عزت‌الله ضرغامی رئیس اسبق سازمان صدا و سیما در کانال تلگرامی‌اش نوشت: درد دل 3 ساعته مسعودخان ده نمکی بیشتر از آنکه او را آرام کند و نفسی بکشد، برای من مفید بود. ناگفتنی‌های فراوان‌اش از جنگ، سیاست، فرهنگ، حزب الله و البته سینما!

کمتر کسی را به پرکاری و تعهد او دیده‌ام. بی‌مهری هم زیاد می‌بیند. از خودی و غیرخودی.

او هم مثل بسیاری از نیروهای انقلاب، اول وابسته است و دوم مستقل!

وابسته است به «فکر» به «عقیده» و به «راه» و دنیا و آخرت خود را در گرو همین وابستگی می‌داند و این خیلی خوب است.

و مستقل است از جناح، حزب، گروه، گروهک! باند، محفل، تاریکخانه و نهادهای قدرت و ثروت!

با فرض اینکه فضای رسانه‌ای و مجازی و عرفی شدن پشتوانه‌های مالی و سیاسی بیگانگان، معنای جدیدی از قدرت و ثروت را ارائه کرده است.

امثال ده نمکی اگر در سیر تاریخی خود رفتار متفاوتی نسبت به دولتمردان و حاکمان دارند به دلیل همین ویژگی هاست. ضمن اینکه ادعا نمی‌کنند که خالی از اشتباه هستند.

او سالهاست که معادله لاینحل فیلم انقلابی – ارزشی و موفقیت بالا و کم نظیر در گیشه را حل کرده است.

کمتر کسی است که همه فیلم‌های ده نمکی را ندیده باشد. یعنی نمی‌توان ندید!

عکس مربوط به (96/11/24) است که با ایشان و آزاده سرافراز حاج حسین اصغری، کتاب مرجع و ارزشمند «اردوگاه رمادی» را بررسی می‌کردیم.

 

 

دائره المعارف 80 جلدی مربوط به اطلاعات ریز و درشت آزادگان عزیز و آنچه در اردوگاه‌های عراق بر آنان گذشته است، یک گنجینه واقعی است که با احساس مسئولیت شخصی آقای ده‌نمکی جمع آوری، تدوین و نشانه گذاری شده است.

برایم سخت بود که از او بشنوم ، "بالاخره ما فرصت هستیم یا تهدید؟!"