به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ بیش از 2 هفته از سانحه سقوط هواپیمای تهران-یاسوج می گذرد. سانحه ای که شنیدن خبر آن، موجی از غم و درد را در میان سایر مردم به راه انداخت و جان و روح سایر هموطنان را در این حادثه جانکاه به اندوه نشاند.

با وجود اندوه حاکم در شرایط تالم بار فوق، زنان دو شهر سی سخت مرکز شهرستان دنا و اهالی روستای پادنا از توابع شهرستان سمیرم در استان اصفهان در اقدامی ارزشمند و ماندگار به صورت خودجوش نسبت به تهیه و پخت غذای امدادگران و مردم حاضر در منطقه اقدام کردند.

اقدامی ناب و زیبا و البته به موقع همچون آبی بر آتش، سختی کار بر عوامل امدادی را تسهیل کرد و به امدادگران برای ادامه دادن عملیات توانی دوباره بخشید.

 همدلی و همراهی با خون هموطنان آمیخته شده است

روح زلال همه هموطنان با حس مهربانی و همراهی در آمیخته است و نقش تسهیل گری را در تحمل حوادث غم‌انگیز ایفا می‌کند.

امان الله قرائی مقدم جامعه شناس در تشریح تاثیر همدلی افراد یک جامعه در پشت سر گذاشتن شرایط سخت در مواقع بروز حوادث و بحران‌های اجتماعی مختلف اظهار کرد: حس نوعدوستی و همراهی در میان مردم ایران، به ویژه در مواقع وقوع حوادث، موضوعی است که در ذات ایرانیان سرشته شده است و می‌توان گفت که روح زلال همه هموطنان با این حس مهربانی و همراهی در آمیخته است و تاب و تحمل حوادث غم‌انگیز را کمی تسهیل می‌سازد.

وی تصریح کرد: ایرانیان در دوران دفاع مقدس، در حوادثی چون زلزله، سیل و و سایر حوادث این چنینی همواره در کنار سایر عوامل امدادرسان بوده و با هدف یاری آن‌ها موجب تقویت روحیه امدادگران و پیشرفت عملیات امدادرسانی  شده‌اند.

این جامعه شناس در تشریح همراهی و همدلی مردم سوانح تلخی چون حادثه سقوط هواپیمای تهران-یاسوج، خاطرنشان کرد: امدادگران در جریان کشف لاشه هواپیما و پس از آن، یافتن بقایای جسد جانباختگان این سانحه و آن هم در شرایط سخت آب و هوایی، مورد حمایت مردم منطقه سقوط هواپیما قرار گرفتند و بار سنگین وظیفه ای که بر دوش داشتند و خستگی ناشی از مشقت کار را با حمایت مردم از تن به در می‌کنند.

قرائی مقدم یادآور شد: فرهنگ غنی و ارزشمند ما و همچنین ذات معنوی و یاری رسان مردم کشور، به ویژه در مناطقی که هنوز بر اساس سنت های ارزشمند و دیرینه ایرانیان زندگی می‌کنند و همراهی و همدلی بیشتری با سایر مردم دارند، بخش اعظم مشکلات در مصائب و سختی ها را مرتفع می‌کند.

وی اضافه کرد: مردم جوامع مختلف در هیچ جای کره زمین، این میزان از همدلی را با یکدیگر ندارند و این اتفاق یک سرمایه ارزشمند ملی برای کشور به شمار می‌رود و مسئولان باید این گنجینه گرانبها از یکدلی افراد با سایرین را قدر بدانند.

سید رضا مومنی کارشناس حوزه ریاست سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر، که از نزدیک در جریان یافتن بقایای پیکر جانباختگان حادثه سقوط هواپیمای تهران_یاسوج بوده است، در خصوص نقش همدلی و همراهی مردم در تقویت روحیه امدادگران در حوادث مختلف و به ویژه حادثه اخیر، اظهار کرد: مردم منطقه نزدیک به نقطه احتمالی سقوط هواپیما از همان ساعات اولیه، در کنار امدادگران جمعیت هلال احمر بودند و آمادگی خود را برای کمک به امدادگران اعلام کردند.

وی در ادامه تصریح کرد: همراهی و همدلی مردم منطقه سی سخت و پادنا با خانواده جانباختگان حادثه سقوط هواپیما ستودنی بود و مردم منطقه بدون هیچ منت و چشم داشتی خانه های خود را برای اسکان آن ها در اختیار این خانواده ها قرار دادند.

کارشناس حوزه ریاست سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر خاطرنشان کرد: مردم بومی مناطق  نزدیک به نقطه سقوط هواپیما علی رغم سختی های بی شماری که به دلیل شرایط بد آب و هوایی در آنجا حاکم بود، همراهی و همدلی بی نظیری با عوامل امدادی جمعیت هلال احمر داشتند و این همراهی با حضور مردم با احساس و عاطفی ما قابل ستایش است.

مومنی یادآور شد: امدادگران بر اساس نیاز به درخواست های داوطلبان برای کمک پاسخ می دادند و از همراهی افرادی که دانش و مهارت مرتبط با حوزه فعالیت امدادگران در شرایط فوق را دارا بودند، و همچنین از حضور افراد بومی که دارای توانمندی امداد و نجات در آن شرایط بودند، استقبال می کردند.

وی تصریح کرد: امدادگران هلال احمر مبحث "ایمنی" را در سر لوحه فعالیت خود برای پیشبرد عملیات امداد در منطقه سقوط هواپیما قرار دادند و در حال حاضر نیز امدادگران توجه ویژه ای به مبحث ایمنی دارند تا خدایی ناکرده امدادگران در منطقه، دچار مشکل نشوند.

کارشناس حوزه ریاست سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر  لحظه رسیدن به بقایای پیکر جانباختگان حادثه سقوط هواپیما و انتقال آن ها به پایین و مشاهده آن تصاویر دردناک، لحظات تلخی را برای همه امدادگران رقم زد و تنها مسئله ای که کمی روح ما را آرام می کرد این بود که این لحظات را شروعی بر پایان چشم انتظاری خانواده جانبختگان می دانستیم.

مومنی اضافه کرد: از طرف دیگر وقتی پس از پایان هر مرحله از عملیات به محل استقرار نیروهای امدادی می رسیدیم و مردم بومی منطقه به گرمی از ما پذیرایی می کردند و ما را مورد مهر خود قرار می دادند، برای ادامه کار توانی دوباره پیدا می کردیم.

وی افزود: در برخی از مواقع بعضی از افراد توجهی به توصیه امدادگران هلال احمر نشان نمی دادند و از روی دلسوزی به صورت مستقل راهی نقاط احتمالی وجود بقایای پیکر جانباختگان سقوط هواپیما می شدند و راه را گم می کردند و همین امر موجب اعزام تیم های امدادی برای امدادرسانی به این افراد می شد.

کارشناس حوزه ریاست سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر تاکید کرد: همه امدادگران در زمان وقوع حادثه خود را عضوی از خانواده های آسیب دیده می شمارند و اندوه فقدان از دست رفتن هموطنان جان و روح آن ها را نیز در بر می گیرد.

روانشناسی اجتماعی با طرح رفتارهای جامعه یار در واقع افراد را به کمک کردن و یاری رساندن آن‌ها به یکدیگر، به ویژه در مواقع بروز حوادث و بحران‌های گوناگون تشویق می‌کند.

حسن عماری روانشناس در خصوص نقش یکدل شدن مردم در پشت سر گذاشتن روزهای سخت پس از حوادث گفت: موضوع «رفتارهای جامعه یار» در بحث روانشناسی اجتماعی، موضوعی مهم بوده و به لحاظ مختلف در جامعه کنونی ما دارای اهمیت است.

وی اظهار کرد: روانشناسی اجتماعی با طرح رفتارهای جامعه یار در واقع افراد را به کمک کردن و یاری رساندن آن‌ها به یکدیگر، به ویژه در مواقع بروز حوادث و بحران‌های گوناگون تشویق می‌کند.

این روانشناس تصریح کرد: رفتارهای جامعه یار هم به کاهش آلام آسیب دیدگان و بازماندگان حوادث کمک می‌کند و هم به تقویت روحیه امدادگران و افزایش توان آن‌ها برای ادامه عملیات را منجر می‌شود.

عماری تاکید کرد: بازتاب همراهی و همدلی مردم با امدادگران و آسیب دیدگان در حوادث مختلف، ترویج فرهنگ نوعدوستی و به عبارتی نوعی آموزش، فرهنگ سازی و همچنین یک عامل انگیزشی برای کودکان و نوجوانان به شمار می‌رود.

وی اضافه کرد: در شهرهای کوچک کشور روابط همدلی و همراهی میان مردم هنوز مستحکم تر و پویاتر است و در شهرهای بزرگی چون تهران به واسطه تنوع فرهنگی، این موضوع کمرنگ تر به نظر می‌رسد و البته خصلت و ویژگی یکدلی در ذات سایر مردم ایران نهادینه است.

ما مردمان شعر بنی آدم اعضای یکدیگرندیم و دلمان در هر حال برای یاری رساندن به هموطنانمان می تپد. مثل دانه های یک تسبیح دلمان به هم وصل است و در کنار یکدیگر و دست در دست هم معنا بخش زندگی و جاودانگی هستیم. جانمان بند است به جان یکدیگر و  مشکلات و حوادث  این سرزمین را شانه به شانه یکدیگر پشت سر می گذاریم.