شب اختتامیه وقتی این حرف‌ها را می‌زد، احساس کردم او از جایی بدجور گزیده شده که این‌طور حرف می‌زند. در طول این سی و اندی سالی که با حاتمی‌کیا آشنا هستم، هیچ‌وقت این حجم خشم و خروش را نه در لحنش دیده بودم و نه در واژه‌هایی که به کار می‌برد. این خودویرانگری که در اختتامیه اتفاق افتاد، ناشی از گزشی بود که من امروز، بیست و سوم بهمن ماه یعنی یک روز بعد از مراسم اختتامیه متوجه آن شدم؛ گویا یکی از کسانی که سال‌هاست به اسم منتقد در عرصه سینما کار می‌کند و به اعتقاد من ماموریتی برای تخریب حریم و حرمت نقد دارد، در یک برنامه تلویزیونی «به وقت شام» را به یک فیلم کمدی تشبیه کرده.
طبیعتا هر فیلمساز دیگری هم باشد، از این تشبیه توهین‌آمیز ناراحت و حتی عصبانی می‌شود.
