا می‌تواند آن‌طور که می‌خواهد باشد و زندگی کند؛ خارج از قید و بندها و محدودیت‌هایی که والدین برای او تعیین کرده‌اند.
خیال‌پردازی در هر سنی، ممکن است وجود داشته باشد اما معمولاً از خردسالی و سنین قبل از دبستان آغاز می‌شود. هنگام خیال‌پردازی، کودک به صورت موقتی از دنیای اطراف جدا می‌شود و درگیر تخیل‌هایی می‌شود که شامل آرزوها و احساسات خوب است. نمی‌توان گفت خیال‌پردازی، رفتاری بیمارگونه است بلکه برعکس کودکانی که خلاق‌ترند یعنی تفکر تصویری بهتری دارند، خیال‌پردازی بیشتری می‌کنند.
همین‌طور عادت به مطالعه و تاثیر آن در کودکی و نوجوانی پایدار است. بسیاری از دانشمندان و روان‌شناسان معتقدند که اساس و زیربنای شخصیت انسان در سال‌های اول زندگی پایه‌گذاری می‌شود و آموخته‌های این دوران، تاثیر عمیقی بر آینده زندگی فرد دارد. بنابراین اگر مطالب خواندنی مفید و سازنده در اختیار کودکان و نوجوانان قرار گیرد و آن‌ها از همان سنین کودکی به مطالعه عادت کنند، راه و رسم زندگی را خواهند آموخت و تحت تاثیر داستان‌ها و کتاب‌های آموزنده، به رشد و تعالی خواهند رسید و در آینده نیز برای حل مشکلات خود از کتاب کمک خواهند گرفت.
در نتیجه هم خیال‌پردازی و هم کتاب‌خوانی در کودکان تاثیر بسزایی در رشد و شکل‌دهی شخصیت کودک دارد.
«نیگی و رویاهای رنگی» نوشته‌ی «بنیامین سومر هالدر»، ترجمه‌ی «شیما الهی» و مناسب گروه سنی «ب» است. این کتاب، داستان بچه‌شبح کوچکی است که دوست دارد مثل بچه آدم‌ها خواندن و نوشتن بیاموزد و اما برای خواندن دچار مشکلاتی می‌شود. این کتاب برنده‌ی جایزه‌ی زیباترین کتاب سوئیس در سال ۲۰۱۱ شده است. نیگی، بچه شبح کوچولو، شب تولدش یک کتاب از خاله آبل هدیه گرفت. وقتی خاله کتاب را به نیگی داد، فقط گفت: «امیدوارم از خوندنش لذت ببری! نیگی هنوز خیلی کوچک بود، اما بچه آدم‌ها از همین سن خواندن را یاد می‌گیرند، بچه شبح‌ها هم همین‌طور. نیگی فکر کرد: اما یه مشکل هست! کتاب، از صفحه اول تا صفحه آخر یک دست سفید بود.
در بخشی از کتاب آمده است:
توی مدرسه چند‌تا از شبح‌های هم‌کلاسی‌ش را دید که هر کدام کتابی زیر بغل داشتند. نیگی از دیدن آن‌ها عصبانی شد و گفت: فقط می‌خوان پز بدن!
وقتی به خانه برگشت، تصمیم گرفت یکی از مهارت‌های قدیمی شبح‌ها را امتحان کند، تا شاید جز صفحات خالی چیزی ببیند. اسم آن مهارت خواب مصنوعی بود…
