به گزارش راه دانا؛ در اختتامیه سی و ششمین جشنواره فیلم فجر ابراهیم حاتمی کیا به هنگام دریافت سیمرغ بهترین کارگردانی بر روی سن چند دقیقه ای با مخاطبان صحبت کرد که به گله کردن از مجری اختتامیه یعنی رضا رشیدپور و همچنین شبکه های یک و دو سیما پرداخت.
حاتمی کیا که از ابتدای فعالیت خود تا به حال در زمینه فیلمسازی به سینمای دفاع مقدس و انقلابی پرداخته، در اختتامیه با افتخار اعلام کرد که فیلمسازی وابسته و وابسته به نظام است.
وی از این بابت که در برنامه هفت و توسط برخی از منتقدین "به وقت شام" را کمدی خوانده بودند، عصبانیت خود را به شدت به نمایش گذاشت.
در این خصوص با برخی از منتقدین سینما از جمله مسعود فراستی و محمود گبرلو تماس گرفتیم که از مصاحبه در این مورد امتناع کردند.
اکنون سوال این است که چرا کمتر کسی حاضر است در مورد مواضع به حق ابراهیم حاتمی کیا مصاحبه نمی کنید؟ مگر نه این که شما منتقد سینما هستید و باید وضعیت سینما و اتفاقات درون سینما را مورد تحلیل و بررسی قرار دهید؟ آیا منتقد بودن تنها به این معنا است که شما هر فیلم یا شخصی را که می خواهید مورد نقد قرار دهید؟ چرا با رسانه ها همکاری نمی کنید؟ آیا حواشی شب اختتامیه جشنواره مربوط به سینما نمی شود؟ از چیزی می هراسید؟