«پژمان عزیز، به قول خودت، چهار سال فحش، چهار سال تهمت، چهار سال فشار، چهار سال صبر، چهار سال تلاش و حالا کاندیدا با تمام وجود بهت تبریک می‌گم.
نگران نباش تا بوده همین بوده و خواهد بود. قابل توجه اون‌هایی که زمان اعلام کاندیدا شدن تو خندیدند. یادمون نره زنده‌یاد فردین هم کشتی‌گیر بود و تبدیل به یک اسطوره بیادماندنی شد حتما لیاقتش رو داشته، زنده‌یاد عزیز اصلی هم از فوتبال به سینما اومد و در خیلی از فیلم‌ها خوش درخشید و...
مبادا صدای خنده‌ها، تو رو از راهی که پیش گرفتی مایوس کنه. تو در تئاتر، تلویزیون و سینما از مردم جواب گرفتی و حتما لیاقتش رو داشتی، حالا هم پشتت به همین سرمایه‌های مردمی گرم باشه. حرف زیاده....
روح مادرت شاد و آرزوی سرفرازی برایت دارم و در آخر به همه عزیزانی که کاندیدا شدن و همه کسانی که امشب سیمرغ خواهند گرفت تبریک می‌گم و به اون کسانی که صدای خنده‌شان را در یک رسانه ملی شنیدم می‌خوام بگم ما قراره با هم بخندیم، نه به هم...»
