به گزارش میزان چندی پیش یکی از هنرپیشه‌های خانم ایرانی که برای شرکت در یک جشنواره سینمایی به کشور آلمان سفر کرده بود، در نشست خبری فیلم خود، اظهارات تاسف‌باری را علیه کشورمان بر زبان راند.
سخنانی خلاف واقع و صرفا برای خوشامد غربی‌ها
اظهارات این بازیگر سینمایی، در محافل رسانه‌ای و فضای مجازی با واکنش‌های متعددی روبه‌رو شد؛ از جمله آنکه بسیاری از کاربران به این خانم به اصطلاح هنرمند یادآوری کردند که در کشوری علیه وطنش ایران سخن گفت که از تسلیح کنندگان رژیم متجاوز صدام در جنگ ۸ ساله بوده است.
کاربری نوشته بود، ای کاش این خانم بازیگر بجای سخن‌پراکنی علیه کشورش در آلمان، به آسایشگاه‌های جانبازان دوران جنگ تحمیلی می‌رفت و می‌دید که چه عزیزان و سروقامتانی به سبب تسلیحات شیمیایی اهدایی آلمان به صدام، تمام عمرشان را بر روی تخت به سخت‌ترین شکل ممکن سپری میکنند.
جنگ جهانی مستکبران علیه ایران
جنگ ۸ ساله را باید از منظری فراتر از جنگ جهانی بدانیم؛ چرا که در این جنگ گروهی از کشور‌ها در برابر گروهی دیگر قرار نگرفتند بلکه تمامی دنیای استکبار در برابر گفتمان اسلام ناب و مردم ایران قرار گرفت.
رژیم متجاوز صدام در دوران جنگ تحمیلی، از سوی ۳۵ کشور جهان به لحاظ مالی و تسلیحاتی، پشتیبانی می‌شد. یکی از این کشور‌ها آلمان غربی بود.
تسلیحات شیمیایی؛ جنگ افزار مورد علاقه صدامیان
با وجود تصویب ممنوعیت به کارگیری سلاح‌های شیمیایی در سازمان ملل، رژیم صدام در جنگ تحمیلی علیه ایران به طور مکرر از این سلاح‌ها استفاده کرد.
عراق در طول جنگ ۳۵۰۰ بار به ایران حمله شیمیایی کرد که سی مورد از آنها در مناطق مسکونی بوده است. نخستین نقطه جغرافیایی ایران که قربانی سلاح‌های شیمیایی عراق شد، منطقه‌ای بین «هلاله» و «نی خزر» در غرب ایلام بود
از «سردشت» تا «فاو»
هنوز خاطره بمباران شیمیایی شهر‌های «سردشت»، «حلبچه»، «سرپل ذهاب»، «گیلانغرب»، «اشنویه» و «فاو» توسط رژیم صدام از اذهان زدوده نشده است. صدامیان همچنین برای جلوگیری از پیشروی رزمندگان اسلام در عملیات‌هایی همچون «بدر»، «والفجر ۸» و «کربلای ۴» از سلاح شیمیایی استفاده کردند.
علاوه بر حدود صدهزار قربانی ناشی از جنگ شیمیایی عراق بر ضد ایران، در حال حاضر ده‌ها هزار جانباز شیمیایی در کشور وجود دارد که اوضاع جسمی حدود هشت هزار تن از این عزیزان وخیم و بحرانی است. همچنین کودکان و شهروندان غیرنظامی بیشماری پس از جنگ به سبب استنشاق گازهای سمی رها شده از جانب صدامیان، به بیماری‌های خونی، ریوی و پوستی مبتلا شدند.
آمریکا در صدر کشور‌هایی بود که رژیم صدام را به تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک مجهز کرد؛ البته آمریکا در این مشارکت در جنایت‌آفرینی صدام تنها نبود و سردمداران آلمان غربی هم به تجهیز و تسلیح شیمیایی صدام پرداختند.
نقش آلمان غربی در تسلیح شیمیایی رژیم صدام
چند سال پس از پایان جنگ تحمیلی، یک موسسه مرتبط با مسائل نظامی خاورمیانه در پاریس با نام «وزینتال» طی گزارش مبسوطی اعلام کرد که از ۲۰۷ شرکت طرف قرارداد با رژیم صدام برای تسلیح شیمیایی ارتش بعثی عراق، ۸۶ شرکت آلمانی بودند.
اعتراف آلمانی‌ها به شراکت در جنایت صدام
همچنین در اسفند سال ۱۳۶۵ در میانه‌های جنگ، یک نشریه آلمانی با نام «اشترن» گزارشی از تسلیحات شیمیایی عراق و کارخانه صنایع شیمیایی این کشور در ۱۲۰ کیلومتری شمال بغداد، منتشر کرد. کارخانه‌ای به وسعت ۲۵ کیلومترمربع که در آن دو ردیف سیم خاردار بلند نصب شده و به وسیله موشک‌های زمین به هوا محافظت می‌شد.
رژیم صدام در کارخانه مزبور، «گاز خردل»، «تابون» و «سارین» جهت استفاده در جنگ علیه ایران، تولید می‌کرد. نکته قابل تامل آنکه مواد اولیه و تجهیزات این کارخانه با هزینه تقریبی یک میلیارد مارک از شرکت‌های آلمانی و مشخصا شرکتی با نام «پیلوت پلانت» تهیه شده بود.
در گزارش نشریه آلمانی «اشترن» به این نکته نیز اشاره شده بود که در طول جنگ میان ایران و عراقّ شرکتی در هامبورگ واقع در شمال آلمان، برای تولید گاز خردل، ماشین‌آلات به بغداد صادر می‌کرد.
