در ابتدای این یادداشت با ادعای اینکه حضور نظامی ایران در سوریه، تهدیدی برای اسرائیل و به معنای افزایش نفوذ روسیه در سوریه به حساب می‌آید، آمده است: «سقوط غوطه به معنای دو چیز است. اول اینکه ایران ارباب دمشق می‌شود و این یعنی تهدید دائمی علیه اسرائیل. دوم اینکه آمریکا در برابر روسیه در سوریه بازنده می‌شود».
جروزالم پست ضمن اشاره به اینکه غوطه شرقی «آخرین پایگاه معارضان در نزدیکی دمشق» است، نوشت: «تجمع بزرگی از سازمان‌های معارض و بدون وجود داعش در آنجا حضور دارند...جیش الاسلام در غوطه شرقی حدود 11هزار جنگجو دارد.
فیلق الرحمن با حدود 10هزار و احرار الشام با نزدیک به 6 هزار جنگجو در رده بعدی گروه‌های مسلح حاضر در این منطقه هستند. هیچکدام از این گروه‌ها از نظر بین‌المللی تروریستی شناخته نمی‌شوند اما روسیه تاکید می‌کند که آنها تروریست هستند».
این روزنامه با ادعای اینکه ایران و روسیه به نقض قطعنامه 2401 شورای امنیت درباره آتش‌بس سوریه ادامه می‌دهند، مدعی شد: «هر دو آنها می‌خواهند غوطه سقوط کند و هرکدام دلایل منطقی خود را دارند. سقوط غوطه برای روسیه به معنی باقی ماندن دولت سوریه در قدرت و تضمین حضور طولانی مدت روسیه در سوریه و تامین امنیت پایگاه‌های آنها است».
جروزالم پست در ادامه ادعاهایش افزود: «دستور کار ایران در غوطه برای پاکسازی آن، این است که بتواند گرداننده واقعی دمشق شده و کنترل جاده تهران-بیوت را در دست بگیرد. این به تهران قدرتی برای تهدید کردن اسرائیل و غرب را اعطا کرده و همچنین اهرمی برای فشار در مذاکرات هسته‌ای می‌دهد».
این روزنامه نوشت: «آمریکا باید نگران این باشد که سقوط غوطه، بر روی درعا و معارضانی که در جنوب سوریه هستند نیز فشار می‌آورد. این امر نفوذ انگلیس و آمریکا را در جنوب سوریه و همچنین پایگاه التنف که تحت کنترل ائتلاف آمریکا است، تهدید می‌کند».
در پایان این مقاله با بیان اینکه آمریکا و انگلیس از گروهک معارض موسوم به ارتش آزاد سوریه در جنوب این کشور حمایت می‌کند، آمده است: «اگر واشنگتن و اسرائیل نتوانند برای دفاع از غوطه اقدام کنند یا حداقل جنوب سوریه را (برای معارضان) امن کنند، برای آنها سنگین تمام خواهد شد. زیرا شکست غوطه به معنای از دست رفتن اعتبار آمریکا در بین گروه‌های معارض سوریه خواهد بود...دخالت سریع (آمریکا و اسرائیل) برای متوقف کردن تقویت ایران و هژمونی روسیه در سوریه، برای منافع آمریکا و امنیت اسرائیل یک باید است».
