ایرج حریرجی در گفت و گو با ایرنا افزود: این آمار بر اساس یک مطالعه کشوری که در وزارت بهداشت انجام شده به دست آمده است و نکته نگران کننده آن اسراف و زیاد مصرف کردن مواد غذایی و کالری در بیش از 34 درصد مردم ایران است، گر چه در بین اقشار کم درآمد و فقیر در برخی مناطق مشکل تغذیه از نظر کمبود دریافت حداقل انرژی مورد نیاز داریم و حدود 3.5 تا 4 درصد مردم کمبود دریافت حداقل کالری مورد نیاز دارند.
وی اضافه کرد: مهمترین عامل تهدید کننده سلامت ایرانیان، بیماری های غیر واگیر است. بررسی های وزارت بهداشت نشان می دهد از بین 10 عامل خطر تهدید کننده بروز این بیماری ها مانند دخانیات، کم تحرکی، فشار خون بالا و دیابت، تغذیه نامناسب در راس عوامل خطر و مهمترین عامل بروز این بیماری هاست و متاسفانه فرهنگ تغذیه ای مردم به سمت مصرف غذاهای با کالری بالا و مضر سوق پیدا کرده است.
قانم مقام وزیر بهداشت اضافه کرد: همه می دانیم که امروزه 76 درصد ایرانیان بر اثر بیماری های غیرواگیر مانند بیماری های قلبی-عروقی، سرطان، سکته و بیماری های تنفسی جان خود را از دست می دهد و باز همه می دانیم که تغذیه نامناسب شامل اضافه مصرف کالری، مصرف غذاهای آماده مثل ساندویچ و پیتزا و امثال آن و مصرف زیاد نمک، چربی و شکر مهمترین عامل بروز این بیماری هاست و حتما باید تک تک ما ایرانیان نسبت به تغییر فرهنگ تغذیه ای و اصلاح سبک زندگی یک اقدام ملی و جمعی انجام دهیم.
BMI یا شاخص توده بدنی یکی از مهمترین شاخص های اندازه گیری وضعیت وزن است که از تقسیم وزن بدن بر مبنای کیلوگرم بر توان دوم قد بر مبنای متر به دست می آید. در صورتی که عدد به دست آمده کمتر از 18.5 باشد فرد دچار کم وزنی یا لاغری است. اگر عدد توده بدنی بین 18.5 تا 25 باشد، بین قد و وزن فرد تناسب وجود دارد و اگر شاخص توده بدنی بیش از 25 تا 30 باشد فرد دچار اضافه وزن است.
در صورتی که شاخص توده بدنی فرد بین 30 تا 35 باشد فرد به چاقی نوع یک مبتلاست و توده بدنی بالاتراز 35 نشان دهنده چاقی نوع دو یا خطرناک است.
قائم مقام وزیر بهداشت پیشتر نیز اعلام کرده بود که حدود 30 درصد مواد غذایی مصرفی مردم دور ریخته می شود. همزمان اضافه مصرف 2.5 برابری نمک، مصرف 3.5 برابری شکر بیش از حد مجاز و مصرف بیش از حد چربی به خصوص مصرف بالای چربی های اشباع که به خصوص در غذاهای آماده و شیرینی ها استفاده می شود، در کنار کم مصرف کردن میوه و سبزی و کم تحرکی، جامعه ایران را به سمت اپیدمی خطرناک بیماری های مرگ آور غیر واگیر سوق داده است. زنگ خطر هشدار مدتهاست که به صدا درآمده است اما کسی این صدا را نمی شنود.
